เมื่อวันนี้มาถึง
วันนี้เวลา 10.00 น. เป็นการประชุมประจำเดือนมีนาคม 2550 ซึ่งวันนี้ผมได้ตกลงกับทางกลุ่มว่าวันนี้ผมจะลงไปเครียร์ปัญหาที่ทุกๆคนที่ทำงานกลุ่มคงจะเจอปัญหานี้ได้คือการทะเลาะกันหรือการไม่เข้าใจกันของเพื่อนสมาชิกกลุ่มสานน้ำใจสองฝั่งโขง ผมลงไปด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใสเพื่อให้สมาชิกไม่รู้สึกเกรงเครียดกันเกินไป ผมเข้าไปชี้แจงสิ่งใหม่ที่จะได้รับการดูแลที่ดีขึ้นของกลุ่มผู้ติดเชื้อและเมื่อแจ้งจบผมก็ได้ให้สมาชิกที่มีปัญหาได้เปิดใจกันซึ่งปรากฎว่าผู้ที่เป็นปัญหาวิ่งออกไปร้องให้ผมก็ไม่รู้จะทำไงเลยให้เวลาเพื่อทำใจแต่ระหว่างที่คุยผมก็เลยต้ดสินใจสรุปว่าการทำงานที่เคร่งเกินไปหรืออ่อนเกินไปอาจทำให้ผู้ที่ทำงานด้วยอึดอัดแต่สมาชิกบางคนบอกว่าการทำงานต้องมีระเบียบและมีวิธีปฏิบัติที่ต้องทำงานแต่การำทงานต้องมีใจให้การทำงานในระบบที่สมบูรณ์แต่ขาดความสมัครคีทำให้เกิดการแตกแยก แต่อยากให้ปรับตัวเข้าหากัน ทางประธานก็คุยแล้วแต่ไม่ยอมปรับตัวของสมาชิกทำให้เพื่อนที่ทำงานด้วยเป็นพาระงานจะเป็นไปได้ด้วยดีถ้าทุกคนยอมหันหน้ามาคุยกัน ผมในฐานะคนกลางไม่รู้จะพูดไงต่อ วันนี้เลยอดไม่ได้ที่จะพูด และเสียน้ำตาให้แก่สมาชิกเนื่องจากเลขาที่ระบายความรู้สึกที่ตนเองทำงานมาด้วยความลำบากขาดอะไรก็ช่วยเราในฐานะคนกลางไม่สามารถลำเอียงไปข้างใดข้างหนึ่งคนหนึ่งไม่พูดอีกคนหนึ่งพูดแต่น้ำเสี่ยงซึ่งเป็นบุคลิกเฉพาะตัวนั้นทำให้ดูแข็งเลยไม่อ่อนหวานแต่สิ่งนี้เองที่ทำให้ผิดใจกันได้ ถ้าสมาชิกที่เป็นแกนนำไม่เก็บคำพูดไม่ยึดติดคำพูดคงดีกว่านี้ทั้งๆที่กลุ่มเราไม่มีปัญหาเรื่องเงินเรายึดมั่นจุดที่ไม่มีเงินเราก็จะรักกัน มาถึงตอนนี้น้ำตามันก็ไหลออกมาไม่หยุดไม่รู้จะทำไงสงสารทั้ง2ฝ่าย ฝ่ายที่ไม่พูดก็ค่อยๆกลับเข้ามาแล้วก็สัญญาว่าจะปรับตัวแค่นิดเดียวคือการทำงานด้วยการเขียนด้วยตนเองไม่ใช่ให้เพื่อนคนอื่นเขียนและจะไม่ตัดสินใจออกจากกลุ่มอีก ผมจึงให้ 2 ฝ่ายจับมือกันกอดคอกันร่วมกับผมซึ่งเป็นครั้งแรกนะครับที่ผมได้กอดกับผู้ติดเชื้อซึ่งในขณะที่เรากำลังกอดคอกันก็มีเจ้าหน้าที่เดินผ่านไปมาสงสัยและหัวเราะกับสิ่งที่เกิดขึ้นแต่งสิ่งที่ผมทำอยู่นี้ไม่ได้มีที่มหาลัยหรือโรงเรียนแต่มันเป็นประสบการณ์ที่เงินไม่สามารถซื้อได้ ผมร้องให้ด้วยความปิติใจยิ่งนักที่เราสามารถกลับมาดีกันได้ทั้งกลุ่มซึ่งจุดนี้เองที่ผมไม่สามารถบังคับจิตใจคนได้แต่คนสามารถที่จะบับคับจิตใจเพื่อนฝูงได้ เวลาช่วงนั้นเองที่ผมเหมื่อนได้รับรางวัลที่หนึ่งการดูแลผู้ติดเชื้อเลยความไว้ใจที่ได้รั่บเป็นที่ปรึกษา คงไม่มีอะไรที่ทำให้ผมปล่อยกลุ่มนี้ไปได้เลย การรักษาด้านร่างกายไม่ได้เป็นสิ่งเดี่ยวที่จะทำให้เขาอยู่ได้เพื่อนก็ทำให้เขาอยู่ได้ คุณอาจกำลังหัวเราะผมที่ผมกำลังทำแต่ผมดีใจที่ตนเองได้มาออยู่บนจุดนี้
และวันนี้ก็ผ่านไปด้วยดีอีกวันหนึ่งที่ประทับใจยิ่งกว่านิยายเล่นใด
ภก.มด
ไม่ต้องถ่ายรูปไม่ต้องมอบโล่ฉันก็ได้มันทั้งส่องอย่างภาพติดตาโล่ห์ติดใจฉัน
ความเห็น (4)
"กลุ่มสานน้ำใจสองฝั่งโขง"
ดูจากชื่อกลุ่ม ก็รู้ว่าเรารวมกลุ่มกันเพื่ออะไร
ผมว่าความหมายดีนะ
สานน้ำใจ คำสั้นๆ แต่บอกกิจกรรมที่กลุ่มช่วยกันทำหลายๆอย่าง รวมทั้งจุดที่สำคัญที่สุด คือการมอบ "กำลังใจให้กัน" เพราะกำลังใจเป็นสิ่งสำคัญที่ใช้หล่อเลี้ยงหัวใจของกันและกัน โดยเฉพาะการอยู่ด้วยกัน ทำงานหรือทำกิจกรรมด้วยกัน
ผมลองกลับมาถามตัวเองดูว่า การแสดงออกถึงน้ำใจ มอบกำลังใจให้กัน ทั้งด้วยคำพูด การกระทำ เรามาใช้เต็มที่กันหรือยัง และมันนำมาใช้ยากไม๊ ....
ผมได้คำตอบแล้วครับ ........
ขอบคุณนะ
ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจครับ
ตอนนี้มีแรงที่จะทำงานต่อเยอะเลย
เภสัชที่เกี่ยวกับผู้ติดเชื้อนี้ก็ยากเหมือนกันนะครับ
แต่จะสู้ต่อไปครับ
ภก.มด
พี่เลี้ยงที่ปรึกษาที่ดีที่สุดใลกคับ เป็นกำลังใจให้คับ