ตอนที่แล้ว [ 1 ] เชื่อมโยงกับบันทึกนี้ครับ ผมเล่าว่าอาจารย์ ดร.ประพนธ์ ผาสุขยืด ท่านได้อธิบายหลุ่มดำ KM ให้นักวิชาการทั้ง ส่วนกลาง เขต และจังหวัด ได้เรียนรู้ ว่าการที่ทำ KM ไม่ได้ หรือไม่ได้ทำ ซักกะที นั้นเพราะอะไร หรือทำแล้วก็แค่ได้บอกคนอื่นว่าได้ทำแล้ว บันทึกไว้แล้วก็อยู่ในกระดาษและเครื่องมืออุปกรณ์ไอที ไม่ได้เอามาใช้ประโยชน์ก็ไม่รู้ทำไปทำไม
มาถึงตาผม ทั้ง 4 ครับ ที่ขึ้นเวทีต่อจาก อ.ประพนธ์ ซึ่งท่านให้เกียรติแจ้งความประสงค์จะขอนั่งฟัง เรา 4 คน ผมเดินขึ้นเวที่เมื่อพิธีกรประกาศเชิญ ท่าน อ.ประพนธ์นั่งอยู่แถวหน้าของห้องสัมมนา ได้ทักทายเมื่อผมเดินผ่านผมคารวะท่านและขึ้นเวที
(ภาพถ่ายจากบนเวที)
ผมเป็นคนที่สามที่คุณอ้อย(อุษา ทองแจ้ง) ผู้ดำเนินการเชิญเล่าประสบการณ์ หลังจากที่พี่ ๆ ทั้ง 2 ท่าน พี่สายัณห์ จากกำแพงเพชร พี่ทวี จากนครพนม ได้พูดจบลงในช่วงแรก
ผมเริ่มที่เล่าประสบการณ์ การที่สมองผมไม่ยอมเ้ข้าใจ ในช่วงที่รู้จัก KM แรก ๆ และผมไม่เข้าใจจริง ๆ งง เป็นไก่ตาแตก กับสิ่งที่ได้รับการถ่ายทอดมา
ซึ่งแรก ๆ ผมก็อยากโทษคนอื่นเหมือนกันที่บอกให้ผมไม่เข้าใจ แต่มาทบทวนดูก็ควรโทษตัวเองดีกว่าเพราะเราหัวไม่ไวมั่ง และผมก็ทิ้งไปในที่สุดเพราะผมคิดของผมว่างานมีมากเกินกว่าที่เราจะมานั่งทำความเข้าใจ (หลุมดำที่ผมตก)
แต่เมื่อเหตุการณ์บังคับจริง ๆ นะครับ คือ"โครงการแก้จนเมืองนคร"ที่มีการบูรณาการกันหลายส่วนราชการ และองค์กร แถมยังใช้ KM เป็นเครื่องมือในการขับเคลื่อนด้วย และสิ่งที่เขามอบหมายให้ผมทำนั้นเป็นส่วนที่ผมต้องรู้ นั้นแหละ ผมจึงรีบเดินทางย้อนเวลากลับมาค้นหา KM อีกครั้ง และพยายามทบทวนในส่วนที่เป็นตำรา และทดลองทำ สมมติเหตุการณ์ในบริบทที่ผมเจอให้เป็น กระบวนการ KM โดยจะพยายามเปรียบเทียบกับโมเด็ลปลาทูอยู่ตลอด และค้นหาใน GotoKnow ที่เหล่าผู้มีประสบการณ์ได้บันทึกไว้
ผมเริ่มเขียนบันทึกผลการเรียนรู้การทดลองทำ เพื่อให้ท่านสมาชิกได้เข้ามา ลปรร.และผมเองสามารถที่จะวัดความเข้าใจเอาได้ว่าผมเดินมาถึงไหน ผมคงไม่สามารถถามให้ใครตอบได้หรือใครก็ไม่อยากตอบว่าจริง ๆ ผมนั้นเข้าใจแล้วยัง
ที่ผมเอาเหตุการณ์ของผมมาเล่าผมเพียงคาดหวังว่าถ้าใครในหลาย ๆ คนที่ฟังผมพูดเกิดปิ้งขึ้นมาคงทำให้เขาเข้าใจได้ และเมื่อไหร่ที่เริ่มเข้าใจคน ๆ นั้นจะอยากทำ KM ในที่สุด เพราะทำแล้วมีความสุข ใช้หลักพุทธศาสนา ในเรื่องการมีสติและปัญญา เป็นทั้งผู้ให้และผู้รับ ได้มิตรภาพจากเพื่อนที่ดี ๆ ครับ
ขอบพระคุณมากครับ
เรียน พี่อาจารย์ชาญวิทย์
น้องบ่าว อาจารย์ขจิต
เรียน คุณสมพร
เรียน พี่นันทา ครับ
คุณน้องบ่าว สิงห์ป่าสัก
น้องวิศรุต
สวัสดีค่ะ อาจารย์
เรียนเชิญที่ ... เราชาวโกทูโน..มาทำอะไร..สนุกๆในวันตรุษจีนกันนะ