โน้ตจากนักศึกษาใกล้จบ

เมื่อวานผมได้เจอนักศึกษาคนหนึ่ง ผมเลยพูดขึ้นว่า จะจบแล้วนะ มีอะไรจะพูดถึงคณะเพื่อการพัฒนาบ้างเขียนมาบอกบ้างสิ และเมื่อเช้าผมก็ได้กระดาษโน้ตมาสองแผ่น ผมเลยพิมพ์เพื่อให้ทุกท่านได้อ่านต่อ

นักศึกษาคนนี้กำลังจะจบในสาขาวิชาภาษาอาหรับครับ เขาเขียนไว้ว่า:

---

ความประทับใจที่มีต่อคณะศิลปศาสตร์ฯ

08.43 pm 15.03.07 (วันปัจฉิมฯ: วันต้อนพวกเรากลับ)

---

ฉันไม่รู้จะหาถ้อยคำใดมาบรรยายถึงความรู้สึกที่มีค่อคณะฯ ที่ที่เปรียบเสมือนบ้านหลังที่สองของหลายๆ คน ที่จริงแล้วกระดาษแค่หน้าเดียวคงไม่พอที่จะระบายถึงความประทับใจตลอดทั้งสี่ปีได้ เพราะมันมีมากชะเหลือเกิน และเวลาแค่สิบนาทีคงไม่พอที่จะคิดคำที่สวยหรูมาประกอบกับความรู้สึกที่มีตอนนี้ได้ แต่อยากให้รู้ว่าถ้อยคำเหล่านี้ไม่ได้ใช้น้ำหมึกที่มาจากปากกาแต่มันเป็นน้ำหมึกที่มาจากใจ...

เคยมีคนกล่าวว่า "รักแท้แพ้ตักดีร" ฉันเชื่อ! เพราะอันที่จริงฉันลงเรียนคณะอิสลามฯ เพราะรักที่จะเรียนอูศูลฯ แต่เพราะตักดีร จึงได้เปลี่ยนมาเรียนภาษาอาหรับ คณะศิลปฯ จึงได้มาพบพานกับสิ่งต่างๆ มากมายที่คณะนี้ เริ่มต้นด้วย (ความประทับใจ) ที่มีต่อ...

• คณบดี ที่เปรียบเสมือนพ่อ.. คนที่คอยให้กำลังใจยามท้อแท้ คอยดุยามเกียจคร้าน คอยให้คำปรึกษาในทุกๆ เรื่องยามมีปัญหา.. คอยสอนทั้งด้วยคำพูดและการกระทำ มีคำๆ หนึ่งที่อาจเป็นคำหยาบในสมัยนี้ แต่ฉันกลับชอบคำนี้ ทุกครั้งที่เจอท่านจะทักให้สลามต่อด้วย "ว่าพรือ มึง บายดีมั๊ย?" รู้สึกดีนะ ที่คณบดีที่ไหนบ้างที่ทักทายนักศึกษก่อนแล้วพูดเป็นกันเองอย่างนี้ (รู้สึกอบอุ่นทุกครั้งที่เจอ)
• ผช.คณบดี อาจารย์จารุวัจน์ คนที่เป็นเหมือนแรงบันดาลใจให้กับนักศึกษา โดยที่บางทีท่านอาจไม่รู้ตัว อยากชมจากใจหยาบๆ ว่า "เจ๋งวะ"
• ผช.คณบดี อาจารย์ซุลกิฟลี คนอะไรไม่รู้เท่ห์เหลือเกิน ยิ่งเสียงแหบเสน่ห์ของท่านแล้ว ทำให้ใจของหลายๆ คนละลายไป (เกินไป)
• สำนักเลขานุการ บุคลากร active อย่างแรง มองแล้วประทับใจ รู้สึกขยันขึ้นทุกครั้งที่ได้เห็น
• ลานหิ่งห้อย ที่ที่เปรียบเสมือนที่พักผ่อน นอนหลับให้แก่ผู้ที่ไร้ที่อยู่อาศัย
• ม้านั่งกลางตึก คอยรองรับเวลาเหนื่อย เงยขึ้นไปเห็นท้องฟ้าสดใส สบายใจทุกครั้ง นั่งทีไรเหมือนกับกำลังนั่งอยู่กลางตึกของมหาวิทยาลัยใหญ่ของ KL (UIA) เวอร์มั้ย?
• คนทำความสะอาดที่นี่ พวกเราให้สมญานามเขาว่า "Domond man" เพราะเขาแต่งตัวเนี้ยบเกินที่จะเป็นคนกวาดพื้น
• เพื่อพูดถึงคนทำความสะอาด ก็ต้องพูดถึง "ห้องน้ำ" ที่ๆ เป็นที่ระบายทุกอย่างทั้งความอัดอั้นตันใจ ร้องให้ก็ไปร้องในห้องน้ำ อยากสวนก็เข้าห้องน้ำ หิวก็เข้าห้องน้ำ (แอบไปกินไก่ย่างกัน-แปลกๆ พวกอาหรับทำได้)
• เอ้อ! ลืมกล่าวถึง อริ! ก็คือหัวหน้าสาขาภาษาอาหรับ เลขาฯ และอาจารย์อาหรับ ที่ฉันมักจะเถียงท่านๆ คอยทำหน้าบึ้งและกริยาที่ไม่ดี ฝากขอมาอัฟกับความไม่ดีที่มีต่อพวกเขาเหล่านี้!

สุดท้าย ความประทับใจยังไม่หมด แต่พอแล้ว!

"ฝากอัลลอฮ์ดูแลพวกท่าน ฝากพวกท่านดูแลตัวเอง"

 

[อดุลย์]

รู้สึกว่ามีกำลังใจทำงานอย่างแรง เลยครับ........