สังคมเปลี่ยนคนเปลี่ยน

       ตอนสมัยเรียนฉันเคยมีความรู้สึกว่าจะทำทุกอย่างเพื่อสร้างสรรค์สิ่งดีๆให้เกิดขึ้นในสังคมเพราะฉันสามารถทำได้ ฉันเป็นนักศึกษา สามารถทำอะไรก็ได้ ฉันจึงมีความสุขทุกครั้งที่ได้ทำกิจกรรม ก่อนที่ฉันจะเดินออกมาจากรั้วมหาวิทยาลัย ฉันพยายามสั่งสอน บอกล่าเรื่องราวที่ฉันได้พบเจอมา ประสบการณืต่างๆ ที่ได้เรียนรู้มานี้ ให้แก่น้องๆได้เรียนรู้เก็บไปเป็นบทเรียนเพื่อใช้ในการทำงานต่อไป

            แต่มาวันนี้ฉันรู้สึกว่าการทำกิจกรรมของนักศึกษามันฉันเงียบเหงานเสียเหลือเกินแล้ว หรือเป็นเพราะสังคมภายนอกเปลี่ยนแปลงไปมากมายสังคมของการทำกิจกรรมนักศึกษาจึงพยายามวิ่งไล่สังคมข้างนอกให้ทัน จนหลงลืมตัวตนและอุดมการณืและความมุ่งมั่นในการทำงานเพื่อสังคมลง

              การเรียนรู้สิ่งเดิมประยุกต์กับสิ่งใหม่ไม่มีเหลือ แต่เป็นการเลือกรับสิ่งใหม่และผลักไสสิ่งเดิมออกจากตัวตนของนักกิจกรรม

             นี่หรือ คืกสิ่งที่เรีกว่าประสบการณ์นอกห้องเรียนของนักศึกษาปัจจุบัน