”เกิดเป็นส้มตำ”มุมมองเปรียบเทียบถึงค่าของคนไม่ได้อยู่ที่รูปลักษณ์ที่เห็น จาก จอมขวัญ กัลยา

ส้มตำ  เป็นอาหารหลักของชาวอีสาน ซึ่งทุกคนสามารถหาซื้อได้ ซึ่งบางคนมองแบบเปรียบเทียบกับอาหารเมนูเด็ดราคาแพง มีสีสัน หน้าตาน่ารับประทานกว่า

 

แต่ถ้าพูดถึงรสชาติแล้ว ส้มตำนั้น สามารถทานได้ทุกวันนะครับ

ในขณะที่อาหารราคาแพงหลายอย่าง ทานได้ไม่กี่มื้อ ก็ชักเบื่อ ทานไม่ลงแล้ว..

 

เหมือนคนไทยภาคอีสานหลายคน แม้รูปร่างหน้าตาที่เห็น จะดูไม่น่าสนใจ

แต่คุณค่าของคน อยู่ที่ผลของงาน ความตั้งใจ ความอุตสาหะพยายามต่างหาก

 

 

นี่คือ บทเพลงที่ให้กำลังใจดีดีอีกบทเพลงหนึ่งครับ

 

เพลง “เกิดเป็นส้มตำ”

โดย จอมขวัญ กัลยา

 

 

 

ถึงแม้ ไม่เท่ห์ไม่หรู

ไม่ใช่สตู ไม่ใช่เสต๊ก

หน้าตาละไม่แจ่มเหมือนเค๊ก

ไม่ถูกเสป๊ค ไม่เลิศลอยฟ้า.

ถึงใคร ไม่มองไม่สน

ไม่เคยกังวล ล่ะเสียงคนนินทา

ใครจะมอง เราด้วยหางตา

ไม่เคยถือสา ไม่ว่าอะไร..

 

>ถึงเกิดมาเป็นส้มตำ

แต่ละก็มีน้ำใจ

ใครดีมา เราก็ดีไป

ใครร้ายมา ล่ะจะทำยังไง

ก็ไม่ว่าอะไร ให้อภัยก็แล้วกัน.

 

.เงินทอง ก็พอหาได้

พอกินพอใช้ พอได้สบาย

ชีวิต ค่อยเป็นค่อยไป

ไม่เบียดเบียนใคร ไม่ทำยังงั้น

สองมือ กับหนึ่งสมอง

ไม่ได้เป็นรอง ล่ะของใครทั้งนั้น

วาสนา ไม่ใช่เรื่องสำคัญ

ใจสู้เท่านั้น ไม่มีวันอดตาย..

 

>ถึงเกิดมาเป็นส้มตำ

แต่ละก็มีน้ำใจ

ใครดีมา เราก็ดีไป

ใครร้ายมา ล่ะจะทำยังไง

ก็ไม่ว่าอะไร ให้อภัยก็แล้วกัน.

 

 

.เงินทอง ก็พอหาได้

พอกินพอใช้ พอได้สบาย

ชีวิต ค่อยเป็นค่อยไป

ไม่เบียดเบียนใคร ไม่ทำยังงั้น

สองมือ กับหนึ่งสมอง

ไม่ได้เป็นรอง ล่ะของใครทั้งนั้น

วาสนา ไม่ใช่เรื่องสำคัญ

ใจสู้เท่านั้น ไม่มีวันอดตาย..