เวรบ่าย เคมี 2 คน โลหิตวิทยา 3 คน จุลทรรศน์ 2 คน และหน่วยจุลชีววิทยา 1 คน รวม 8 คน
เวรดึก เคมี 2 คน และโลหิตวิทยา 2 คน (คนที่ทำเคมีต้องทำของหน่วยจุลทรรศน์ และหน่วยจุลชีววิทยาด้วยครับ) ค่อยยังชั่วหน่อยครับ เมื่อกี้ตาลายอ่านไม้รู้เรื่องเลย ครับ ฮ่ะๆๆๆ
ปัญหาก็เกิดขึ้นคือ ตอนอยู่เวรดึกจะมีการส่งสิ่งส่งตรวจที่เป็น fluid ที่ไม่ใช่ CSF มาตรวจ ทำให้ผู้อยู่เวรดึกต้องทิ้ง สิ่งส่งตรวจและให้เขาเจาะมาใหม่ในวันรุ่งขึ้น ผมมานั่งนึกแล้วว่าเราไม่น่าจะทิ้งสิ่งส่งตรวจเราน่าจะเก็บแล้วมาทำตอนเช้าได้มั๊ย เกิดคำถามขึ้น ครับ เพราะผมจำได้ว่าพี่นวลตาก็ทำเรื่องที่คล้ายๆกัน คือการเก็บสิ่งส่งตรวจไว้เหมือนกัน และผมก็ก็คิดว่ามันน่าจะเหมือนกันนะครับ(คิดเอาเอง) และแล้วผมไม่รอช้ารีบติดต่อประสานงา ฮั๋ย ไม่ใช่ครับ ประสานงานในทันทีและไม่รอช้านำเรื่องดังกล่าวไปคุยกับหน่วยจุลทรรศน์ ซึ่งเป็นคนทำงานด้านนี้เขาก็ตอบว่าดี และจะลองทำดู ครับ และไปพูดคุยกับพี่นวลตา พี่ตาเธอบอกยินดีให้คำแนะนำในเรื่องวิธีการทำวิจัยและรูปแบบการทำวิจัย และน่าจะนำเรื่องดังกล่าวมาทำวิจัย R2R คือ เก็บสิ่งส่งตรวจนั้น แล้วนำมาตรวจเปรียบเวลา ว่าทิ้งไว้ได้กี่ชั่วโมงจึงไม่มีความแตกต่างกันกับตอนแรก หรือใส่สาร preservetive ตัวไหนได้บ้างเหมือนกับที่พี่นวลตาทำเรื่อง การส่งตรวจ reticulocyte ผมว่าถ้าทำได้น่าจะเป็นประโยชน์กับผู้ป่วยมาก และไม่ต้องเสียเวลาเจาะใหม่ ที่เขียนมาทั้งหมดนายดำไม่ได้ทำเองนะครับเพราะไม่ถนัดและไม่ชำนาญ ให้คนที่เขาถนัดและชำนาญทำดีกว่า นายดำคอยยุและแหย่เท่านั้นเป็นพอครับ
ตอนนี้ไม่รู้ไปถึงไหนแล้วครับ ถ้ามีความคืบหน้าจะมาเล่าให้ฟังใหม่ครับ
นี่เองค่ะ คือตัวอย่างของการทำงานอย่าง"ใส่ใจ" กับทุกสิ่งทุกอย่างรอบๆตัว น่าชื่นชมมาก และถ้ามีข้อมูลจากการทำเป็นการศึกษาจริงจัง คงจะเป็นประโยชน์กับทุกฝ่ายจริงๆค่ะ
สิ่งที่สงสัยเพิ่มเติมคือว่า มีจำนวนมากไหมคะ fluid ต่างๆเหล่านั้น น่าจะเป็นของสำคัญเนาะจึงต้องเจาะมานอกเวลา และไม่มีการขอร้องมาบ้างหรือคะว่า จำเป็นต้องทำนะถึงเก็บมาเวลานั้นๆ (สงสัยว่าเป็น sample ที่ต้องเก็บตอนนั้นๆหรือเปล่าน่ะค่ะ ทำไมไม่เก็บในเวลา)
แต่ละคืนมีไม่มากครับ มีการข้อร้องจากหมอเหมือนกันครับ และทุกครั้งที่ขอร้องมาเราก็ทำให้ครับ แต่ต้องจัดคิวไว้หลังครับ ต้องทำ lab เคมีก่อน เพราะพยาบาลจะโทรตามทันทีถ้าออกผลช้า ตอนนี้ผมเองไม่อยากอยุ่เวรดึกเลยครับ อยากอยุ่เวรบ่ายมากกว่า (ชอบคนเยอะๆ มันอุ่นใจดีครับ อึ่ย !)