วันหลายวันก่อนผู้นำนักศึกษาของ มอ.ปัตตานี มานั่งคุยกับผม ปรับทุกข์ถึงความคับข้องใจในสถานการณ์ปัจจุบันที่นักศึกษาโดยส่วนมากไม่สนใจทำกิจกรรม ทั้งที่กิจกรรมเหล่านั้นมีประโยชน์ในการพัฒนาตนเอง สังคม และประเทศชาติ
ผมฟังแล้วก็ไม่รู้ว่าจะให้ข้อเสนอแนะในการดึงนักศึกษาเหล่านั้นกลับมาได้อย่างไร เพราะปัญหาเช่นนี้มันไม่ได้เพิ่งเกิดกับนักศึกษารุ่นนี้เท่านั้น แต่มันสะสมมาอย่างยาวนาน เพราะในฐานะที่เคยทำกิจกรรมนักศึกษามาบ้างเหมือนกันก็ประสบปัญหาเหล่านี้มาตลอด
ปัญหาหนึ่งที่พอมองเห็นลาง ๆ ก็คือสังคมสมัยใหม่ที่พวกเราอาศัยอยู่ มันไม่ใช่สังคมแห่งการแสวงหาความรู้ แต่เป็นสังคมแห่งการรับรู้ ไม่ใช่สังคมแห่งจิตสำนึกสาธารณะ แต่เป็นสังคมตัวใครตัวมัน เอารัดเอาเปรียบกัน จึงไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมนักศึกษาในเวทีกิจกรรมจึงร่อยหรอลงเรื่อย ๆ ในขณะที่เธค ห้าง ร้านเกมส์ หรือเวทีคอนเสิร์ต มีนักเรียนนักศึกษาเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ
ก็ไม่รู้ว่าปัญหานี้จะโทษใครดี โทษพ่อแม่ไม่สั่งสอน โทษครู-อาจารย์ ไม่อบรม โทษสังคมประเทศชาติไม่จัดการ หรือจะโทษใจตัวเองว่า "จะเก็บมาคิดทำไมวะ" ใครมีแนวคิดดี ๆ ช่วยบอกทีครับ
เห็นจริงดังว่าครับ คุณนกเสรี