เพื่อชีวิตการทำงานที่มีความสุขของพยาบาล

 

บทความเรื่อง How to bridge the experience gap by by supporting nurses of all tenures ในเว็บไซต์ของ McKinsey  บอกผลการวิจัยในพยาบาลเกือบ ๖ พันคน ในเดือนตุลาคม ๒๕๖๖ ร่วมกับ American Nurses Foundation    แล้ววิเคราะห์ข้อมูลโดยแบ่งพยาบาลออกเป็น ๓ กลุ่มตามระยะเวลาที่ทำงานในวิชาชีพพยาบาล คือ (๑) น้อยกว่า ๕ ปี  (๒) ๕ – ๒๐ ปี (๓) ๒๑ ปีขึ้นไป   

ประมาณร้อยละ ๓๐ บอกว่ามีความคิดที่จะเลิกทำงานพยาบาล   โดยกลุ่มที่ ๑ มีมากที่สุด ประมาณร้อยละ ๔๕   กลุ่มที่ ๒ ร้อยละ ๓๑   กลุ่มที่ ๓ ร้อยละ ๒๗   

เขาบอกว่า การรักษาพยาบาลกลุ่มที่ ๒ และ ๓ ไว้ในงานพยาบาลมีความสำคัญทั้งต่อบริการ และต่อการฝึกพยาบาลรุ่นใหม่    เขาจึงถามว่ามีปัจจัยอะไรที่จะช่วยให้พยาบาลเหล่านั้น (รวมทั้งพยาบาลที่เกษียณแล้ว) ยังทำหน้าที่พยาบาลต่อไป    ได้คำตอบจาก ๑๗๙ คน    ร้อยละ ๔๕ บอกว่า ความสามารถในการจัดการเวลาของตนเอง   ร้อยละ ๓๔ บอกว่า การได้เป็นอาจารย์พยาบาล    ร้อยละ ๓๑ บอกว่า การได้มีความสามารถสอน (mentor) นักศึกษาหรือพยาบาลใหม่   

เขาบอกว่า ผลการวิจัยนี้บ่งชี้ว่า มีความต้องการเชิงโครงสร้าง หรือเชิงระบบ ในการส่งเสริมให้พยาบาลประจำการมีความสุขในการทำงาน   มีความรู้สึกเป็นทีม  และมีสภาพแวดล้อมของการทำงานที่ปลอดภัยทั้งทางกายและใจ   ปลอดจากการใช้วาจารุนแรง      

นี่คือพยาบาลอเมริกันนะครับ   แต่ผมคิดว่าพยาบาลไทยก็น่าจะมีความต้องการคล้ายกัน   แต่เมื่อ ๔๐ ปีที่แล้ว    ผมได้ยินว่า พยาบาลประจำหอผู้ป่วยไทยรู้สึกว่านักศึกษาพยาบาลที่ขึ้นมาฝึกบนหอผู้ป่วย หากจะมอบให้พยาบาลประจำหอเป็นผู้สอน ก็จะเป็นภาระ เพราะงานมากอยู่แล้ว    เวลานี้เป็นอย่างไรก็ไม่ทราบ   

เขาย้ำการสร้างบรรยากาศการทำงานเป็นทีม   และการจัดระบบเพื่อให้พยาบาลที่มีประสบการณ์ ได้ช่วยแนะนำพยาบาลที่ยังมีประสบการณ์น้อย 

งานวิจัยชิ้นนี้ทำโดยทีมพยาบาล    และมีการอ้างอิงไปยังงานวิจัยอื่นๆ    เป็นงานที่มีคุณภาพสูง    และน่าจะมีการทำวิจัยทำนองนี้ในประเทศไทย (อาจมีแล้วแต่ผมไม่ทราบ)   เพื่อหาทางช่วยให้พยาบาลประจำการมีความสุขในงานที่ทำมากขึ้น   ดึงดูดพยาบาลไว้ในวิชาชีพให้ได่มากที่สุด 

ผมคิดว่า HA Forum ที่จัดโดย สรพ. ทุกปี   และมีคนมาเข้าร่วมเกือบหมื่นคน   เป็นกลไกหนึ่งของการสร้างความสุขจากการทำงาน   

วิจารณ์ พานิช

๓๐ มี.ค. ๖๗

ห้อง ๑๑๐๑  JICA Kansai Center,  Kobe