สายใยรัก:เด็กกับจักรยาน

จักรยานเป็นพาหนะที่มีเสน่ห์ มีบุคลิกประจำตัว โดยเฉพาะกับเมืองช้าแบบนครพนม

ดิฉันกลับจากทำธุระที่ตลาด มาบ้านเห็นเด็กในซอยยืนรุมล้อมจักรยานกัน ก็เลยแวะไปดูกับแกด้วย

แกพยายามจะประกอบตัวถังจักรยานกันวุ่นวาย ทุลักทุเล มือเล็ก ๆ นิ้วเล็ก ๆ บาง ๆ ของเด็กพยายามที่จะดันให้ตะเกียบเสียบเข้าไปในล้อ แล้วก็ใช้นิ้วมือหมุนน๊อตให้แน่น มันแข็งเกินที่มือเล็ก ๆ  จะทำได้ พอได้ที่บ้างแล้วก็ลองไถจักรยานดู ปรากฏว่าล้อมันไม่หมุน เพราะติดกับครอบล้อที่บิดเบี้ยว ผิดรูปร่าง
....ไม่ได้...ยกแฮนด์รถขึ้นมา อ้าว ล้อหลุดอีก....

พยายามทำอยู่หลายครั้ง

อาร์ท ตัวเล็กว่า พูดขึ้น
ปัญหา มันอยู่ที่ล้อ

โอ้โฮ  เด็กใช้คำได้ดีมากเลย

ทั้งออมทั้งอาร์ทพยายามอยู่หลายครั้ง ดิฉันก็ไปช่วยดึง ช่วยจับด้วย แต่ตัวเองก็เอ็นอักเสบที่หัวแขน ก็เลยแหยงที่จะใช้กำลัง
 
ดิฉันถามแกว่า ทำอะไร มันถึงพังอย่างนี้

ตัวเล็กสุดฟ้อง
ก็พี่ออมน่ะ ขี่จักรยานปีนบนจักรยานอีกคัน
ออมแก้ตัว
อาร์ทน่ะสิ บอกให้พี่ขึ่ปีนขึ้นมาเลย
อาร์ทสนอง
ก็เขาบอกให้ขี่เบา ๆ ตัวเองขี่มาแรง ๆ 

...

ดิฉันช่วยแกแล้ว ก็ไม่สำเร็จ เลยเสนอว่า มีร้านจักรยานแถวนี้ไหม เอาไปให้เขาซ่อมดีกว่า เราไม่มีเครื่องมือ มันทำไม่ได้
เด็ก ๆ บอก
แถวร้านลุงพงษ์
ออม
ไม่ต้องหรอกครับ
อาร์ท หน้าตากังวล
ถ้าเรากลับบ้านแบบนี้ โดนน้าเลจัดการแน่เลย เอาไปซ่อมเถอะพี่อาร์ท
ออม
ซ่อมแล้วใครจ่ายเงินครับ
ดิฉัน
เออ ป้าจะจัดการให้
ออม

อย่าดีกว่าครับ เดี๋ยวพี่อาร์มมา พี่อาร์มจะซ่อมให้ได้
........

เด็กทุลักทุเลลากเข็นจะเอารถกลับไปบ้าน กลัวก็กลัว  ทำรถพังแล้วโดนดุแน่  ดีไม่ดีโดนตีต่างหาก

ลากไปก็ไม่สำเร็จ พอดีลุง ญาติพวกเขาปั่นจักรยานมาถาม แล้วก็เลยช่วยซ่อม เรียบร้อย.... โล่งใจแล้ว ไม่ต้องกลัวน้าจะดุอีกต่อไป

    

 

 

 

 

จักรยานสามคัน สามรุ่นปั่นกลับบ้านสบายใจ.......