บันทึก UKM-9 ของ beeman ๑ : ไปคนเดียว

มองดูทั่วรถทัวร์ มีคนนั่งไม่เกิน ๑๐ คน

๗ ก.พ.๔๙

บ่ายสองครึ่ง รีบไปให้อาหารผึ้ง..รู้สึกว่าทำงานได้รวดเร็วเพียง ๒๕ นาทีก็เสร็จงาน หลังจากนั้นก็ไปหาถ่ายใส่กล้อง Digital คู่ชีพอีก ๔ ก้อน

บ่ายสามโมงเศษ วานให้คนไปส่งที่ป้ายรถเมล์สาย ๑๒ สายคาดสีแดง เพื่อไปที่ศูนย์ขนส่ง (บขส)

รถเมล์ออกมาพอดี ต้องโบกขึ้นระหว่างทาง...ใช้เวลาประมาณ ๓๐ นาที ก็ถึงศูนย์ขนส่งในเมือง

ไปถึงก็เข้าซื้อตัว "สมบัติทัวร์" ไปขอนแก่น มีแต่รถชั้นสองปรับอากาศ ราคา ๒๐๒ บาท...ตามกำหนดการรถจะมาประมาณ ๔.๑๐ น. แต่รอจริงๆ แล้ว กว่ารถจะออกเลยเวลา ๔ โมงครึ่งไปแล้ว

มองดูทั่วรถ มีคนนั่งไม่เกิน ๑๐ คน กับรถ ๔๐ ที่นั่ง..แอร์เย็นสบาย..นั่งคนเดียวเลย เปิดเครื่องคอมพิวเตอร์มา Relaxed หน่อย...นานเท่าไรไม่รู้ (ชั่วโมงกว่า) ตัว เผลออีกที..คอมพิวเตอร์ปิดตัวเองเพราะแบตเตอรี่หมด

ช่วงนั้นอยู่บนเขาเพชรบูรณ์ ท่านอาจารย์ JJ โทรมาตามว่าอยู่ที่ไหนแล้ว...กำลังต้อนรับแขกอยู่ ถ้าถึงชุมแพแล้วให้โทรไปบอกด้วย....ไปถึงชุมแพประมาณ ๓ ทุ่ม...จึงโทรไปบอกท่านอาจารย์ JJ "อีกครึ่งชั่วโมงก็ถึง"

หลับไประหว่างทาง...ท่านอาจารย์ JJ โทรมาตอน ๙.๒๐ น. ว่าถึงไหนแล้ว ผมว่าไปรู้ แกก็ถามว่า มืดหรือสว่าง..พอดีผมเห็นไฟถนนก็เลยบอกว่าสว่าง...จวนจะถึงแล้ว

แต่อีกสักครู่จึงรู้ว่าถึงแค่แยกภูเวียง..อาจารย์ JJ รออยู่ที่ร้าน เซเว่น ตรงสะพานลอย...จึงบอกให้แกไปเที่ยวก่อน

๔ ทุ่มพอดี รถเข้าถึงศูนย์ขนส่ง ปอ.๒....มองเห็นอาจารย์ JJ จอดรถคอยอยู่แล้ว...พอพบกันก็ต้อนรับด้วยของกินเล็กน้อย ๑ ถุง..แล้วพาไปส่งโรงแรมโฆษะ..เช็คอินแล้วนั่งสนทนาสารทุกข์สกดิบสังพัก...คุณหนิง แห่งมมส.จะเดินไปหาอาหารรับประทาน...ท่านอ.JJ เลยชวนไปทานข้าวต้ม..ใกล้ๆ โรงแรม

ร้านข้าวต้มนี้..ได้ต้อนรับ "อาจารย์แม่" เป็นประจำ..เป็นร้านข้าวต้มร้านเดียวที่มีขนมหวานขายด้วย หากจำไม่ผิด เป็นร้านของ "เจ๊หน่อย"

กลับมาโรงแรมราว ๕ ทุ่มครึ่ง ต่างคนก็แยกย้ายกันไป....พักผ่อน