ทุกสิ่งที่ฉันมี ไม่ใช่เพียงแค่...จุด..จุด..จุด.
ไหล่ของฉัน..
นอกจากจะมีไว้เพื่อประคองหัวของฉันแล้ว ยังสามารถใช้ประคองหัวของเพื่อนได้ด้วยเช่นกันในยามที่เพื่อนต้องการ
เสื้อของฉัน...
นอกจากจะมีไว้เพื่อห่อหุ้มร่างกายของฉันแล้ว ยังพร้อมที่จะเป็นที่เช็ดน้ำตา และสั่งน้ำมูกของเพื่อนในยามที่เพื่อนต้องการ
แขนของฉัน...
ไม่ได้มีไว้เพื่อจูงหมาเดินเล่นเท่านั้น แต่ยังใช้ประคองเพื่อนเมื่อเพื่อนจะล้ม และหากเพื่อนล้มลงไป ก็ยังมีมืออีกคู่หนึ่ง ไว้ฉุดเพื่อนให้ลุกขึ้นมาได้
ปากของฉัน...
ไม่ได้มีเพียงไว้เพื่อกินและพูดพล่ามทั้งวัน แต่ยังมีไว้เพื่อพูดให้กำลังใจเพื่อนด้วยเมื่อถึงเวลาจำเป็น
ดวงตาของฉัน
ใช่มีไว้เพียงเพื่อกระพริบขึ้นลงเสียเมื่อไหร่ เอาไว้ใช้มองสิ่งดี ๆ ในตัวเพื่อนด้วย
ฟันของฉัน...
ไม่ได้มีไว้กัดใคร ๆ เขา แต่มีไว้ประดับเหงือกทุกครั้งที่ยิ้มให้เพื่อน
หูของฉัน...
ไม่ได้มีไว้เพียงเพื่อฟังใครนินทากัน แต่มีไว้ฟังเพื่อนเมื่อเพื่อนต้องการใครสักคนรับฟังเรื่องที่ต้องการระบายความในใจ
เท้าของฉัน...
ไม่ได้เพียงมีไว้เดินเตะฝุ่น แต่มีไว้เดินเคียงข้างเพื่อนนี่แหละ จะไม่ไปไหนไกล
สมองของฉัน...
อาจจะไม่ค่อยให้ประโยชน์ในเรื่องยุทธศาสตร์การทำงาน แต่จะทำงานอย่างยิ่งยวดเมื่อเพื่อนต้องการความช่วยเหลือ
... และหัวใจของฉัน...
ใช่ว่ามีไว้เพื่อสูบฉีดโลหิตหล่อเลี้ยงร่างกายเท่านั้น แต่มีหน้าที่เก็บรักษาดูแลเพื่อนไว้ข้างในด้วย
"เพื่อนกินหาง่าย เพื่อนตายหายาก" จริง ๆ นะ
ไม่มีความเห็น