เป็นหนังสือเล่มบางๆ ของหลวงพ่อปัญญานันทภิกขุ ท่านบอกไว้ว่า
ความรักที่เป็นพื้นฐานของชีวิต แล้วเราจะรักอะไร
เราควรรักพระพุทธเจ้า รักพระธรรม รักพระสงฆ์
รักอย่างไร
รักให้เหมือนชายหนุ่มรักหญิงสาว เขาคิดถึงผู้นั้นบ่อยๆ กินก็คิดถึง นอนก็คิดถึง ทำอะไรก็คิดถึง
รักพระพุทธเจ้า คิดถึงพระคุณของพระองค์ต่อชาวโลก
รักพระธรรม โดยนำเอาพระธรรมมาเป็นกระจกส่องตัวเรา ว่ามีอะไรมาแปดเปื้อนตัวเรา ให้ผิดไปจากพระธรรมบ้าง เราต้องหมั่นศึกษาพระธรรมอย่างสม่ำเสมอด้วย เพื่อกระจกจะได้ชัดเจนเสมอ
รักพระสงฆ์ นั่นคือเราทำตามพระอริยสงฆ์
เราก็คิดถึงพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์สาวกของพระพุทธเจ้าบ่อยๆ
นอกนั้นให้เรา รักหน้าที่ รักครอบครัว และรักประเทศชาติ อันหมายถึงผู้อื่นนั่นเอง
ปิดท้ายด้วยคำอธิษฐานดีๆ
"วันนี้ ข้าพเจ้าจะมีชีวิตอยู่เพื่อประโยชน์ เพื่อความสุขแก่ส่วนรวม เพื่อประโยชน์ เพื่อความสุขแก่เพื่อนมนุษย์ทั้วหลาย ขอให้พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นกำลังใจให้แก่ข้าพเจ้า"
ขอบคุณหลักคิดดีๆ ค่ะ
ที่เราทำดีต่อชาติ ส่วนรวม เพื่อตัวเราเป็นสุข
เพราะหากส่วนรวมสุข เราก็จะภาคภูมิและสุข ไปด้วย