บันทึกนี้ไม่ได้เขียนขึ้นเพราะกำลังน้อยใจใครหรอก
แต่เป็นเพราะวันนี้ไปเจอคนขี้น้อยใจมา ก็เลยอยากรู้
ว่าคนส่วนใหญ่เขาน้อยใจกันเรื่องอะไร
ยอมรับว่าตัวเองก็เป็นคนขี้น้อยใจคนนึงเหมือนกัน
มันมักจะเกิดมาจากเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ดั๊นนนนนน
เอามาคิดเล็กคิดน้อย ก็พวกเรื่อง
จำวันเกิดไม่ได้
ไปไหนไม่ชวน ไม่คุยด้วย อะไรทำนองนั้น
แต่พอได้กลับมานั่งคิดรึโดนน้อยใจให้เข้าบ้าง
ถึงได้รู้ว่าเรื่องบางเรื่อง ถ้าได้รู้เหตุผลและคิดดูให้ดี
ๆ
มันไม่ใช่เรื่องที่ควรมานั่งน้อยใจเลยด้วยซ้ำ
วันเกิด .....
ตัวเราเองก็ไม่ได้จำวันเกิดใครได้ทุกคน
หรือแม้แต่จำได้ รึว่าจดไว้ แต่พอมีเรื่องวุ่น ๆ
เข้ามา
ก็ทำให้ลืมกันได้โดยไม่ได้เจตนา..... ไม่ได้ตั้งใจลืมง่ะ
ไปไหนไม่ชวน
.....ก็พอชวนแล้วไม่เคยไปได้ซักทีนี่
อีกอย่างมีคู่ปรับเธอไปด้วย ถึงชวนก็ไม่ไปแน่ ๆ
.....(แต่แหมบอกสักนิดก็ได้นี่เนอะ
เผื่อจะไป)
เฮ้อ...เรื่องเล็ก ๆ พวกนี้นี่แหละน้อที่ทำให้น้อยใจกันได้
แล้วคุณล่ะ
เคยเกิดอาการแบบนี้บ้างรึเปล่า "อยู่ดี ๆ
ก็เกิดอาการ.....น้อยใจ"
ถ้ากำลังน้อยใจใครอยู่ล่ะก็ รีบ ๆ
ปรับความเข้าใจกันซะนะ
อย่าปล่อยให้มิตรภาพดี ๆ ต้องมีร้อยร้าวเพราะความน้อยใจล่ะ
