๒๓๐. เส้นทาง...วันเข้าพรรษา

เกษียณแล้ว ผมคงมีโอกาสมาหาแม่มากขึ้นกว่าแต่ก่อน แต่ถึงจะไม่ได้ไปมาหาสู่กัน ผมก็ส่งเงินให้แม่ใช้ทุกเดือนและอุ่นใจที่เห็นแม่สุขภาพแข็งแรงและอยู่กับน้องสาวในหมู่บ้านจัดสรรอย่างมีความสุข.

โรงเรียนปิดหลายวัน มั่นใจเหลือเกินว่าคงจะไม่ได้ไปไหนอย่างแน่นอน นอกจากไปโรงเรียน วันสุดท้ายของการปิดทำการ ลูกชายคนโตมาชวนผมไปบ้านย่า.....

บ้านย่า ก็คือบ้านแม่ของผม อยู่ที่หมู่บ้านพฤกษา อ.วังน้อย อยุธยา แม่อยู่ในความดูแลของน้องสาวผม ซึ่งรับราชการครูเหมือนผมนี่แหละ

ผมนั่งรถออกจากบ้านแต่เช้าอย่างสบายอารมณ์ โดยมีลูกชายเป็นพลขับ จุดหมายของร้านอาหารมื้อเช้ายังไม่รู้ว่าอยู่ที่ร้านไหน แต่ในระหว่างทางน้องโทรมาบอกว่าแม่อยากกินสตูหมู

สตูหมูอยู่ในร้านอร่อยสุดๆ ก็คือร้าน ข.ไข่อาหารเช้า ในตัวเมืองสุพรรณ ตรงข้ามโรงพยาบาลพรชัย แต่เสียดายวันนี้ไม่มีเมนูสตูหมู เลยต้องซื้อข้าวต้มกระดูกอ่อนไปฝากแม่

กว่าจะถึงบ้านแม่ก็น่าจะราวๆเที่ยง เพราะลูกชายขอแวะไหว้พระที่วัดใหญ่ชัยมงคล แต่ก่อนจะเข้าวัด ขอกินมื้อเช้าที่ร้านขาประจำข้างทาง ชื่อร้าน”ศรีอีสานไก่คั่วเกลือ”

ร้านนี้ผมมาลิ้มลองหลายครั้งแล้ว อยู่ห่างจากเมืองสุพรรณเพียง ๑๐ กม. เส้นทางสุพรรณ - ป่าโมก เป็นร้านเล็กๆ ที่ค่อนข้างหายาก เพราะป้ายร้านถูกบดบังด้วยดงไม้ข้างทาง

พอรถขับเคลื่อนเข้าไปจอดหน้าร้าน กลิ่นไก่คั่วเกลือซึ่งเป็นเมนูยอดฮิตของร้านก็โชยมา ยิ่งกินตอนหิวด้วยก็ยิ่งรู้สึกว่ารสชาติสุดยอด หอมนุ่มละมุนลิ้นดีจัง และไม่เค็มอย่างที่คิด

กินควบคู่กับข้าวเหนียว ส้มตำและลาบหมูด้วยแล้ว บอกคำเดียวว่าอิ่มอร่อย จนต้องซื้อไก่คั่วเกลือไปฝากน้องสาว ก่อนออกจากร้าน พ่อครัวยกมือไหว้ขอบคุณเหมือนเช่นทุกครั้งที่ผ่านมา

สิบเอ็ดโมง ลูกชายขับรถพาผมเข้ากราบพระที่วัดใหญ่ชัยมงคล ซึ่งมีผู้คนเยอะมากๆ จำได้ว่าเคยพานักเรียนมาทัศนศึกษา แต่ก็นานมาแล้ว กราบพระเสร็จเรียบร้อย ผมบอกลูกชายให้รีบออกจากวัด เพราะย่ารออยู่ แต่จริงๆแล้วผมไม่อยากอยู่ในที่ที่ผู้คนแออัดนานเกินไป ผมกลัวโควิด

ถึงบ้านย่าของหลานๆ ย่าออกอาการดีใจมากอย่างเคย แต่พอรู้ว่าหลานคนเล็กไม่ได้มาด้วย ย่าก็รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย ผมบอกเหตุผลว่าที่โรงเรียนของหลานมีกิจกรรมแห่เทียนจึงมาไม่ได้จริงๆ

ยาบอกว่า..คิดถึงหลาน และดีใจที่หลานคนเล็กสอบบรรจุเข้ารับราชการครูได้ที่ ๑ เป็นครูสมใจปรารถนา ย่าจะมีของรางวัลให้ เป็นสร้อยข้อมือหนัก ๑ บาท ผมจึงรีบบอกว่าจะขอรับไว้แทน (เพราะกลัวแม่ผมจะเปลี่ยนใจ)

ขากลับเข้าเมืองสุพรรณ ลูกชายขอขับรถผ่านทาง อ.บางบาล ที่ผมไม่เคยไป เคยได้ยินแต่ในข่าวว่าหน้าน้ำเหนือไหลหลาก น้ำจะท่วมอ.บางบาลก่อน เพราะเป็นพื้นที่รับน้ำก่อนที่อื่นเสมอ

ลูกชายต้องการให้ผมดูบ้านน๊อคดาวน์ที่อ.บางบาล ซึ่งสั่งทำไว้เดือนกว่าแล้ว และได้จ่ายเงินไปเยอะแล้วด้วย บ้านสร้างเกือบจะเสร็จแล้ว ทำให้รู้สึกอุ่นใจที่เขาตรงเวลาดี จึงนัดหมายส่งบ้านกันในวันที่ ๑๓ สิงหาคม ๒๕๖๖ หลังวันแม่ ๑ วัน

ส่วนวันนี้...เป็นวันเข้าพรรษา...ผมได้มีโอกาสเดินทางไปหาแม่ก่อนวันแม่จะมาถึง ก็ถือว่าเป็นมงคลแก่ชีวิตมิใช่น้อย…..

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๒ สิงหาคม ๒๕๖๖