G2K มีข้อเสียบ้างมั้ย

คำถามนี้เป็นของอาจารย์นายแพทย์สมชาย วัฒนอาภรณ์ชัย ผู้อาวุโสของภาควิชารังสีวิทยา หลังจากได้รับฟังชีวิตและประสบการณ์ใน G2K โดยตัวจริงเสียงจริง คือ อาจารย์จันทวรรณ กับ คุณโอ๋ อโณทัย เพื่อนบ้านจากภาคพยาธิวิทยา

 

ใช่ครับ เมื่อวานนี้ ภาควิชารังสีวิทยาได้มีโอกาสต้อนรับอาจารย์จันกับคุณโอ๋๋ มาเล่าประสบการณ์ ให้คนในภาคฯฟัง ต่อเนื่องจาก กิจกรรมนี้เมื่อสองเดิือนก่อน อาจารย์จันบอกว่าจะหนีบอาจารย์ธวัชชัยมาด้วย จึงนับว่าเป็นโชคดีของภาควิชารังสีจริงๆ ที่จะได้เห็นตัวเป็นๆของผู้ให้กำเนิด G2K ทั้งสองคน ผมเองก็ชวนอาจารย์สกล นกไฟของเรา เจ้าของรางวัลสุดคะนึงคนล่าสุด จากหน่วย palliative care ของโรงพยาบาลมาด้วย ส่วนคุณเสรีก็บอกพี่จุด  จุฑารัตน์มาร่วมอีกคน กิจกรรมครั้งนี้ จึงเหมือนเป็นการพบปะสมาชิก G2K ทั้งในและนอกภาคฯแบบตัวเป็นๆ ประเภทเพิ่งเจอหน้ากันเป็นครั้งแรก ผมสังเกตว่า มีการเข้าไปสัมผัสตัวกันด้วย แบบว่าอยากแตะต้องตัวจริงๆ สิ่งนี้แหละครับ ทำให้ผมแว็บความรู้สึกอะไรบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับคำถามของอาจารย์สมชายข้างบน

อาจารย์จันไม่ได้ตอบคำถามนี้ของอาจารย์สมชาย แต่พี่โอ๋และผมเป็นคนบอกความในใจ เรื่อง การเสพติด..มันเหมือนอะไรที่ต้องทำในแต่ละวัน เช้าขึ้นมาก็คิดถึง เที่ยงก็แอบดู ตกเย็นก็นั่งแช่ ก่อนนอนขอเข้าไปดูอีกทีจะได้หลับฝันดีอะไรทำนองนั้น แต่จนถึงทุกวันนี้ ผมมั่นใจว่าผมบริหารเวลาได้ดีขึ้น เวลาส่วนใหญ่ของผมใน G2K จึงเป็นเวลาที่ผมเคยนอนแช่อยู่หน้าจอทีวี ประเภทนอนอืดเป็นงูหลาม ไม่ยอมลุกไปไหน สามารถเลิกนิสัยเสียแบบนั้นได้อย่างไม่คาดฝัน
..นั่นคือเรื่องเดิมๆที่ผมคิดว่า ผมผ่านมาได้แล้ว

แต่ในระหว่างที่ผมฟังอาจารย์จันกับคุณโอ๋ผลัดกันพูดแบบ Duo ชนิดกลมกล่อมราวกาแฟกับ coffeemate  ในโฆษณา ผมคิดถึงข้อจำกัดอีกข้อหนึ่งของ G2K ก่อนหน้าที่อาจารย์สมชายจะถามคำถามนั้นเป็นตอนสุดท้าย คงต้องย้ำนะครับว่าเป็นข้อจำกัด ไม่ใช่ ข้อเสีย

ผมคิดว่า G2K ขาดสัมผัส ปฏิสัมพันธ์ในลักษณะคนกับคน มันทำให้ผมคิดถึง การเรียนการสอนในคอมพิวเตอร์ ยกตัวอย่างเช่น เรื่องทักษะการสื่อสำร แต่ไม่ได้มีโอกาสพูดคุยกับคนจริงๆ เป็นต้น ผมจึงเห็นคุณโอ๋ตรงรี่เข้าไปหาอาจารย์จันเพื่อแตะต้องตัวกันทันทีเมื่อพบกัน ผมเองรู้สึกว่าอาจารย์จันและอาจารย์ธวัชชัยดู..เปล่งปลั่ง กว่าที่เห็นเป็นรูปยิ้มสวย กับยืนยิ้มเผล่กอดเครื่องคอมพิวเตอร์อยู่ ตามลำดับ เสียงทักทายว่าผมดูหน้าอ่อนกว่าในจอ ก็สะท้อนมาอีกแล้ว  (แต่ชอบนะครับ)   ใช่ครับ เพราะการพบหน้ากัน..เราได้สัมผัสตัวจริงเสียงจริงของแต่ละคน คนที่มีชีวิต..ชีวา

ผมนั่งฟังอาจารย์จันกับคุณโอ๋พูดอย่างตั้งใจ สิ่งที่ผมได้รับมันมากมายมหาศาล เกิดขึ้นรวดเร็วมาก เร็วกว่าการสื่อสารใน G2K อย่างแน่นอนโดยเฉพาะผมที่นอกจากจะคิดช้าแล้วยังพิมพ์ดีดช้าอีกด้วย

ผมเคยคิดที่จะใช้ G2K เป็นส่วนหนึ่งของ CoP ในภาควิชา ผมไม่ได้เปลี่ยนใจแต่ระวังมากขึ้น 

• G2K อาจเป็นส่วนเสริมสำหรับการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ภายในหน่วยงาน เพื่อพังทะลายข้อจำกัด ของเวลาที่ไม่ตรงกันได้ 
  
• G2K สามารถเปิดเครือข่ายที่อยู่ห่างไกลออกไปได้โดยง่าย นั้นคือคุณูปการที่ไม่มีทางทำได้ถ้าไม่มีเทคโนโลยีนี้
  
• แต่ G2K ไม่สามารถมาทดแทนการได้พบหน้า ประชุมสุมหัวกันแบบหน้าปะหน้า ตาต่อตา (แต่คงไม่ถึงฟันต่อฟันนะครับ) ของคนในหน่วยงานได้เลย

ต้องขอโทษนะอาจารย์จันกับอาจารย์ธวัชชัยนะครับ ที่ผมเคยแอบคิดมิดีมิร้ายกับอาจารย์ว่า อาจารย์สองท่านคงคุยกันผ่านคอมพิวเตอร์แหงเลย แล้วสมมุติฐานข้อนี้ของผมก็ผิดมหันต์ เมื่อรับทราบข่าวดีเรื่องนี้

อย่างที่เรียนแล้ว นี่ไม่ใช่ข้อเสียเลย เพียงแต่เป็นข้อจำกัดหนึ่งที่เราพึงคิดถึง สัมผัสของคนกับคน มีความหมายลึกซึ้งเกินกว่าสัมผัสผ่านคีย์บอร์ดแน่นอน

ครับ แลกเปลี่ยนกันใน G2K แล้ว เราน่าจะเจอะเจอหน้ากันแบบตัวเป็นๆบ้าง แบบที่ลูกๆหลานๆครูบาจะได้เจอกันที่อิสานต้นเดือนหน้านี้แหละครับ มันได้แรง..

สุดท้ายต้องขอขอบคุณอาจารย์จันทวรรณ คุณโอ๋ อาจารย์ธวัชชัย สำหรับความรู้และประสบการณ์ที่ถ่ายทอดออกมาอย่างมีชีวิตชีวา เสียดายที่เวลาเรามีจำกัดและเจ้าหน้าที่หลายคนมีภาระต้องทำงานดูแลผู้ปวยต่อ จึงอยู่ฟังไม่จบ ต้องขอบคุณพี่จุดกับอาจารย์สกลที่ครั้งนี้ไม่ได้พูดเลยสักคำ  แต่แค่มาปรากฏกายให้เห็นตัวเป็นๆ ก็มีความหมายล้ำลึกเกิดบรรยายแล้วสำหรับภาควิชารังสีวิทยา หวังว่า เราน่าจะได้เจอกันทั้งในและนอก G2K บ่อยขึ้นครับ

[वीर]

ต้องมี G2K codefest หรือ Hackathon บ้างหรือเปล่า? จะได้เห็นตัว :-P

 

[वीर]

แต่ว่าเมืองไทยต่อไปมาอยู่ในสถานที่เดียวกันก็อาจจะไม่มีประโยชน์แล้ว เพราะดูเหมือนกันส่วนใหญ่เชื่อว่าการเห็นรูปกาย ทำให้เกิดอาชญากรรม ต่อไปมาเจอกันก็อาจจะได้ยินแต่เสียงคุยห่างกันสัก 2 วา :-)

[ขจิต ฝอยทอง]

• มีข้อจำกัดเรื่องเวลา
• ผมใช้เวลาใน gotoknow มากเลยครับ
• ข้อดีมีมากเช่นเกิดเครือข่ายขึ้นทั่วประเทศ
• เราจะพบกันที่บ้านพ่อครูบาเร็วๆๆนี้ครับ
• ขอบคุณคุณหมอมากครับ

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

น้องวีร์ ครับ

• ผมเกือบจะเข้าไปสัมผัสอาจารย์จันทวรรณแบบคุณโอ๋แล้ว แต่พอดีอาจารย์ธวัชชัยท่านนั่งอยู่ด้วย
  
• ตอนนี้เวลาเจอเพื่อนที่ทำงานที่เป็นเจ้าของ blog เราก็คุยกันสนุกขึ้นนะ มันมีเรื่องคุยต่อได้อีก 

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

อาจารย์ขจิตครับ

• อาจารย์เป็นอีกคนหนึ่งนะครับ ที่ผมอยากเห็นตัวเป็นๆ 

[ขจิต ฝอยทอง]

• คงได้เห็นตัวเป็นๆๆๆแน่เลยครับท่านอาจารย์หมอ
• คงมีโอกาสครับ
• แต่ผมพบ bloggers ของ ม.อ. ตั้งหลายท่านแล้วครับ
• เหลือพี่จุด พี่เจน คุณหมอสกลและอาจารย์หมอเองที่ผมไม่ได้พบ
• เสียดายจังเลยครับ

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

อาจารย์ขจิตครับ

• ผมกับสกลเป็นน้องใหม่รุ่น  ๒๕๕๐ ครับ แถมผมจะเป็นประเภทผลุบๆโผล่ๆ แบบว่าโดดเรียนบ่อย ไม่ค่อยเขียนบันทึก ไม่เหมือนสกล เขาสม่ำเสมอหนะครับ

[ขจิต ฝอยทอง]

• ขอบคุณมากครับ
• แต่คุณหมอสกลท่านเขียนได้คมมาก
• ขอบคุณหมอเอง ผมก็อ่านแต่ไม่ได้ให้ความเห็นไว้
• ขอบคุณครับ

[จันทรรัตน์ เจริญสันติ]

อาจารย์คะ..อ่านบันทึกของอาจารย์แล้ว อดยิ้มตามรูปของอาจารย์ไม่ได้....ดูบรรยากาศรื่นรมย์นะคะ....

แต่บันทึกของอาจารย์ท้าทายความคิดมากเลยค่ะ ว่า....ทักษะบล็อก จะต้องพัฒนาอย่างไร จึงจะสามารถช่วยให้เกิดความรู้สึกดีๆ ได้เท่ากับที่อาจารย์เจอ สัมผัสจริงๆ ...

อาจารย์คิดว่า มีทางเป็นไปได้ไหมคะ

[वीर]

นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี:

<<ตอนนี้เวลาเจอเพื่อนที่ทำงานที่เป็นเจ้าของ blog เราก็คุยกันสนุกขึ้นนะ มันมีเรื่องคุยต่อได้อีก>> 

เห็นด้วยครับ บ่อยๆครั้งที่ผมไปรวมงานนัดผม คนในชุมชน online

 

<<ผมเกือบจะเข้าไปสัมผัสอาจารย์จันทวรรณแบบคุณโอ๋แล้ว แต่พอดีอาจารย์ธวัชชัยท่านนั่งอยู่ด้วย>> 

สงสัยความเชื่อของคนส่วนใหญ่จะจริง

[Sasinand]

อ่านแล้ว ดีใจที่รู้จักอ.จ.จัน /คุณอโณทัย/  อ.จ.เติมศักดิ์ และท่านอื่นๆ  ห่างๆมากขึ้น

 ได้ความรู้จากG2Kมากทีเดียวค่ะ ปกติใช้คอมทุกวันเพื่อทำงานอาชีพ/ searchข้อมูล /ปัจจุบันทำweb และblock ส่วนตัวไว้หลายแห่ง ชอบการเรียนรู้ไปเรื่อยๆค่ะ ดีใจที่มีโอกาส เข้ามาเป็นสมาชิกที่นี่ด้วยค่ะ

[โอ๋-อโณ]

ต้องขอขอบคุณอ.เต็มและสมาชิกภาครังสีฯเป็นอย่างยิ่งค่ะ ที่ทำให้ได้โอกาสกอดอ.จัน เพื่อแสดงความยินดีกับข่าวดีสุดๆที่เรารอคอย

เสียดายมากที่ไม่ได้มีโอกาสฟังคุณ Phoenix และพี่จุดเล่าความในใจเกี่ยวกับ GotoKnow หวังว่าเราคงจะได้จัดนัดพบสมาชิก GotoKnow คณะแพทย์กันบ้างนะคะ เรามีสมาชิกหลายๆคนแล้ว (รวมทั้งคุณ K-jira และคุณหมอหลองอีกคนด้วยนอกจากพวกเราที่พยา-ธิแล้ว) ที่น่าจะได้มา F2F (face to face) กันอย่างที่อ.เต็มให้ข้อสังเกตไว้ค่ะ ว่าเมื่อเรารู้จักเบื้องลึกผ่านทางบล็อกแล้ว การได้พบหน้าสัมผัสตัวตนจริงๆเราจะได้ความรู้สึกที่ดีต่างกันไป

แต่สิ่งที่ตัวเองได้เรียนรู้ก็คือ GotoKnow ทำให้เรารับรู้ตัวตนของคนได้ลึกซึ้งกว่าการพบหน้าค่าตาปกติ และเมื่อเรารู้จักในลักษณะนั้นแล้ว จะทำให้เราเปิดใจรับความเป็นตัวตนของคนนั้นๆได้ คนที่ถูกตรงกับลักษณะที่เราชอบ ก็จะเหมือนดึงดูดกันได้อย่างรวดเร็ว ตัวเองได้เพื่อนได้พี่ได้น้องที่ดูเหมือนจะรู้จักเข้าใจกันลึกซึ้ง เป็นกำลังใจให้กันและกันได้อย่างไม่น่าเชื่อเลยค่ะ ซึ่งมีส่วนอย่างมากที่ทำให้เรา "ให้" สิ่งที่เรามีได้มากยิ่งขึ้น

เพราะเหตุนี้แหละค่ะ ที่ทำให้อุทิศตัวเองให้กับการเผยแพร่ให้คนรู้จักและใช้ GotoKnow  เพราะเชื่อว่าเป็นที่ที่ทำให้เราได้ใช้ศักยภาพที่เราแต่ละคนมีได้เต็มที่ แล้วแถมยังช่วยกันส่งเสริมศักยภาพของกันและกันอีกด้วย

[Sasinand]

 p.s.

ลืมไปค่ะ เปิดให้คุณหมอวิจิตร บุณยะโหตระอ่าน หลายบล็อค ท่านชมว่า G2Kน่าอ่าน มากค่ะ

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

อาจารย์จันทรรัตน์ครับ

• ผมเชื่อว่า ทั้งภาษาพูด และภาษาเขียน มันมีภาษาลึกๆที่อยู่ระหว่างช่องว่างของคำพูดและระหว่างบรรทัดตัวอักษรที่เราต่างสัมผัสกันได้ครับ
• ผมสัมผัสความปรารถนาดีของสมาชิกใน G2K อารมณ์ทั้งที่สุนทรีย์และไม่สุนทรีย์ในบันทึกต่างๆได้
• ผมก็รู้สึกดีแล้วกับการเป็oส่วนหนึ่งของ G2K
• เพียงแต่อยากเตือนตัวเองเรื่อง มนุษย..สัมพันธ์ เท่านั้นครับ

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

น้องวีร์  ครับ

• ไอ้เจ้า ความเชื่อของคนส่วนใหญ่ เนี่ยมันอะไรครับ
• ผมคิดไม่ทันอีีกแล้ว 

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

พี่ sasinanda ครับ

• ขออนุญาตเรียกพี่นะครับ เพราะประเมินจากรูปถ่ายใน blog ซึ่งผมก็พลาดมาบ่อยมาก
• ขอบพระคุณมากครับที่แวะเข้ามาอ่าน

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

คุณโอ๋  ครับ

 GotoKnow ทำให้เรารับรู้ตัวตนของคนได้ลึกซึ้งกว่าการพบหน้าค่าตาปกติ

• ผมเห็นด้วยกับประโยคนี้ร้อยเปอร์เซนต์เลย
• ไม่มี G2K ผมก็ไม่รู้จักคุณโอ๋หรอกนะครับ

[มาโนช]

อาจารย์เต็มศักดิ์ครับ ถ้าจะเพิ่มความใกล้ชิดของชาวเราขึ้นมาอีก  ต้อง upload vdo clip ของการพบปะกันขึ้น youtube ด้วยครับ สมาชิกท่านอื่นจะได้เห็นภาพและเสียงของอาจารย์จันและอาจารย์โอ๋ด้วยครับ ^___^

[वीर]

นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี: การเผยรูปกายทำให้อยู่ในอันตราย

[น้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ]

อ.หมอคะ มิตรภาพใน G2K ยิ่งใหญ่จริง ๆ ค่ะ อยากเรียนเชิญ อ.หมอไปบ้านครูบาด้วยค่ะ

[k-jira]

 

มีข้อเสียค่ะ !

คือเมื่อก่อนคิดว่า รู้จักอาจารย์เต็มศักดิ์นะคะ (หมายถึงพอเห็นหน้าก็รู้ว่า  อ๋อ.. ท่านนี้คือ อาจารย์หมอเต็มศักดิ์)   แต่หลังจากอยู่ใน G2K ได้ซักพัก แวะเข้ามาอ่านบันทึกของอาจารย์บ่อยๆ  k-jira ก็เกิดอากรสับสนค่ะ

ทั้งนี้เพราะ พอได้เจออาจารย์ตัวเป็นๆ (2-3 ครั้ง ชนิดเดินสวน ยืนประจันหน้า) ก็เกิดอาการ confuse ไม่แน่ใจ 

เป็นความจริงใช่มั้ยคะว่า "ตัวจริงของอาจารย์เต็มศักดิ์ ดูอ่อนกว่าในรูปมากๆ "

ถ้าหากว่าเป็นความจริง งั้น k-jira จะได้เข้าใจถูกว่า ที่ผ่านมาไม่ได้เข้าใจผิด

( แฮะๆ อ่านแล้วงงมั้ยคะอาจารย์ ^__^ )

 

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

พี่  มาโนช ครับ

• คงต้องรออีกสักพักใหญ่ถึงใหญ่มากครับ ผมถึงจะทำแบบนั้นเป็น
  

น้อง วีร์ ครับ

• ผมก็ยังตามไม่ทันอยู่ดี
• อย่าเพิ่งหงุดหงิดเสียก่อนนะครับ

คุณ somporn ครับ 

•  ใจอยากไปครับ
• แต่เดือนเมษาเป็นต้นไป ผมเริ่มกลับไปเป็นนักเรียนอีกแล้ว
  

คุณ  k-jira ครับ

• เดินสวน ยืนประจันหน้า แล้วผมไม่วิ่งหนีหรือครับ เป็นไปได้อย่างไร
• เรื่องหน้าอ่อนเนี่ย ผมไม่มั่นใจนัก วันก่อนพาคุณอา..น้องชายของพ่อผมมาตรวจที่ OPD คุณพยาบาลที่โต๊ะแกยังทักว่า พา พี่ชาย มาตรวจหรือคะ  ผมแทบจะซื้อแว่นตาใหม่ให้คุณพี่พยาบาลคนนั้นเลย  

[มาโนช]

นี่ถ้าอาจารย์เต็มศักดิ์ยังไม่เปลี่ยนรูปผมว่าคนอ่านคงรู้สึกแปลกๆ ที่เรียกผมว่าพี่ ^__^

[โอ๋-อโณ]

มาอ่านต่อแล้วได้อ่านความเห็นอ.มาโนชอันสุดท้ายนี่อดยิ้มไม่ได้ค่ะ แล้วก็ต้องขอหยอดบอกอ.เต็มเพื่อยืนยันอีกรอบว่า เปลี่ยนรูปเถอะค่ะ เมื่อวันศุกร์น่าจะมีรูปอาจารย์เต็มที่น่าจะดู (หน้าอ่อน)เหมือนจริงบ้างสักรูปล่ะค่ะ

ขอยืนยันกับอ.มาโนชอีกทีค่ะว่า ถ้าเทียบหน้าจริงๆอ.เต็มแล้วดูอ่อนกว่าอ.มาโนชในรูป (เอ....ชักสงสัยว่าแล้วอ.มาโนชตัวจริงนี่เหมือนในรูปไหมคะ???)

[โอ๋-อโณ]

เรียนอ.เต็ม...ช่วยกรุณาลบความเห็นอันก่อนที่มีตัวภาษา html ติดมาด้วยนะคะ เขียนใหม่แล้ว รู้สึกว่า IE เล่นตลกกับเราอยู่ค่ะ

[Phoenix]

ไม่มีอะไร เข้ามาแซวเฉยๆ

Professor Ian Maddock กูรู palliative care แห่ง Australia เคยเอารูปพี่เต็มขึ้นฉายแล้วก็บอกว่า "นี่แหละ หน้าของ palliative care!!" (ตีความได้หลายความหมายมากเลยครับ)

ผมคิดว่ายังไม่มี software อะไรในปัจจุบัน (รวมทั้งของ Mcintoch สุดรักของพี่เต็มเองด้วย) ที่จะสามารถ demonstrate ความอ่อนเยาว์และประกายแห่งหน้าของเธอได้ อ.มาโนชคงต้องรอเจอตัวจริงเองแหละครับ จึงจะ appreciate ได้ว่าเรากำลังพูดถึงอะไรกันอยู่

PS: ที่ออกมาจากห้องก่อนนั้นจำเป็นจริงๆ ต้องไป lecture ทั้งๆที่ก็อยากจะแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันแบบสดๆไม่น้อย ผมคิดว่าที่เขียนมาทั้งหมดก็ไม่เหมือนที่ผมพูดเหมือนกัน

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

       

• ไม่รู้เหมือนกันนะครับ ว่าทำไม ขึ้นต้นเป็นลำไม้ไผ่ พอเหลาลงไปจึงกลายเป็นบ้องกัญชา เริ่มต้นก็ G2K แต่สุดท้ายมาลงที่ ใบหน้าผม
•  จะพิจารณาจัดให้ครับ เรื่องรูปใหม่
  

[เม้ง สมพร ช่วยอารีย์]

• กราบสวัสดีครับ ท่าน อ.เต็มศักดิ์
• เดี๋ยวต่อประเด็นเป็นลำไม้ไผ่ต่อนะครับ อิๆ
• G2K มีข้อดีมากมายครับ ส่วนข้อเสียก็คงมีครับ
• ข้อดีคงไม่ต้องบรรยายครับ
• ส่วนข้อเสียคือ เจอคนมากมาย เจอแล้วทำให้คิดถึง เข้ามาบ่อยๆ แล้วจะติดจอครับ
• หากเข้าขั้นโคม่า อาจจะส่งผลให้เอาไปละเมอเพ้อฝันได้ครับ ประสาทอาจจะหลอนเกี่ยวกับเรื่อง KM, G2K, และอีกหลายๆ คำได้ครับ
• ทำอาจจะให้สมองไม่ได้พักผ่อน ต่อยอดมากขึ้นไป เหมือนแจ๊กผู้ฆ่ายักษ์ ก็ได้ครับ ปีนต้นถั่วที่ต่อยอดออกไปเรื่อยๆครับ 
• ต่อไปอาจจะกลายเป็น กระแส G2Kfever ก็ได้ครับ
• มีเรื่องสนุกๆ บันเทิงเริงสมองครับ ตลอดเวลา
• ทราบว่า อ. เป็นคนตานี ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

อาจารย์ืช่วย ครับ 

• ใช่ครับ ต่อยอดกันจนไม่ได้หลับไม่ได้นอน ตื่นเช้าตาปรือไปทำงาน
• ของอาจารย์อยู่เยรมัน เวลาก็ต่างกับที่นี่นะครับ ยังไงก็ดูแลสุขภาพด้วยครับ อย่าถึงขนาดต้องเข้าโรงหมอ ไปสแกนทั้งตัวอีกนะครับ 

[เม้ง สมพร ช่วยอารีย์]

นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี

สวัสดีครับ คุณหมอ

• ครั้งหน้าหากมีการสแกนอีก จะขอปอดด้วยครับ มาทำวิจัย ครั้งก่อนลืมไปครับ มัวแต่ปวดท้อง เลยได้ปอดมาท่อนหนึ่งครับ
• ขอบคุณมากๆ เลยนะครับ รักษาสุขภาพเช่นกันครับ

[ชะห์]

สวัสดีค่ะอาจารย์

ไม่ได้คุยกันนาน..อาจารย์สบายดีไหมค่ะ..

(เข้ามาทักทายค่ะ)

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

น้องชะห์

• สวัสดีครับ
• ไม่ค่อยสบาย หิวไอติมครับ 

[ชะห์]

อาจารย์ค่ะ

ถ้าไม่สบายทานไอติมไม่ได้นะค่ะ ...รอให้หายก่อนค่ะ

[จุฑารัตน์]

• ครั้งแรกที่คุณเสรีชวน พอบอกว่าเป็นการพูดคุยของ G2K ไม่รีรอเลย ไม่รอหัวหน้าภาคชวนด้วย ไม่ถามรายละเอียดด้วย อยากบอกว่า G2K ทำให้สมาชิกเป็นหนึ่งเดียวกัน ไม่ว่าวิชาชีพไหน นี่คือข้อดีอีกข้อหนึ่ง
• เสียดายมากที่ได้อยู่ร่วมแป็บเดียว
• ข้อเสีย
      1.G2K ทำให้ติดจอ นั่งเขียนแล้วติดโต๊ะ ทำให้ไม่มีเวลาติดเตียง มีโอกาสทำให้ได้เลื่อนตำแหน่งเป็นภรรยาหลวง
      2.บางคนคิดว่าเราอยากดัง

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

พี่จุด ครับ

• เสียดายเหมือนกันครับ ที่พี่อยู่ร่วมได้ไม่นาน เพราะถ้าพี่พูดถึงเหตุผลอันที่กล่าวถึง คงถกกันมันน่าดู
  

[ดอกแก้ว]

ฟังบรรยากาศ แล้ว ดีจังคะ คุณหมอ เขียนน่ารัก ตลกดี

สนับสนุน เรื่องการพบปะเพื่อแลกเปลี่ยนคะ

เริ่มจาก กลุ่มย่อย ก่อน กลุ่มใหญ่ ดีคะ จะได้รู้จักกันทั่วถึง 

...................................................... 

...สนับสนุน เรื่องเปลี่ยนรูปคะ ...อยากเห็น 

 

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

คุณดอกแก้วครับ

• เวลาจำกัดครับ ยังคุยกันไม่ได้ที่ดี ก็ต้องเลิก
• กำลังคิดหนักเรื่องรูปครับ 

[จ๊ะจ๋า]

   เห็นด้วยอย่างยิ่งกับคำว่า สัมผัสของคนกับคน มีความหมายลึกซึ้งเกินกว่าสัมผัสผ่านคีย์บอร์ดแน่นอน  เพราะการพูดคุยแบบ เจอหน้าค่าตาและมองตา กันมันสื่อได้มากกว่าคะ

 

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

  คุณจ๊ะจ๋าครับ

• ขอบคุณครับ 

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

สวัสดีค่ะคุณหมอ

• ในภาพ  อาจารย์ทั้ง 2 กำลังร้องเพลงใช่ไหมคะ
• เอ้อ..ครูอ้อยสงสัยค่ะ
• อยากฟังเสียงทั้ง 2 ท่านจังเลย
• และเสียงของคุณหมอ ด้วยค่ะ

ด้วยความรัก ความเอ็นดู

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

  ครูอ้อยครับ

• อาจารย์จันกับคุณโอ๋กำลังบรรยายครับ แต่ท่าทางราวกับคาราโอเคอยู่
• ครูอ้อยต้องหาเวลาพาพี่สะมะนึกะมาเยี่่ยมพวกเราที่หาดใหญ่แล้วละครับ

[มนัญญา ~ natachoei ( หน้าตาเฉย)]

• มาแอบเปิดบันทึกเก่าๆของคุณหมอ
• อ่านไปยิ้มไปคนเดียว
• แหมๆๆ
• มันเหมือนกันเลย
• ตรงที่เช้า  สาย บ่าย เย็น  แถมก่อนนอน
• ขอแอบมาเปิดสักนิด
• เพื่อให้นอนหลับฝันดี
• เพราะโดยมากเพื่อนใน G2K
• ชอบอวยพรให้ฝันดี  อิอิ
• และชอบความเห็นของ
• จุฑารัตน์
  เมื่อ พ. 11 เม.ย. 2550 @ 16:45
  221460 [ลบ]
  
  
  • ข้อเสีย
        1.G2K ทำให้ติดจอ นั่งเขียนแล้วติดโต๊ะ ทำให้ไม่มีเวลาติดเตียง มีโอกาสทำให้ได้เลื่อนตำแหน่งเป็นภรรยาหลวง
        2.บางคนคิดว่าเราอยากดัง

[seen]

สวัสดีครับ คุณหมอเต็มศักดิ์

เจอบันทึกของคุณหมอ ก็เลยรีบเข้ามาอ่าน...

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ ที่อ่านแล้วมีแต่ความสุขครับ

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

พี่มนัญญาครับ

• อันตรายมากครับ ข้อเสียหัวข้อนั้น ต้องระวังนะครับพี่

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

น้อง seen ครับ

• น้องน่าจะเขียนบันทึกของตัวเองด้วยนะครับ ท่าทางเขียนเก่งเหมือนกัน

[เพื่อนร่วมทาง]

• ตามเจ๊เขี้ยว มนัญญา  มาอ่านด้วยอีกคนค่ะ
• คนไม่เขียนบันทึกใน G2K ไม่รู้หรอกค่ะว่า
• ... สังคมนี้นั้น มีความผูกกันได้แค่ไหน หรืออย่างไร
• "ไม่ลอง ไม่รู้" หรอกค่ะ

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

ขอบคุณครับ

[Kesanee Sottas]

• เกศว่ามีข้อดีมากกว่าข้อเสียค่ะ
• G2K อาจเป็นส่วนเสริมสำหรับการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ภายในหน่วยงาน เพื่อพังทะลายข้อจำกัด ของเวลาที่ไม่ตรงกันได้ 
• G2K สามารถเปิดเครือข่ายที่อยู่ห่างไกลออกไปได้โดยง่าย นั้นคือคุณูปการที่ไม่มีทางทำได้ถ้าไม่มีเทคโนโลยีนี้
• แต่ G2K ไม่สามารถมาทดแทนการได้พบหน้า ประชุมสุมหัวกันแบบหน้าปะหน้า ตาต่อตา (แต่คงไม่ถึงฟันต่อฟันนะครับ) ของคนในหน่วยงานได้เลย

ขอนแก่นพึ่งเจอกันงานสานฝันเด็กป่วย 9 พค. 52 ค่ะ

[♥.`๏'-พร ทั้ง หล้า`๏'- ♥]

สวัสดีค่ะ มายืนยันพี่เกศ ค่ะ ขอบคุณที่นี่ค่ะ

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

• เห็นด้วยกับน้องเกศทุกข้อครับ

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

• ขอบคุณครับ

[berger0123]

ถึงแม้จะไม่ได้เจอหน้ากันเป็นๆ ไม่ได้สัมผัสกันโดยตรง แต่พื้นที่g2kก็มีส่วนที่ทำให้ได้ความรู้ ได้มิตรภาพ และกำลังใจที่ดี

ที่สำคัญการมีมิตรภาพผ่านคีย์บอร์ด ก็ทำให้เรามีโอกาสได้กันแบบเป็นๆค่ะ

หนูมีโอกาสได้เจอเพื่อนโกทูโนว์บ้างแล้วค่ะ

ล่าสุดได้เจอท่าน อ.ยูมิค่ะ การพูดคุยยิ่งทำให้หนูรู้ว่าอ.มีความศรัทธาต่อศาสนาพุทธอย่างมาก เข้าถึงหัวใจของศาสนาพุทธค่ะ

[berger0123]

ขออนุญาตเก็บบันทึกของคุณหมอ ว้ในแพลนเน็ตค่ะ

ไม่อยากพลาดเรื่องดีๆ สนุกๆค่ะ

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

• ขอบคุณครับที่กรุณามา พรวน บันทึกเก่า
• การสัญจรไปเจอกันเมื่อโอกาสอำนวย ก็เป็นเรื่องที่น่าทำนะครับ

[nui]

• ...สัมผัสของคนกับคน มีความหมายลึกซึ้งเกินกว่าสัมผัสผ่านคีย์บอร์ดแน่นอน...
• สนับสนุนค่ะ