GotoKnow

ชีวิตที่พอเพียง  4904. โครงสร้างองค์กรแห่งอนาคต

Prof. Vicharn Panich
เขียนเมื่อ 26 มกราคม 2025 20:46 น. ()
โครงสร้าง  การบริหาร และพฤติกรรมของทุกคนในองค์กร ต้องเอื้อต่อการปรับตัว (resilience) ขององค์กร  โดยเข้าใจร่วมกันว่า  ในโลกยุคใหม่ ไม่มีพื้นที่สำหรับอยู่ใน comfort zone  สมาชิกชององค์กรทุกคนต้องตระหนักว่า ต้องร่วมกันทำงานใน learning & adaptive zone ตลอดเวลา 

ชีวิตที่พอเพียง  4904. โครงสร้างองค์กรแห่งอนาคต

วันที่ ๒๑ ธันวาคม ๒๕๖๗ ผมไปร่วมประชุมสภามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ที่จัดแบบลูกผสมระหว่างการประชุมสภาตามปกติในช่วงเช้า    และจัดแบบ reflection กระบวนการ transform องค์กรที่ดำเนินการมาในวาระของท่านอธิการบดี ศ. ดร. นพ. พงษ์รักษ์ ศรีบัณฑิตมงคล    ที่ผมได้เรียนรู้มาก 

หลักการสำคัญคือ โครงสร้างองค์กรที่ใช้กันอยู่ในปัจจุบัน เป็นโครงสร้างแห่งอดีต ไม่เหมาะต่อการบริหารงานเพื่อความสำเร็จในอนาคต ที่สถานการณ์เปลี่ยนแปลงรวดเร็วเอาแน่นอนไม่ได้    รวมทั้งเป็นสถานการณ์ที่ซับซ้อน  ต้องการความร่วมมือหรือบูรณางานข้ามสายงาน ข้ามหน่วยงาน    ดังนั้น จึงต้องการโครงสร้างที่เอาชนะพฤติกรรมไซโลได้   

การบริหารองค์กรในปัจจุบัน จึงต้องบริหารการปรับเปลี่ยนโครงสร้างองค์กร   มีการยุบรวมหน่วยงาน และเปิดหล่วยงานใหม่   ที่ต้องมีการพัฒนาทักษะใหม่ที่ต้องการให้แก่เจ้าหน้าที่อย่างรวดเร็ว    ซึ่งเป็นงานที่ท้าทายมาก    เห็นทาง มช. ดำเนินการได้    โดยไม่ได้ยินคำโอดครวญหรือการต่อต้าน    ผมพิศวงมาก

ทำให้ผมคิดต่อ (ไม่ทราบว่าคิดผิดหรือถูก) ว่า  สมัยนี้ต้องบริหารองค์กรแบบตั้งคำถามต่อโครงสร้างที่ใช้อยู่    และทดลองโครงสร้างใหม่ เพื่อขยายไปปรับโครงสร้างของทั้งองค์กร   เป็นเรื่องปกติธรรมดา   รวมทั้งต้องมีกลไกเรียนรู้และพัฒนา ที่พนักงานทุกระดับมีการเรียนรู้ร่วมกันจากประสบการณ์   โดยมีการสะท้อนคิดตอบคำถามที่เราไม่ค่อยได้ถามคือ (๑) ข้อเรียนรู้ที่ได้ จะนำไปใช้ในการทำงานในรูปแบบที่แตกต่างจากในปัจจุบันได้อย่างไร   เพื่อให้องค์กรปรับตัวตามสถานการณ์ได้ดี    (๒) ข้อเรียนรู้จากการปฏิบัติงาน  ช่วยชี้แนวทางปรับโครงสร้างองค์กรอย่างไรบ้าง   คำถามทั้งสองเพื่อการสะท้อนคิดจากประสบการณ์การทำงาน จะช่วยเตือนสติพนักงานทุกคนว่า   จะต้องร่วมกันเรียนรู้เพื่อหนุนการปรับตัวขององค์กร พร้อมกับตนเองเตรียมรับการเปลี่ยนแปลงหลากหลายด้าน ที่มีผลกระทบต่อองค์กร 

เท่ากับโครงสร้าง  การบริหาร และพฤติกรรมของทุกคนในองค์กร ต้องเอื้อต่อการปรับตัว (resilience) ขององค์กร    โดยเข้าใจร่วมกันว่า    ในโลกยุคใหม่ ไม่มีพื้นที่สำหรับอยู่ใน comfort zone   สมาชิกชององค์กรทุกคนต้องตระหนักว่า ต้องร่วมกันทำงานใน learning & adaptive zone ตลอดเวลา    โดยมีกลไกและวัฒนธรรมของการเสริมพลัง (synergy) ระหว่างบุคคล และระหว่างหน่วยงานภายในองค์กร   รวมทั้งมีกลไกดูดพลังจากภายนอกด้วย    อย่างที่ มช. มีวิธีเรียนรู้จากองค์กรภาคเอกชนและมหาวิทยาลัยอื่น        

ดังตัวอย่าง จดหมายข่าวสภามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ฉบับ ๑๐๓ ประจำเดือนธันวาคม ๒๕๖๗   ลงเรื่อง แนวทางการพัฒนาชุมชนอย่างยั่งยืน กรณีศึกษา SCG  โดย คุณวีนัส อัศวสิทธิถาวร          

วิจารณ์ พานิช 

๒๒ ธ.ค. ๖๗ 

 

สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการ


ความเห็น

ยังไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท
ภาษาปิยะธอน (Piyathon)
เขียนโค้ดไพทอนได้ด้วยภาษาไทย