๑๗๑....ไม่ต้องรอ..ให้พร้อม

        ณ เวลานี้ ก็รู้สึกใจหายบ้างเล็กน้อย ที่พบว่าวันเวลาในแต่ละวันผ่านไปอย่างรวดเร็วเหลือเกิน ทำอะไรแทบจะไม่ทัน ถามตัวเองว่าจะทำอะไรอีกเล่า เพราะอายุก็จะเข้าสู่ปีที่ ๖๐ แล้ว

          หากไม่นับเดือนนี้ ก็จะเหลือเวลารับราชการอีกเพียง ๑๒ เดือน ต้องย้ำเตือนความจำ ว่าต้องทำอะไรบ้าง ในช่วงเวลาที่เหลือ โดยที่เกี่ยวข้องกับโรงเรียนให้น้อยที่สุด

          เพราะโรงเรียนต้องหยุดสร้างได้แล้ว ใช้เวลาเพื่อการสอนและซ่อมเด็กที่อ่านไม่ออกเขียนไม่ได้ ก็น่าจะพียงพอ ไม่ใช่งานธรรมดาเลยที่จะทำให้เด็กกลับคืนสู่สภาพ..อ่านคล่องเขียนคล่อง

          สิ่งที่ต้องนึกถึงให้มากก็คือ ชีวิตกับโคกหนองนา ฝันอะไรไว้ ต้องรีบลงทุนลงแรง เพื่อมิให้ทุกวันผ่านไปอย่างเปล่าประโยชน์ เกษียณแล้วจะได้ไม่มานั่งโทษตัวเอง ว่าคิดอะไรช้าเกินไป

          สร้างห้องเก็บของเสร็จมาได้เป็นปี ไม่มีเวลาทำห้องน้ำ เพราะไปให้ความสำคัญกับรั้วโรงเรียนก่อน ต่อจากนั้นก็หาช่างถูกใจไม่ได้สักที แต่ภายในต้นปีหน้า ห้องน้ำต้องมาได้แล้ว

          ความต้องการที่จะทดลองเลี้ยงกบ เรียนรู้และหาประสบการณ์เสียก่อน จึงลงทุนสร้างโรงเรือนเล็กๆด้วยตัวเอง เพื่อให้กบอยู่อาศัยสัก ๑๐ – ๒๐ ตัว จัดระบบนิเวศน์ให้กบแบบง่ายๆ

          ตั้งชื่อว่ากบคอนโด มีความหรูหราและปลอดภัย สะดวกสบายและอบอุ่น อาหารและน้ำเพียบพร้อม ปิดเทอมนี้คงถึงเวลาเปิดโครงการ

          ส่วนเล้าไก่ ต้องทำให้ได้ก่อนเกษียณ ไก่พันธุ์ไข่ ๒๐ ตัว โรงเรือนไม่ต้องกว้างขวาง แต่บริเวณต้องกว้างใหญ่ ไก่จะอาศัยป่าไผ่เป็นที่อยู่อาศัย คล้ายรีสอร์ท ร่มรื่นและอากาศถ่ายเท

          ตอนนี้ดงไผ่ ยังปกคลุมไปด้วยต้นหญ้า เพื่อประคับประคองกอไผ่ให้ชุ่มชื้นและอยู่รอด อีกราว ๕ – ๖ เดือน จะต้องปรับปริเวณแล้วกั้นด้วยตาข่ายเพื่อให้ไก่วิ่งเล่น  ส่วนเล้าไก่สร้างอยู่ใกล้กับคันสระที่เลี้ยงปลาน่าจะดีที่สุด

          ปัญหาในเวลานี้ก็คือ การให้อาหารปลาในสระใหญ่ที่มีน้ำลึก ๘ เมตร ดูจะอันตรายและไม่ค่อยจะสะดวก อย่ากระนั้นเลย ต้องรีบวาดภาพลงกระดาษ แล้วไปปรึกษาช่างไม้ในทันที

          เสาปูนและไม้มีพร้อม ช่างช่วยประมาณการค่าแรงให้สักหน่อย แบบแปลนก็ไม่ได้ยาก ปักเสา ๖ ต้นที่บริเวณริมตลิ่ง ยังพอมีพื้นที่อยู่บ้างเล็กน้อย เสร็จแล้วปูไม้พื้น แบบชานบ้าน หรือนอกชานขนานไปกับคันสระ ให้ยื่นออกไปไม่เกิน ๒ เมตร โดยทำไม้กั้น ป้องกันคนตกลงไปในสระ

          ส่วนคลองไส้ไก่ ยังไม่มีสะพานข้ามคลอง เวลาจะรดน้ำต้นไม้ หรือเดินชมต้นไม้นานาชนิด ต้องเดินอ้อมไปอ้อมมา หาความสะดวกสบายไม่ได้เลย จึงวาดรูปลงกระดาษอีกครั้ง รายการนี้ ใช้เหล็กที่มีอยู่ เสาปูนก็มีแล้ว พาดลงไปกลางคลอง เชื่อมสองฝั่งเข้าหากัน ด้วยสะพานไม้บนโครงเหล็กรูปโค้งที่แข็งแรง เน้นความแข็งแรงมากกว่าความสวยงาม

          ขอทำแค่นี้ ภายใน ๑๒ เดือนก่อนเกษียณ จากนั้น...จะเพาะปลูกและเลี้ยงสัตว์อย่างจริงจังตั้งใจ โดยไม่มีการก่อสร้างอะไรอีกแล้ว ส่วน “บ้าน” ก็คงเป็นบ้านน๊อคดาวน์สำเร็จรูป คงสร้างไม่ยาก ขอแต่มีเงินก็พอ

          วันนี้...ช่างไม้ขอลงมือทำงานวันแรก ก็ถือว่าเข้าทางเราพอดี โดย ๒ รายการ เขาบอกจะให้แล้วเสร็จภายในวันอาทิตย์นี้ เริ่มด้วยงานปักเสาปูน บริเวณริมตลิ่งของสระใหญ่ พอแล้วเสร็จในเบื้องต้น ก็ไปวางแผนตรงสะพานข้ามคลอง ที่แวดล้อมไปด้วยกอบัว ปรับระดับให้พอเหมะพอดี

          สังเกตเห็นช่างมีความรู้และความชำนาญในงานที่ทำ ดูทะมัดทะแมงและมีความคิดสร้างสรรค์  สามารถดัดแปลงวัสดุอุปกรณ์ได้อย่างลงตัว ทำให้รู้สึกอุ่นใจ ไม่เสียแรงที่คิดงาน ในช่วงวันและเวลานี้ ที่ท้องฟ้ามืดทะมึนและฝนตกทุกวัน ตลอดจนน้ำในคลองก็เริ่มสูงขึ้นด้วย

          แต่ก็คงไม่เป็นไร ถือเสียว่า...”น้ำขึ้นให้รีบตัก..รักจะพัฒนา..ไม่ต้องรอให้พร้อม"

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๗  กันยายน  ๒๕๖๕

[มาลีพันธุ์ ภูมา โรงเรียนวัดท่างาม อ.เมือง จ.นครศรีธรรมราช]

เป็นกำลังใจให้ท่าน ผอ.นะคะ ทำจนใกล้วันเกษียณ สุดยอดมากคะ