ดาวดวงน้อยลอยระยับประดับฟ้า
โอบจันทรารอบข้างสว่างไสว
จะเอื้อมมือสู่ฟ้าแล้วคว้าไขว่
เหตุอันใดเอื้อมไม่ถึงสักหนึ่งครา
ค่ำคืนนี้เงียบเหงาเศร้าสำเนียง
ยินแต่เพียงเสียงพริ้วไหวของใบหญ้า
เฝ้าคิดถึงใครหนึ่งคนบนฟากฟ้า
กาลเวลาพรากไปไม่หวนคืน
แม่จ๋า..........
อยู่บนฟ้าตรงนี้หรือที่อื่น
ลูกเฝ้ามองอยู่ประจำทุกค่ำคืน
ดาวดาษดื่นจุดประกายภาพในใจ
คงมีดาวโอบเดือนเป็นเพื่อนแม่
มีสุขแท้เที่ยงกว่าที่ลูกใฝ่
แสงดาวเป็นรักละมุนมอบอุ่นไอ
ณ ดินแดนแสนไกลเกินเอื้อมถึง
แม้สูญเสียแม่ไปลูกไม่ท้อ
ยังมีพ่อสานความหวังอีกครั้งหนึ่ง
แม่อยู่ในความทรงจำห้วงคำนึง
ติดตราตรึงใจพ่อลูกรวมผูกพัน
แม่จ๋า.....ลูกอยากให้แม่รับรู้
จะต่อสู้เพื่อไปให้ถึงฝัน
สู่จุดหมายข้างหน้าจะฝ่าฝัน
เรื่องยอมแพ้ไม่มีวัน....ลูกสัญญา
*แต่งเมื่อ 31 ส.ค.2541