10 ปีผ่านไปไวเหมือน..โกหก
ภาพนี้....ครูอ้อยถ่ายภาพไว้ตั้งแต่ ปี พ.ศ.2539
ผ่านมา 11 ปีแล้ว ดูบ้านที่อยู่ข้างหลังครูอ้อย บ้านหลังนี้เป็นทาวน์เฮ้าส์ชั้นเดียว เป็นบ้านหลังแรกของครูอ้อย ที่เกือบร้อยละ 40 เป็นเงินของหลวงที่ครูอ้อยเบิกค่าเช่าบ้านได้
เมื่อย้ายเข้ามาอยู่และทำงานในกรุงเทพฯ บ้านหลังนี้ มีไว้ให้แมลงสาบอยู่ เกือบห้าปี
จากนั้นก็ให้คนเช่าไว้
สงสารมันจังเลย บ้านมันคงคิดถึงครูอ้อยและครอบครัวมาก หากมันพูดได้และฟังรู้เรื่อง ครูอ้อยก็จะบอกมันว่า...ฉันรักแกมากนะ มันจำเป็นจริงๆ ฉันก็ไม่อยากทิ้งแกมาเลย
|
ส่วนรถยนต์ที่อยู่หลังครูอ้อยนี้ เป็นรถยนต์คันแรก และคันเดียวของครูอ้อย มันเป็นพาหนะคู่ชีพเลยก็ว่าได้ มันเป็นคู่ทุกข์คู่ยากของครูอ้อย เราระหกระเหิน กันไปมากรุงเทพฯ-นครราชสีมา หลายปี
และทุกวันนี้ เวลาปิดหลายๆวัน เราก็จะพึ่งพามันทุกครั้งไป หากมีชีวิตจิตใจ ครูอ้อยก็จะพูดว่า...ฉันรักแกมากนะ อย่างไรก็ทำงานดีดีนะ ฉันไม่ซื้อรถคันใหม่มาให้แกช้ำใจหรอก
ส่วนผู้หญิงในภาพที่ยิ้มเผล่นี้ คือ ครูอ้อย เมื่อก่อนนี้ เธอสูงสง่าน่ารัก น้ำหนัก แค่ 48 ก.ก.สูงสุด เธอไปตลาดตอนเช้า ทำกับข้าวทุกวัน โดยเฉพาะวันหยุด เธอทำสวนดอกไม้ด้วยนะ
หากหวลเวลากลับมาได้ ครูอ้อยจะพูดกับเธอว่า...นี่เธอ อย่ากินมากนักนะ อย่านอนมากนักด้วย เวลาที่มีอยู่ ควรใช้ให้เกิดประโยชน์มากที่สุด รู้มั้ย
ดังนั้น 11 ปีผ่านไป ครูอ้อยจึงอ้วนมาก และมีน้ำหนัก เพิ่มขึ้นมา 22 ก.ก. เฉลี่ยแล้ว ปีละ เกือบ 1 ก.ก. โอ้โฮ !..... เป็นสถิติที่น่าเกลียดที่สุดในโลก...
ท่านผู้อ่านคิดอย่างไรคะ
ความเห็น (10)
- คิดว่า ครูอ้อยกำลัง อยู่ในช่วงเวลาของความสุขใจ อันเป็นช่วงเวลาที่ คนทุกคนชอบที่สุด และช่วงเวลานี้ มักค่อนข้าง ส่วนตัวนิดหน่อย เป็น break ของเรื่องวิชาการที่ ครูอ้อยชอบเขียน คนเราจะซ้ำซากอยู่แต่เรื่องเดียวได้ไง ชีวิตมีหลายมุม และทุกมุม ก็เป็นเรื่องที่ เราได้เรียนรู้อะไรจากมัน บางที ถ้าไม่ค่อยดี ก็ไม่อยากเก็บ แต่ถ้าดีๆ ก็อยากเก็บในความทรงจำ
- ชีวิตครูอ้อย(เท่าที่ดูจากภาพ และอ่านในประวัติ)มีแต่การพัฒนาไปในทางเจริญนะ ขยัน และชอบการเรียนรู้เป็นชีวิตจิตใจ ทำงานโน่นนี่ อยู่ตลอด ไม่มีเวลาจะมาทุกข์ร้อนเรื่องไม่เป็นเรื่องง่ายๆ เขาเรียกว่า Occupational Therapy การทำงาน ทำให้ทุกข์น้อย และยังมีอนาคตไกล เป็นแบบอย่างแก่ลูกๆ และน้องๆคนอื่นๆต่อไป
- แต่บางที อาจสุขมากไปนิด จนลืมควบคุมน.น. ก็ยังไม่สายหรอกค่ะ Atkins Diet-low carb diet เขาก็ว่าได้ผล
- เป็นไงคะ วิจารณ์แล้ว อย่าโกรธนะ
- สวัสดีค่ะพี่ครูอ้อย
- ตอนนั้นของพี่ครูอ้อย กับตอนนี้ของอ้อ น้ำหนักเท่ากันเลย 48 ค่ะ
- การดูภาพเก่า ๆ ก็ย้อนคืนสู่อดีตกับความทรงจำในลิ้นชักนะคะ
- ตอนนั้นพี่ครูอ้อย กับตอนนี้ต่างกันก็คือน้ำหนัก แต่ความสวยก็ยังคงอยู่นะคะพี่
- สวัสดีค่ะคุณครูอ้อย
- กอด กอด เอว เหมือนลูกกอดแม่ (เดี๋ยวก็จะได้กอดแม่แล้ว ตอนนี้แอบกอดคุณครูในดวงใจไปก่อน)
- ตอนนี้น่านฟ้าทะเลลม ก็น้ำหนัก 48 ก.ก แล้วเหมือนกันค่ะ แต่กว่าจะเพิ่มได้เท่านี้นะ ต้องพยาย๊าม พยายาม
- อันตัวเราเองน่ะนะ ก็อยากจะน้ำหนักเพิ่ม อันคนข้างกาย คือลูกชายคนเดียวในดวงใจแม่ก็บอกว่า "แม่พุงปลิ้นแล้วนะ" คุณพ่อบ้านก็บอกว่า "พอแล้วนะเธออ้วนกว่านี้ไม่เลี้ยงแล้วนะ" หุ หุ ก็พูดประโยคนี้มาตั้งกะน่านฟ้าทะเลลมน้ำหนัก 45 ก.ก ทุกวันนี้ก็เห็นเลี้ยงดี อิ่มหมีพีมัน บอกว่าอยากกินอะไรร้านไหนก็รีบไปซื้อหามาให้ ฮา ฮา ฮา ไหนบอกว่าไม่เลี้ยง
- ว่าแต่ว่า อีก 11 ปี ข้างหน้า น่านฟ้าทะเลลม จะสวย สง่า ดูอบอุ่นเหมือนคุณครูอ้อยในดวงใจไหมน๊อ ๆๆๆ
ด้วยความเคารพค่ะ
สวัสดีค่ะท่าน sasinanda
- ท่านมาเยือนอ่านบันทึกครูอ้อย...ก็สุดแสนจะดีใจเป็นล้นพ้นแล้วค่ะ จะมาน้อยใจโกรธขึ้ง ก็ไม่ใช่คนใจกว้างสิคะ เพราะว่าครูอ้อยเป็นอย่างที่ท่านวิจารณ์จริงๆค่ะ สุขมากไปหน่อย จึงลืมวัดรอบเอวค่ะ
- ครูอ้อยชอบที่นี่ รักที่นี่ มีความสุขที่นี่ ซึ่งทุกคนมีโอกาส แต่น้อยคนนักที่จะตักตวงหาความสุขได้อย่างเต็มที่ ด้วยความไม่มีเวลา และไม่จริงจัง ครูอ้อยเชื่อว่า...ความจริงจัง และจริงใจ ช่วยให้เราสุขเสมอค่ะ
***************
- จะส่งคำ แทนคำ ว่ารักยิ่ง
จงทุกสิ่ง มิ่งมิตร จิตแจ่มใส
โกทูโน โก้เกียรติ ระบือไกล
น้อมดวงใจ สุขเกษม เปรมปรีดา
- ตื่นเช้ามา กดคลิก พลิกคำตอบ
สิ่งที่ชอบ มอบให้ ในคุณค่า
ทั้งเช้าสาย บ่ายค่ำ จำนรรจา
สุขอุรา มิตรรักรอ ขอไมตรี
**************
ขอบคุณจริงๆค่ะท่าน
สวัสดีค่ะน้องอ้อ อ้อ - สุชานาถ
- ภาพนี้ คุณพ่อบ้าน เธอสแกนออกมาไว้ เธอคงชอบ
- พี่อ้อยเผลอไผลมากไปหน่อยค่ะ..เลยเอวไม่เล็กค่ะ
- อย่าเผลอแบบพี่อ้อยนะคะ..มิฉะนั้นจะมานั่งดูภาพตัวเอง..แบบพี่..มันสายไปเสียแล้วค่ะ
*****************
- อ้อยอ้วนกลม กลมกลิ้ง ทิ้งผ่ายผอม
อ้อยไม่ยอม ผอมผ่าย และหน่ายหนี
อ้อยไม่เคย เผยความลับ ณ ที่นี้
อ้อยไม่มี ความหิว เอวกิ่วเลย
- ขอน้องอ้อ อย่าทำ นำแบบพี่
ขอน้องอ้อ เร็วรี่ อย่านั่งเฉย
ขอน้องอ้อ อย่านอนหลับ ทำเสบย
ขอน้องอ้อ อย่าเฉยเมย ตามใจกิน
****************
จำคำสอนพี่อ้อยไว้นะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะน้อง น่านฟ้าทะเลลม
- คุณหมอที่ครูอ้อยไปหาเมื่อวานนี้บอกว่า..อ้วนแต่ไม่มีโรคก็เป็นเรื่องที่ดีนะ เพราะคนส่วนใหญ่อ้วนแล้วมักจะมีโรคตามมา
- ครูอ้อยยังไม่เป็นโรคอะไรแบบโจ่งแจ้งแบบคนอื่น หมั่นไปหาหมอเหมือนกันค่ะ
- รักคุณแม่ให้มากๆนะคะ..
ขอบคุณค่ะ
- มิ่งมิตร สนิทจิต คิดสงสัย
คงเข้าใจ ในดวงจิต สม่ำเสมอ
อ่านบันทึก ทุกบันทึก เหมือนได้เจอ
ได้เสนอ ตอบสนอง ต้องใจเธฮ
- มีเวลา พากันมา อ่านและเขียน
มีเวลา มาพากเพียร สม่ำเสมอ
มีเวลา มายิ้มกัน ฉันและเธอ
สุขเสมอ ดั่งสวรรค์ โกทูโน
- ขอบคุณค่ะ
ครูอ้อยคะ ขอเถอะ อย่าเรียก ท่าน เลย อยากเป็นเพื่อนกับทุกคนมากกว่า อายุมากกว่าคุณอ้อย1 รอบ เรียกพี่แล้วกันค่ะ
ปกติ เวลาเขียนblogของwebต่างประเทศ จะไม่ให้เขาเขียนเข้ามา นอกจากemail ก็มี emailมา พอควร มาติชม และขอภาพไปประกอบเรื่องของเขา นอกนั้นนับ page viewสนุกๆ
ลูกแซวว่า สนุกใหญ่นะแม่ๆตอบว่า แน่นอนละจ้ะ ทั้งชีวิต ไม่เคยมีเวลาทำอะไร นอกจากงานๆ ตอนนี้ พอมีเวลา อยากอ่านเรื่องของคนอื่นบ้าง เขียนอะไรบ้างที่เป็นประโยชน์ ประสบการณ์เราทั้งชีวิตนะ แต่blog ของที่นี่ อยากให้เขียนติชมและเข้ามาคุยกัน อยากมีเพื่อนหลากหลายค่ะ ชอบฟังมุมมองคนอื่น
ครูอ้อย เขียนกลอนเก่งจริงๆ ตัวเอง ไม่มีหัวเลยค่ะ
- เป็นเรื่องปกติธรรมดาของการเปลี่ยนแปลง
- แต่ถึงอย่างไร ความสวยและน่ารักของครูอ้อยก็ยังไม่เปลี่ยนแปลง
- ยิ้ม ยิ้ม ได้กำลังใจเต็มร้อย..
- อ่าน อ่าน และก็อ่าน เหนื่อยก็พัก
- สู้ สู้
สวัสดีค่ะคุณพี่ sasinanda
- ดีใจค่ะที่คุณพี่สนุกกับการได้แลกเปลี่ยนประสบการณ์ และพูดคุยกันในบล็อกนี้ ครูอ้อยก็เคยมีความรู้สึกอย่างนี้ เดี๋ยวนี้ก็ยังเป็นอยู่ค่ะ ไม่เคยขาดหายจากไปเลยสักวัน นอกจากไปต่างจังหวัดค่ะ
- ยินดีค่ะที่จะเป็นเพื่อนคุยยามเหงา หรือทักทายกัน เพื่อเพิ่มพลังชีวิตให้กัน มีความสุขนะคะที่คนรุ่นเราๆที่ยังใช้เวลาให้เกิดประโยชน์แก่สังคม ให้ลูก ให้หลานได้ชื่นชม
ขอบคุณค่ะ