ร่วมด้วยช่วยกัน

นาน ๆ จะได้มาเขียนบันทึกสักที วันนี้มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับการทำงานของแม่บ้านประจำคณะสหเวชศาสตร์ ตอนบ่าย (12กพ50) เห็นแม่บ้านเดินเข้ามาในห้องปฏิบัติการ CTT สองคน ต่างคนก็ต่างถืออุปกรณ์ในการทำมาหากินของตนเองมา ผ่านไปสักครู่ก็เห็นทั้งสองคนช่วยกันถูพื้นค่ะ เลยถามเค้าว่าทำไมต้องถูสองคนล่ะคะ (แม่บ้านที่ทำหน้าที่ประจำมี 1 คน)  แม่บ้านตอบทันทีว่าเอาแรงกัน เสร็จจากตรงนี้แล้วก็จะไปช่วยกันทำอีกพื้นที่หนึ่ง (คล้าย ๆ กับการลงแขกเกี่ยวข้าว) รู้สึกดีจังเลยค่ะ มันเป็นการถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน และการทำแบบนี้ก็ทำให้เราไม่ต้องทำงานที่รับผิดชอบเพียงลำพัง แต่เราจะมีเพื่อนช่วยคิด ช่วยปฏิบัติ ซึ่งหาได้ยากเหลือเกินในยุคปัจจุบัน ที่ความเห็นแก่ตัวของคนพัฒนาขึ้นเรื่อย ๆ พอ ๆ กับการพัฒนาของประเทศเลยเชียว