อาทิตย์...วันพักสบาย ๆ
วันนี้ว่างแบบไม่ต้องเดินทางไปไหน เลยถือโอกาสตามใจตัวเองสักวัน ใช้ชีวิตแบบที่เรียกว่าไม่เร่งรีบทำอะไร อ้อยอิ่งกับความงามของบรรยากาศยามเช้า พร้อมกาแฟกรุ่นหอม แก้วโปรด แต่งบทกวีลงสมุดบันทึก 1 บท ด้วยรู้สึกคิดถึงใครบางคน .... มีคนบอกว่ายามเช้า เป็นยามที่สมองโลดแล่น จะคิดจะทำอะไรก็จะ รู้สึกโปร่ง โล่ง ....
ยามเช้าของฉัน ....
เป็นช่วงเวลาที่รู้สึกโปรดปรานที่สุด มากกว่าเวลาใด หากเลือกได้ อยากให้โลกใบนี้มีบรรยากาศแบบ ยามเช้าตลอดเวลา แดดอุ่น ที่ค่อย ๆ เยี่ยมกราย ขณะที่หยาดน้ำที่เกาะพราวตามยอดหญ้าอ่อน ค่อย ๆ ทิ้งตัว ลาจาก เสียงนกร้องเซ็งแซ่ เติมแต่งโลกให้มีสีสัน...
สาย ๆ ของวัน....
ฉันสาละวนกับการจัดห้อง ... ต้องใช้เวลานานทีเดียวกว่าจะเสร็จ รู้สึกขัด ๆ ในใจ ว่าในรอบสัปดาห์ ฉันช่างหาอะไรมากมายมาสุมอยู่ในห้อง เพ่นพ่าน ระเกะระกะ ไม่เป็นระเบียบเอาเสียเลย ของบางอย่างที่ไร้ประโยชน์ ก็ยังคงอยู่ ใช่หรือไม่ว่า บางทีชีวิตเราก็มีการสะสมของที่ไม่เป็นประโยชน์กับชีวิตมากมายจนล้น ... จัดห้องเสร็จ รู้สึกถึงความโล่ง ทั้งกายใจ ห้องดูมีระเบียบขึ้นมาก ของที่ไม่ได้ใช้ประโยชน์ก็โยนทิ้ง ... เลือกสรรเฉพาะของใช้ที่จำเป็นเก็บไว้ ...
ใช้เวลาที่เหลือก่อนเที่ยงมาเยี่ยมเยียนมิตร ใน GO TO KNOW และสื่อสาร อี-เมล์ ถึงมิตรเก่า ๆ
เที่ยงวัน.
เริ่มมองหาอาหารมื้อแรกของวัน เลยปั่นจักรยานฝ่าแดดร้อนไปที่โรงอาหารใกล้ ๆ ภายในมหาวิทยาลัย เสือกทานข้าวแกงจานอร่อย และซื้อสับปะรด กลับมา 2 ชิ้น .. คุณหมอแนะนำให้ทานสับปะรด เพราะช่วยให้โรคที่เป็นอยู่ดีขึ้น
บ่ายอ่อน ๆ แต่ร้อนแดด
นั่งเจ่าอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ ท่องเน็ต ระหว่างนั้นมิตรเก่า ๆ โทรมาแนะนำให้ไปเที่ยวงาน รำลึกนักเขียน กนกพงศ์ สงสมพันธ์ นักเขียนผู้ล่วงลับ ที่ตัวเมืองนครศรีธรรมราช ... ตอบรับว่าจะไป ในภาคกลางคืน เพื่อจะได้ชมดนตรี อย่าง น้าหงา คาราวาน , จ๊อบ บรรจบ และศิลปินท่านอื่น ๆ อีกมากมาย
*** วันสบาย ๆ วันอาทิตย์ วิถีชีวิตไม่เร่งรีบอะไร แต่ในห้วงคิด กลับมีเรื่องราวมากมาย วิ่งพล่านอยู่ภายใน ***
ภีรตา
๒๕ กุมภา ๕0
ความเห็น (12)
ชีวิตสบายแบบที่ตัวเองออกแบบ ทำให้ใจปลอดโปร่ง สุขภาพจิตดี กายก็จะดีตามไปด้วยจริงมั้ยค่ะ
ให้กำลังใจ และ ขอให้มีความสุขในทุกวันนะค่ะ ^_*
อ.กรรณ
ขอบคุณครับ เจอกันอีกแล้วน่ะครับ อ.กรรณ
กลับถึงมหาวิทยาลัยแล้วยังครับ
สนใจไปฟังเพลงด้วยกันจัง อย่าลืมชวนไปด้วยนะ
เป็นการใช้ชีวิตในวันสบาย ๆ ได้คุ้มค่าครับ...
ปล.คุณโดนผม Trick Tag แล้วครับ...
ตาม Link นี้ครับ...
นาราเศรษฐ์
อ่านแล้วเกิดความรู้สึกอิจฉาเล็ก ๆ ... แต่ก็ยินดีด้วยที่นายได้อยู่กับความรู้สึกดีดีแบบนี้
...ยินดีที่ได้พบมิตรเดิม ในที่ใหม่...
 |
 |
คนขี้คร้าน |
|
นาราเศรษฐ์ |
สวัสดีค่ะ...คุณภีรตา
ได้อ่านบทความเล็กๆ ของคุณแล้วก็ให้รู้สึกถึงธรรมชาติที่แท้จริงจากการบรรยายกิจกรรม....ความรู้สึก..ช่วงเวลา...และภาษาในบทความ...ที่อ่านแล้วพลอยให้เห็นภาพดังกล่าวนั้นไปด้วย และแอบคิดเล็กๆ ว่าเราก็มีอารมณ์อย่างนี้อยู่เยอะเหมือนกัน..แต่ก็ได้แต่บรรยายอยู่ในใจ เพระไม่มีความสามารถในการสื่อออกมาได้อย่างเป็นธรรมชาติอย่างที่คุณภีรตาหรือนักเขียนต่างๆ ได้บรรยายในหนังสือ....
อย่างไรก็ตามขอบอกว่าอ่านแล้วรู้สึกดีมากเลยค่ะ
สวัสดีเช่นกันครับ คุณ รายาวดี
- ขอชื่นชมสำหรับชื่อที่คุณใช้ "รายาวดี" เพราะมากครับ ละม้ายกับชื่อโรงแรมหรูที่ จ.กระบี่ บ้านเกิดผม ที่ชื่อ "ดุสิตรายาวดี"
- ขอบคุณครับที่อ่านบันทึกเล็ก ๆ แล้วทำให้รู้สึกดี ผมก็อยากให้คุณรู้สึกดีอยู่อย่างสม่ำเสมอน่ะครับ
- อยากให้ คุณ รายาวดี ลองบันทึกสิ่งที่รู้สึก สิ่งที่เรียนรู้ หรือสิ่งที่อยู่ภายในใจบ้างน่ะครับ
" เราต่างก็มีความรู้สึกมากมายเกิดขึ้นในแต่ละวัน หากลองจรดปากกาเขียนในสิ่งที่อยากเขียน ตามความคิด ความรู้สึก อย่างน้อย เราได้กลั่นกรองความคิด ความรู้สึก โดยร้อยเรียงออกมาเป็นภาษา กลายเป็นบันทึกเล็ก ๆ เก็บไว้ให้ระลึกถึง และ ถ้าหากได้แบ่งปันให้ผู้อื่นได้สัมผัสถึงความรู้สึกนั้นด้วยแล้ว ก็ยิ่งมีคุณค่าต่อการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ มากมายยิ่ง "
ขอบคุณอีกครั้งสำหรับข้อแลกเปลี่ยนน่ะครับ คุณ รายาวดี
ฉันสาละวนกับการจัดห้อง ... ต้องใช้เวลานานทีเดียวกว่าจะเสร็จ รู้สึกขัด ๆ ในใจ ว่าในรอบสัปดาห์ ฉันช่างหาอะไรมากมายมาสุมอยู่ในห้อง เพ่นพ่าน ระเกะระกะ ไม่เป็นระเบียบเอาเสียเลย .............................
***********อยากบอกว่า ของดิฉัน
ห้องที่จัดไม่เสร็จ อย่างไรอย่างนั้น***********