ฝึกสติ

สิ่งที่พระอาจารย์พุทธกาลสอนผมทางอ้อม ในวันที่ได้นั่งอยู่ที่พุทธกรุณาสิกขวัน นั่นก็คือ

"การฝึกสติ"
ทันทีที่ได้เห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้าผม
แว๊ปแรกที่ผมเห็นคือ "ความคิด" มันเกิด

พอเห็นทีนี้แหละ!!ความคิดมันก็เข้าไปคิดไปปรุงต่อทันที

โห!!อะไรเนี่ยพึ่งเคยเห็น  สุขาที่พุทธกรุณาฯนอนได้ด้วย...ถ้ามีหมอนด้วยก็คงจะดี. นี่แหละความคิดที่มันปรุงแต่งขึ้นมา

แว๊ปแรกที่ผมเห็น...จริงๆ มันต้องดับ
แต่ที่มันไม่ดับเพราะมันดันไปคิดต่อ..กลายเป็นคิดซ้อนคิด

วันนี้ผมนำสิ่งนี้มาโยนิโสฯ.. 
ผมคิดเพื่อให้ผมหยุดคิด...จริงแล้วมันไม่ใช่ 
เพราะผมไปหลงคิด จิตมันก็เลยปรุงต่อ นี่มันคือการ ส่งจิตออกนอก มันเป็น มโนกรรม ที่ปรุงต่อไปไม่มีที่สุด

การหยุดความคิดนี้ได้ก็ด้วยการดึงจิตมาอยู่กับอารมณ์กรรมฐานตัวใดตัวหนึ่ง เช่น พุทโธ เป็นต้น นั่นแหละคือการฝึกสติ  เพื่อไม่ให้มันออกไปอยู่กับความคิดที่ปรุงแต่งออกไปเรื่อยๆ นั่นเอง

กราบขอบพระคุณพระอาจารย์พุทธกาลมากขอรับ. กราบสาธุครับพระอาจารย์
พุทธกรุณาสิกขวัน