๒๕๐. ส่งลูกไปเป็นรองฯ

ผมบอกลูกชายว่า...”ขอให้ตั้งใจปฏิบัติหน้าที่ราชการด้วยความซื่อสัตย์สุจริต ยึดระเบียบหลักการและกฎหมาย เชื่อฟังผู้บังคับบัญชา เพื่อการเรียนรู้ และต้องสู้งาน ทำหน้าที่ รองผอ.ร.ร.ให้ดีที่สุดนะ....”

ส่งลูกไปเป็นรองฯ

แรกเริ่มเดิมที ผมไม่เคยคิดว่าจะมีวันนี้ ต่อเมื่อลูกชายขอไปเรียน ป.โทเอกบริหารการศึกษานั่นแหละ จึงได้รู้ว่า ...น่าจะต้องมีสักวันที่ผมจะได้กลับมาคุ้นเคยกับตำแหน่งรองผอ.ร.ร.อีกครั้ง

ผมเคยผ่านตำแหน่งนี้มาแล้ว สมัยนั้นเรียกว่า” ผช.ผอ.ร.ร.” ผมสอบได้ที่ ๑ ของจังหวัดกาญจนบุรี จึงได้เลือกโรงเรียนอนุบาลประจำอำเภอ เปิดถึงชั้น ม.๓ มีครูและนักเรียนเยอะมาก

สิงหาคม ๒๕๔๒ เริ่มต้นทำงานบริหารอย่างไม่ค่อยจะมีความสุขมากนัก ทั้งที่ตั้งใจและมีความพร้อมทุกอย่าง แต่ต้องมาเจอผอ.ร.ร.ที่มีบุคลิกแปลกๆ ท่านพูดกับผช.ผอ.น้อยมากๆ

ผมนึกในใจ เราก็มาจากศึกษานิเทศก์ จะโกรธเกลียดอะไรเราหนักหนา เราหรือก็อ่อนน้อมถ่อมตน ให้เราสอนวิชาภาษาไทย เราก็สอนเต็มที่เต็มเวลา มาโรงเรียนแต่เช้า ไม่เคยลากิจลาป่วย

น่าจะเป็นกันเองหรือสอนงานให้เราสักนิด ทั้งที่ผอ.ก็เป็นรุ่นพี่ จบ ป.โท เอกการประถมศึกษา มศว.ประสานมิตร มีอาจารย์ที่ปรึกษาคนเดียวกันด้วย แต่ไม่ค่อยอยากจะพูดกับเราซะงั้น

ตอนนั้น..โรงเรียนมีผช.ผอ. ๒ คน ผช.คนที่ ๑ เป็นผู้หญิงอายุ ๕๐ กว่า เป็นภรรยานายตำรวจ บุคลิกท่านเหมือนคุณนายแต่งกายสง่างามมาก มาเป็น ผช.ผอ.ก่อนผมได้ไม่นาน เท่าที่สังเกตพบว่าไม่คุยกับผอ.เหมือนกัน

ผมทำงานและพูดคุยกับพี่ผช.ผอ.คนที่ ๑ ได้ไม่ถึง ๒ เดือน พี่เขาก็มาระบายความอัดอั้นตันใจ และทิ้งท้ายด้วยว่า.."พี่ไม่ขออยู่ทำงานกับผอ.แบบนี้ พี่จะลาออกแล้วนะน้องชยันต์...” ว่าแล้วพี่เขาก็ลาออกไปจริงๆ

ทิ้งผมให้เดียวดายไร้ที่พึ่ง ครูบางคนก็ไม่อยากคุยกับผม เพราะสามีของนางสอบได้ที่ ๒ มาขอร้องผมให้ไปเลือกร.ร.อื่น เพื่อเปิดทางให้สามีของเธอได้ลงที่นี่ แต่ผมจำเป็นต้องปฏิเสธ เพราะชีวิตลำบากมามากแล้ว

เมื่อบรรยากาศไม่เป็นใจ ผมจึงใช้หนังสือเป็นเพื่อน วันหยุดเสาร์อาทิตย์จะอ่านหนังสือที่โรงเรียนตลอด บางวันอยู่จนถึงมืดค่ำเหมือนเป็นครูเวรคนหนึ่ง จนครูท่านหนึ่งที่สนิทกัน มาถามผมว่า...ผช.ไม่กลัวผีหรือไง..?

เพราะก่อนที่ ผอ.รร.ท่านนี้ จะเข้ามาบริหาร ผอ.คนเก่าเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์เสียชีวิต ท่านรักโรงเรียนนี้มาก เข้าใจว่ายังวนเวียนอยู่ในห้องทำงานของผอ.นี่ล่ะ มีหลายคนเคยเห็นมาแล้ว...

ก่อนจะเข้าห้องเพื่อท่องตำราบริหาร ผมจะยกมือไหว้บอกกล่าวทุกครั้ง...ขอให้ผมสอบได้ เพื่อไปจากโรงเรียนนี้ด้วยเถิด.. ในวันหยุดที่เงียบสงบจนรู้สึกวังเวง ผมจึงใช้เวลาหมดไปกับการอ่านและโน้ตย่ออย่างเต็มที่

ผมดูหนังสืออย่างละเอียด ถึงขนาดตั้งคำถามเอง ออกแบบข้อสอบตามหลักสูตรภาค ก.และภาค ข. แยกเป็นแฟ้มๆ พอจังหวัดเปิดสอบอาจารย์ใหญ่ ผมจึงพร้อมอย่างที่สุด และสอบได้ที่ ๑ อีกตามเคย

สิงหาคม ๒๕๔๓ เดินทางไปรับตำแหน่ง มีครูไปส่งผมไม่มากนัก แต่ผมไม่ถือเป็นสาระสำคัญของชีวิต

วันนี้ไปส่งลูกชาย เพื่อไปรับตำแหน่ง รองผอ.รร. เห็นเพื่อนสนิทมิตรรักแฟนเพลงของลูกชายร่วมเดินทางไปส่งกันมากมายจนแน่นห้องประชุมฯ ก็ให้รู้สึกยินดีปรีดาที่เห็นลูกชายเริ่มต้นได้อย่างสวยงาม

ผอ.รร.ก็เข้ามาทักทายด้วยมิตรไมตรีมีความเป็นกันเองกับทุกคน และ เชิญผมผู้เป็นอดีตผอ.ขึ้นกล่าว..

เชื่อมั่นเหลือเกินว่า...ลูกชายจะได้ทำงานอย่างมีความสุขแน่นอน..แค่ผมเห็น ผอ.ร.ร.วันแรก ..ก็รู้แล้ว...

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๓ พฤศจิกายน ๒๕๖๖