คงมีคนจำนวนไม่น้อยที่รู้สึกอึดอัดกระสับกระส่ายและกลายเป็นเสียสมาธิและความตั้งมั่นในงานเวลาคุณนั่งทำงานโดยมีเจ้านายนั่งอยู่ด้านหลัง หรือต้องนั้งในคอกกั้นของใครของมัน ผมคนหนึ่งที่เป็นอย่างแรง เป็นเรื่องปกติของคนสายพันธุ์แห่งความอิสระเสรี และยึดติดกับบรรยากาศการทำงานในสไตร์ ศิลปิน ที่เต็มไปด้วยอัตตาตัวตนอย่างเราๆ .... เอาเป็นว่าวิธีแก้ส่วนตัวคือปรับทัศนคติของเราเสียใหม่ หรือทำใจนั่นเอง ความรู้สึกของเราเมื่อตกอยู่ในสภาวะนี้น่าจะเปรียบได้กับการได้อยู่ท่ามกลาง ศาลพระภูมิหรือจอมปลวก ฮ่ะฮ่า...เพราะเมื่อคุณปวดฉี่อย่างแรงคุณจะไม่สามารถจัดการมันเรี่ยราดได้เพราะเกิดความกังวลเล็กๆ ตามความรู้สึกส่วนลึกมันผุดมาเอง ... อนึ่งสอนให้เราระมัดระวังและมีวินัยได้เป็นอย่างดีนะ ..ในทัศนของผม เพราะฉะนั้นทำใจให้สบาย ว่าศาลพระภูมิหรือจอมปลวกคงไม่ว่ากระไรหากคุณเดินผ่านแล้วไม่ยกมือไหว้ แต่เราเองก็จงระวังไว้ด้วยว่าการบนบานสานกล่าวหรือสัญญาอะไรก็ตาม จะมีผลกับจิตใจเราในเชิงประจักษ์อย่างแรงในทันที ดังนั้นควรละเว้นพฤติกรรมนี้ไว้จะดีสุด และจงมั่นใจในคติธรรม เสียว่า ทำดีได้ดี มีสติอย่างเผลอ เมื่อนั้นศาลพระภูมิเจ้าที่ หน้าใหนก็ทำอะไรเราไม่ได้หรอก…. โอกาสทำความดีมีอยู่กับเราเสมอ
ไม่มีความเห็น