กินข้าวป่าที่อ่างห้วยโป่ง
ไม่รู้นะ ชีวิตคนเรามีอะไรมากมายในชีวิตที่ต้องทำ มีทั้งสุขและทุกข์ปะปนกันไป และในช่วงชีวิตของเราน่าจะมีการพักผ่อน ผ่อนคลายสิ่งที่ต้องเผชิญอยู่ทุกๆ วัน
การได้ลงมือทำกิจกรรมที่แตกต่างจากวิถีชีวิตปกติ ก็นับว่าเป็นการพักผ่อนที่ดีเหมือนกันนะ
จากการดำเนินชีวิตประจำวันที่ต้องตื่นเช้ามาปฏิบัติหน้าที่สอนนักเรียนทุกๆ วันจันทร์-ศุกร์ ช่วงปิดภาคเรียนจึงเหมือนเป็นช่วงเวลาที่ครูได้มีเวลาพักบ้าง จากที่ต้องทำงานตั้งแต่สองโมงเช้าจนถึงสี่โมงเย็น
ช่วงปิดภาคเรียนครูยังคงต้องปฏิบัติหน้าที่ต่อ คือ ภาระงานที่ยังต่อเนื่องมาจากการสอน ได้แก่ การประเมินผลการเรียนนักเรียน และการพัฒนาตนให้เป็นผู้ที่มีความรู้ ความสามารถ และพัฒนาตนเองอยู่ตลอดเวลา จะว่าไปแล้ว ใครไม่เป็นครูไม่รู้หรอก ช่วงปิดภาคเรียนครูก็ยังคงมีภาระกิจต่อเนื่องไม่ได้หยุดพัก...เฮ้ย
แต่ช่วงเวลาที่ไม่มีนักเรียนอยู่ในโรงเรียน ก็เป็นช่วงเวลาที่พอจะเป็นอีกอารมณ์หนึ่งที่ครูต้องการ เป็นอันว่าไม่มีนักเรียนคอยจ้องมองอยู่ตลอดเวลาก็ดีนะ ความที่ต้องเป็นแบบอย่างที่ดีตลอดเวลาก็สามารถผ่อนคลายลงได้บ้าง...
แล้วกิจกรรมพักผ่อนของครูก็มีการกำหนดเป็นกิจกรรมร่วมกันตามมา ครั้งนี้เรารวมตัวกันนัดหมายกินข้าวป่าที่อ่างห้วยโป่ง เริ่มแรกเราก็เตรียมเครื่องปรุงต่างๆ เพื่อไปประกอบอาหาร เมนูหลัก ก้อยกุ้ง พอไปถึงก็ต้องเตรียมอุปกรณ์ต่างๆ เพื่อลงหากุ้งและสัตว์น้ำที่ติดมากับตาข่ายที่ลากไปในน้ำ อา...แล้วทีมงามก็ประสบความสำเร็จกับการได้กุ้งฝอยจำนวนมากพอที่จะประกอบอาหารกิน แล้วเพิ่มด้วยเมนูต้มปลาน้อย อร่อยเด็ด กว่าจะอิ่มก็มืดค่ำ และเดินทางกลับ
เป็นประสบการณ์หนึ่งครั้งในชีวิตที่น่าจดจำ...กับเส้นทางที่แสนลำบากและมิตรภาพที่เกิดขึ้น...ระหว่างคณะที่เดินทางไปด้วยกันในครั้งนี้ "กินข้าวป่าที่อ่างห้วยโป่ง" 20 มีนาคม 2550
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น