สำรวม “ปาก” เป็นผู้มี “สติ” คอยกำกับทุกขณะที่พูด

 

 ธรรมบรรยายโดย :
พระพรหมมังคลาจารย์

 

 

 

 

 

 

 

หมายเหตุ : คัดลอกเฉพาะใจความสำคัญ 

การพูดอะไรออกไป  จึงต้องมีสติคอยกำกับอยู่ตลอดเวลา  เรียกว่า  “เป็นผู้สำรวมปาก”  ถ้าหากพูดน้อยแต่ได้ประโยชน์  ดีกว่าพูดมากแต่ไม่ได้ประโยชน์อะไร...

เรื่องการพูด...  ถ้าใช้ถ้อยคำอ่อนหวานสมานใจ...  ไปไหนก็มาลำบาก  มีคนรัก  มีคนชอบ  แต่ถ้าเราพูดจาที่หยาบคายแสลงหู...  ไปที่ใดก็ไม่มีใครชอบ

เราจะเห็นว่า...  คนบางคนพูดอะไรไม่ค่อยฟัง  เพราะอะไรจึงเป็นเช่นนั้น  เพราะว่าคนใช้ปากไม่เป็น  เป็นคนไม่รู้จักใช้อวัยวะส่วนนี้ให้เป็นคุณประโยชน์  เวลาพูดออกไปทีไรเพื่อน ๆ  ก็เบือนหน้าหนี  ไม่ยอมรับฟังคำพูดนั้น ๆ  อันนี้เป็นการทำลายคุณค่าขิงตัวเอง  เพราะการพูดมันสร้างคุณค่าแก่ชีวิตได้  ใครพูดเป็น...  ก็เป็นคนดี  มีคุณมีค่า  พูดไม่เป็นก็ไร้คุณค่าไปได้เหมือนกัน