กราบเรียนทีมงาน สคส
ต้องขอแสดงความชื่นชมในความสำเร็จ ในการจัดการประชุมที่มีทั้ง สาระ และ เป็นประโยชน์ต่อการพัฒนาเป็นอย่างยิ่ง ขออนุญาต เรียนเสนอข้อคิดเห็นด้วยความเคารพ ๒ ประการ
๑.สคส น่าจะพิจารณาออกไปจัดตามภูมิภาคบ้างครับ เพื่อเปิดโอกาสให้ผู้สนใจแต่ละภูมิภาคได้เข้าร่วม "ลปรร" อย่างเต็มอิ่ม สถาบันเครือข่ายต่างๆที่กระจายในแต่ละภูมิภาคน่าจะยินดีร่วมครับ
๒.คณะกรรมการน่าจะพิจารณาเพิ่ม "เวลา และ กิจกรรม ภายนอก ห้องประชุม ให้มีการ ลปรร ชนิด F2F และ E2E (Experience to Experience) ใด้มากขึ้นครับ"
ด้วยความเคารพครับ
JJ
อยากให้ทาง สคส.เป็นแกนนำให้มีการพบปะพูดคุยกันในเรื่องแนวทางการทำ KM Thesis โดยเชิญผู้มีประสบการณ์มาให้ความรู้ แนะนำ และร่วมแลกเปลี่ยนรูปแบบ ตลอดจนหัวข้อวิจัย ถ้าเป็นไปได้ อยากจะให้ post ตัวอย่าง abstract วิทยานิพนธ์ หรืองานวิจัยทางด้าน KM ที่ได้มีการทำแล้ว ทั้งนี้ เนื่องจากในงานดังกล่าว มีผู้ให้ความสนใจเยอะมาก แต่ด้วยข้อจำกัดของเวลา ทำให้การแลกเปลี่ยนอาจจะทำได้ไม่เต็มที่เท่าที่ควร
ขอบคุณมากค่ะ
แต่ก็ต้องยอมรับว่า หากไม่มีแม่ทัพใหญ่อย่างศ.นพ.วิจารณ์ พานิช คอยกระตุ้น และเป็นศูนย์บัญชาการ แบบไม่บัญชาการ เรียกได้ว่าเป็นต้นแบบของซีอีโอในกระบวนการKM ที่ดึงใจคนทำงานได้ดีเยี่ยม งานมหกรรมปีนี้คงไม่ออกมาอย่างที่เห็น
อีกอย่างเป็นเพราะคณะทำงานขับเคลื่อนงานด้วยใจ และเพื่อส่งเสริมการจัดการความรู้เพื่อสังคมโดยแท้ ไม่ใช่การขับเคลื่อนงานโดยมีวาระซ่อนเร้น ฉะนั้น น้ำเชื่อว่าที่เราได้ใจ จากผู้ร่วมงานอย่างนี้ เป็นเพราะเราใช้ใจนำ สมอง และสองมือ ทำงานจริงๆๆ ค่ะ
การจัดมหกรรมจัดการความรู้แห่งชาติ ครั้งที่ ๒ วันที่ 1-2 ธ.ค.48 ที่ผ่านส่งผลให้นักจัดการความรู้ที่เป็นชุมชนนักปฏิบัติโดยเฉพาะข้าพเจ้าได้มีความสนใจยิ่งและกำลังมีความคิดที่จะลงภาคสนามร่วมกับชุมชน ภาคีภาครัฐและอบต.ในการสร้างและพัฒนากลุ่มเครือข่ายองค์กรชุมชนที่หลากหลาย เป็นสถาบันการเรียนรู้เพื่อชุมชนเป็นสุข ด้าน กาย จิตใจ สังคม และการเรียนรู้ตามอัธยาศัย ในชุมชนที่สนใจก่อนประมาณ 3 ปี หากมีการปรับปรุงและพัฒนางานจนมีประสิทธิภาพแล้วค่อยขยายผลต่อไปยังชุมชนนักปฏิบัติอื่น ๆต่อไปเพื่อสร้งกระบวนการเรียนรู้ตลอดชีวิตตามพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2540 มาตรา 66 และ 68
อยากไปงานมหกรรมจัดการความรู้แห่งชาติที่ผ่านมามากๆ แต่ติดภาระกิจเป็นอย่างยิ่ง ได้แต่อ่านบทเรียนรู้ของแต่ละคนที่ได้ประสบในมุมของแต่ละคน รู้สึกประทับใจและน่าภาคภูมิใจกับการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ของภาคีที่มารวมกลุ่มกัน แต่สำหรับตัวข้าพเจ้าเองนั้นเห็นว่า...การเรียนรู้เป็นเรื่องที่ต้องถูกกับจริตของตนและตนเองต้องมีสภาวะที่พร้อมจะเปิดรับได้