A walk to remember (ก้าวสู่ฝัน วันหัวใจพบรัก) เป็นหนึ่งในหนังที่สร้างจากนิยายขายดีที่ทำออกมาได้ดีพอๆกับในตัวนิยาย ทั้งบทพูด การเปลี่ยนคาแรคเตอร์บางอย่างของตัวละคร การตีความที่ปรับให้เนื้อเรื่องสอดคล้องกับยุคสมัย การถ่ายทอดที่ตรงไปตรงมาแต่สอดแทรกไว้ด้วยความอ่อนหวานและละมุนละไมอย่างที่สุด
สวัสดค่า วันนี้ขอเอานิยายโรแมนติกอีกเรื่องมาเล่าให้ฟังนะคะ นิยายเรื่องนี้คือ ก้าวรักในรอยจำ จากเรื่อง A walk to remember ของ Nicholas Sparks แปลโดย จิระนันท์ พิตรปรีชา
วันวานเคยหวานซึ้ง ในเมืองเล็กๆ
ที่รัฐนอร์แคโรไลนา
ยุคสมัยที่ผู้หญิงสวมชุดกระโปรงติดกัน
และผู้ชายสวมหมวก
ทุกเดือนเมษายน เมื่อสายลมอุ่นอวลไอทะเลเคล้ากลิ่นดอกไลแล็ก
แลนดอน คาร์เตอร์หวนรำลึกถึงความหลังในปี ๑๙๕๘
ปีสุดท้ายในโรงเรียนมัธยม เขาได้เคยเดตสาวแค่สองคน
แล้วนึกว่านั้น คือ ความรัก สาวคนสุดท้ายที่จะอยู่ในสายตาของเขาคือ
เจมี
เธอเป็นลูกสาวสาธุคุณนักเทศน์
และมีบุคลิกที่เหมาะกับคำว่า
"ติ๋ม...นิ่ม...เด๋อ"
แต่แล้วเจมีกลับได้กลายเป็นผู้นำพาเขาเข้าถึงจิตวิญญาณเบื้องลึก
ของความเป็นมนุษย์
และสอนให้เขารู้จักรสชาติสุขเศร้าของชีวิต
ตอนที่เลือกหนังสือนิยายเรื่องนี้มาอ่านเพราะว่าอยากรู้ว่าการแปลของ คุณจิระนันท์ พิตรปรีชา เป็นอย่างไร และที่สำคัญเคยดูหนังเรื่องนี้มาแล้วเลยอยากรู้ว่าจะเหมือนหรือแตกต่างกันหรือเปล่า
พอได้อ่านก็รู้สึกว่า "ก็ดีคะ" อ่านได้ซึ้งๆแต่ก็มีบางช่วงที่ไม่ค่อยเชื่อในตัวนิยายเท่าไรนัก ถามว่าเนื้อเรื่องเป็นนิยายโรแมนติกที่สาวๆจะชอบกันไหมก็ต้องบอกว่าก็คงชอบคะ แต่โดยส่วนตัวก็ไม่ได้รู้สึกอะไรเป็นพิเศษ (อ่านก็ซึ้งอยู่นะคะ น้ำตาซึมๆดี) อ่านแล้วรู้สึกเลยคะว่าทำไมนางเอกช่างเป็นคนดีเสียขนาดนั้น ดีสะจนไม่ว่าใครก็ตามที่อยู่ใกล้ก็ต้องพลอยรู้สึกว่าตัวเองนั้นแสนจะเป็นคนไม่ดีเอามากๆ คิดอยู่คะว่าถ้ามีเพื่อนอย่างนี้อยู่จริง คงรู้สึกว่าตัวองเป็นมารร้ายน่าดู (ตัวจริงของตัวเองก็ไม่ได้น่ากลัวอะไรนะคะ อย่าเพิ่งกลัวที่จะได้อ่านต่อค่า ตัวจริงน่ารักอยู่นะคะ ฮิๆๆชมตัวเองวันละนิดจิตชื่นบานดีค่า) อยากมีเพื่อนธรรมดาๆคะไม่ต้องดีจนเลิศเลอมีนิสัยไม่ดีบางเรื่องก็ได้ แต่ก็นะคะมันเป็นเรื่องในนิยายอาจมีคนประเภทอย่างนี้อยู่จริงแต่ก็คงน้อยเต็มทน
เผอิญว่ามีหนังเรื่องนี้อยู่ด้วยเลยพออ่านหนังสือจบก็ไปค้นดูหนังว่ายังอยู่หรือให้ใครยืมไปหรือเปล่า (ดูรอบสองคะ) โชคช่างเข้าข้างคะ หนังยังมีอยู่แถมเป็น Soundtrack โอ้โห้!!!! เชื่อไหมค่าขนาดตอนดูเริ่มง่วงๆแล้วยังตาสว่างและดูจนจบรวดเดียวเลยคะ ดูไปก็ทำไห้เข้าใจในบทประพันธ์เพิ่มขึ้น แถมอินกับบทพูดและการแสดงของพระนางเรื่องนี้ได้เป็นอย่างดี (พระเอก-Shane West นางเอก-Mandy Moore หน้าตาสวยหล่อดูแล้วรู้สึกดีค่า) ชอบมากคะเป็นหนึ่งในหนังที่สร้างจากนิยายได้ดีมากเรื่องหนึ่ง ซึ้งมากจนร้องไห้ตามเลยคะ ใครที่ชอบหนังแนวนี้ก็ควรหามาชมนะคะ ถ้าอยากยืมอ่านยืมดูถ้าเจอกันก็ยืมได้คะอยากแบ่งบันสิ่งดีๆให้คนอื่นได้รู้สึกบ้างคะ
ที่บอกว่าแบ่งปันคงเป็นความรู้สึกอ่อนโยนที่ไม่ต้องสัมผัสได้แต่รู้สึกถึง (จากทั้งในหนังและนิยาย) นั้นก็น่าจะทำให้ใครหลายคนที่อาจจะกำลังรู้สึกเหนื่อยหรือท้อใจกับบางเรื่องอยู่ การได้หยุดพักและค่อยๆเรียนรู้ว่าที่จริงแล้วทุกอย่างที่เรากำลังดำเนินชีวิตอยูคงไม่ได้มีเพียงแค่งานและความรับผิดชอบเท่านั้นแต่ยังมีบางสิ่งที่คุณเองอาจมองข้ามและละเลยในการให้ความสำคัญไปได้ นั่นคือ การดูแลและห่วงใยในคนที่คุณรักและแคร์ให้มากๆก่อนที่ช่วงเวลาแห่งการแสดงออกนั้นจะไม่มีอีกต่อไป
ในหนังสือมีประโยคที่เค้าพูดถึงความรักไว้คะว่า
"ความรัก อดทนและเมตตาเสมอ
ความรัก ไม่ริษยา ไม่อวดอ้าง.....
ความรัก ไม่หยิ่งผยอง ไม่หยาบคาย.....
ไม่เห็นแก่ตนเองฝ่ายเดียว ไม่ฉุนเฉียว ไม่ช่างจดจำความผิด......
ความรักไม่ยินดีต่อการประพฤติผิด แต่ชื่นชมต่อสัจจะ.....
ความรักพร้อมเสมอที่จะเข้าใจ เชื่อในส่วนดี มีความหวัง
ทั้งทนทานต่อทุกอย่างที่อาจเกิดขึ้น......"
แล้วความรักของทุกคนละคะเป็นอย่างไง..........
ถ้าชอบ nicholas sparks ก็ลองหาหนังเรื่อง the notebook มาดูครับ ซึ้งเหมือนกันครับ
ตอนนี้ผมก็อ่าน At first sight ของ nicholas อยู่
ว่างๆคุยกันครับ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและให้ข้อมูลคะ
Notebook เนี้ยทั้งอ่านหนังสือและดูหนังแล้วคะ ซึ้งดีคะ
ว่างๆเข้ามาอ่านอีกนะคะ
เงียบไปเลยนะ Tip
งานยุ่งหรอ หรือว่าเบื่อแล้ว
ยังไงถ้ามีเวลาว่างก็เอาเรื่องดีๆมาลงอีกนะ
งานไม่ยุ่งคะ ไม่ได้เบื่อด้วยคะ เพียงแต่ตอนนี้คงขาดแรงบันดาลใจในการอ่านและการเขียนคะ
ต้องขอโทษด้วยจริงๆนะคะ ที่ช่วงนี้ไม่มีอะไรมาแลกเปลี่ยนด้วย
ถ้าแรงบันดาลใจกลับมาเมื่อไรจะรีบเร่งเขียนมาให้อ่านเลยคะ
ไม่ต้องขอโทษหรอก
รู้สึกเหมือน Tip เหนื่อยๆนะ เป็นอะไรหรือป่าว
มีอะไรก็คุยได้นะ
ขอบคุณนะคะสำหรับความหวังดีคะ
ตอนนี้ Update เรื่องเล่าแล้ว ลองอ่านดูคะ คิดเห็นอย่างไงเล่าให้ฟังบ้างนะคะ
ปล.ขอบคุณอีกครั้งนะคะ ตอนนี้สบายดีแล้วค่า (แจ่มใส ร่าเริง ดังเดิม แร้วค่า)
เป็นหนังรักฝรั่งที่ดูใสมากที่สุดจากที่เคยดูมา เลิฟซีนไม่มีเลยมีจูบกันมั่งแต่ก็ไม่เยอะนะ แต่ชอบขำตอนแมนดี้ทำหน้าแบบปลาบู่อ่ะกะลังซึ้งๆก็กลายเป็นขำได้ฮาดี
เป็นเรื่องที่ได้รับการกล่าวขานมาก แต่ปิ๊กกลับไม่เคยดู แต่พออ่านบันทึกนี้แล้ว ตั้งใจว่าจะต้องหามาดูบ้างเสียที
ขอบคุณมากๆค่ะ :)
A walk Remember : A Pathway to graceful Love
.... ยังตราตรึง ยังประทับ ในใจ
เรื่องราว เรียงร้อย ถ้อยคำหวาน ...
... Love is Understand & Forgive without condition ค่ะ
ยินดีคะ คุณ จินตนา อิ่มรักษา ดู/อ่าน แล้วคิดอย่างไร ว่างๆ เข้ามาบอกกันบ้างนะคะ จะรออยู่คะ