พอกลับจากกุโบร์ ก็จัดโปรแกรมไปเยี่ยมญาติที่ยังมีชีวิตกันอยู่ วันนี้ตอนบ่ายทั้งครึ่งวัน ก็ไปยังไม่ครบทุกบ้าน
ได้ไปพบปะพูดคุยกันพอหอมปาก หอมคอ ถามสารทุกข์-สุขดิบกันและกัน พอไปถึงบ้านไหน เขาก็ยกขนม ข้าวต้ม ข้าวแกง อาหารพื้นบ้านมาต้อนรับกัน วันนั้น ผมก็เลยอิ่มแป้ทั้งวัน ทั้งอิ่มตา อิ่มใจ กับบรรยากาศเก่าๆ ครั้งเมื่อเราวัยเด็กที่เคยมาวิ่งเล่นที่บ้านญาติเหล่านี้
นอกจากจะอิ่มทั้งกาย ทั้งใจแล้ว บรรยากาศอย่างนี้...ผมเพิ่มความอบอุ่นให้อีก ครับ
วิชิต