วันคืนที่แสนสั้น
ในชั่วข้ามเขตรัตติกาล
กับวันคืนที่ยืนนาน
ชั่วกัปชั่วกัลป์
แค่เพียงช่วงหนึ่ง
ได้พึงพันว่า -ตัวฉัน-
แล้วก็ถึงวัน
ที่ตัวฉันต้องหายไป
เส้นทางช่างโดดเดี่ยว
มีเพียงสิ่งเดียวที่รู้ได้
ณ หนทางยาวไกล
จะสิ้นสุดเมื่อใจเลิกติดตาม
รู้สึกจะ abstract เกินไป เลยมาแปลไว้สักหน่อย (ภายหลังจากโพสมานมนานแล้ว)
วันคืนที่แสนสั้น
ในชั่วข้ามเขตรัตติกาล
กับวันคืนที่ยืนนาน
ชั่วกัปชั่วกัลป์
= การเกิดชาตินี้ .. และการเกิดดับนับไม่ถ้วน
แค่เพียงช่วงหนึ่ง
ได้พึงพันว่า -ตัวฉัน-
แล้วก็ถึงวัน
ที่ตัวฉันต้องหายไป
= เราได้รู้ว่าเราเป็นใคร ณ ตอนนี้ บอกว่า นี่แหละตัวฉัน .. จนตายไป ก็ลืมสิ่งที่เคยเป็น ณ ตอนนี้
เส้นทางช่างโดดเดี่ยว
มีเพียงสิ่งเดียวที่รู้ได้
ณ หนทางยาวไกล
จะสิ้นสุดเมื่อใจเลิกติดตาม
= เส้นทางของวัฏสังสารแท้จริงต้องเดินไปเพียงลำพังคนเดียว .. เพื่อน พ่อแม่พี่น้อง มาเพื่อพบและจากกัน .. ซึ่งสิ่งที่จะทำให้เราหลุดออกจากเส้นทางเส้นนี้ก็คือ .. การหยุดที่จะยึดเหนี่ยวสิ่งใดไว้อีกต่อไปตลอดกาล
คำแปลก็คือ แบบนี้แล ...