๙๘๙. โอกาส
คำว่า “โอกาส” ปัจจุบันเริ่มเข้ามามีความสำคัญ บทบาทกับชีวิตจริงของการดำรงชีวิตมากมาย สมัยก่อนคนเรายังไม่ค่อยให้ความสำคัญ หรือคำนึงถึงกันมากนัก…แต่มาในยุคนี้ สมัยนี้ คำว่า “โอกาส” เข้ามาเกี่ยวพันกับการใช้ชีวิตจริงกับมนุษย์เรามาก
เพราะในทุก ๆ สถานะของการทำงาน จะมีคำว่า “โอกาส” เข้ามาร่วมด้วยเสมอนอกจากคำว่า “เป็นผู้มีความรู้ ความสามารถ และทักษะอื่น ๆ ที่ใช้ประกอบกับการทำงาน”…การให้โอกาส เป็นการได้รับโอกาส และความหวังดี ปรารถนาดีสำหรับหัวหน้างาน หรือผู้บังคับบัญชาชั้นต้น ชั้นสูง ที่ได้ลงความเห็น และเป็นแววของการทำงานของบุคคล คนนี้มากกว่าของคนอื่น…ซึ่งมิได้แปลว่า มีความรู้ ฯ เหนือกว่าคนอื่นที่ยังไม่ได้เข้ามาร่วมแข่งขันในการสอบ…แต่การได้รับโอกาสเป็นเรื่องของช่วงเวลา ณ เวลาหนึ่ง สถานการณ์หนึ่ง เหตุการณ์หนึ่ง ณ เวลานั้นเท่านั้นที่ผู้บังคับบัญชาเห็นแววในความรู้ ความสามารถ ทักษะที่โดดเด่นกว่าคนอื่นที่ได้มีการแข่งขันพร้อมกัน
การได้รับโอกาส นั้นคือ การที่บุคคลคนนั้นที่เข้ามาสอบ แข่งขันกับคนอื่น และผู้บังคับบัญชาเห็นแววในความรู้ ความสามารถ ทักษะของคน ๆ นั้น จึงได้รับโอกาสให้ได้เข้าร่วมทำงานร่วมด้วย…เมื่อใดที่ตัวเราเป็นผู้ได้รับโอกาส จงกระทำตนให้เป็นที่ไว้วางใจ สมกับที่ผู้บังคับบัญชาได้มอบหมายให้ปฏิบัติ ด้วยการมีความจริงใจ มีความขยัน มีความอดทน มีความซื่อสัตย์ ไม่บ่นในลักษะงานที่ตนเองต้องปฏิบัติ…เปิดใจที่จะเรียนรู้เรื่องของการทำงานให้มีความกระจ่างชัด…ทำให้สมกับที่ได้รับความไว้วางใจจากผู้ใหญ่ที่มอบหมายให้ปฏิบัติงาน มิเกี่ยงงอนในงานนั้น ๆ…
เพราะจงเข้าใจว่า หากเมื่อคุณได้รับโอกาสให้ได้ปฏิบัติงานนั้นแล้ว นั่นแสดงว่า คุณได้รับความไว้วางใจจากผู้ใหญ่ที่มอบหมายให้คุณปฏิบัติงานนั้นด้วยความรู้ ความสามารถ และทักษะของตัวของคุณเอง…และจงภูมิใจต่อการที่ได้รับโอกาสนั้น ซึ่งบางเรื่อง ก็มิใช่ที่ผู้ใหญ่จะได้ปล่อยวางเรื่องนั้นให้กับใครที่จะได้ปฏิบัติ ดังนั้น จงใช้โอกาสที่ได้รับนั้น ปฏิบัติงานที่ได้รับมอบหมายนั้นให้สมกับความไว้วางใจ และมอบหมายให้ได้ทำงานชิ้นนั้น
สิ่งที่ได้สำหรับการที่เป็นคนได้รับโอกาส…นั่นคือ การที่จะรับประสบการณ์ในการทำงานกับงานชิ้นนั้น เพราะหากตัวเราไม่เคยได้ปฏิบัติงานชิ้นนั้น บอกได้เลยว่า คุณจะไม่ได้รับโอกาส และประสบการณ์กับงานชิ้นนั้น คุณก็จะไม่ได้รับประสบการณ์ต่อการทำงานเรื่องนั้นเช่นกัน…เพราะประสบการณ์ในการทำงานชิ้นนั้น บางเรื่องจะเป็นงานที่เกี่ยวกับการคิด…การ Create งาน ด้วยการใช้ทักษะ ความรู้ ความสามารถที่คุณมีมาตั้งแต่เกิด-จบการศึกษาในระดับปริญญาต่าง ๆ ตลอดจนทักษะของการใช้ชีวิตประจำวันในตลอดชีพที่คุณมีอยู่มาเพื่อปฏิบัติงานให้สำเร็จ…การวิเคราะห์ การสังเคราะห์งาน การวินิจฉัยงานด้วยกำลังสมอง ความคิดของตัวเอง การตัดสินใจ การแก้ไขปัญหาในการทำงานด้วยสมองของคุณเอง เพื่อให้งานนั้นบรรลุผลสำเร็จได้ นี่คือ การได้รับโอกาส
การได้รับโอกาส มิใช่เป็นเรื่องที่ทุกคนได้รับโอกาสกันได้ง่าย ๆ เพราะบางเรื่อง คุณก็จะไม่ได้รับโอกาสเช่นกัน หากคุณไม่มีจังหวะ เวลาที่เหมาะสมสำหรับการที่ผู้บังคับบัญชาให้โอกาสกับคุณ ซึ่งอาจจะให้โอกาสกับผู้อื่นแทนคุณได้เช่นกัน
การให้โอกาส หากเราเป็นผู้ที่สูงกว่า ควรมองเห็นถึงความรู้ ความสามารถ ทักษะของผู้ที่ต่ำกว่าได้และเป็น เพราะจะทำให้ชิ้นงานนั้นออกมาดี มีผลงานที่เปี่ยมไปด้วยคุณภาพ และศักยภาพต่อการทำงานในชิ้นนั้น…การให้โอกาสคน ควรเป็นผู้ที่มีจิตใจที่เมตตา เป็นธรรมสูง เพราะสิ่งนี้สำคัญมากสำหรับการอยู่ร่วมกันในสังคมของการทำงานร่วมกัน เพราะหากเป็นผู้มีคุณธรรม อาจถูกมองได้ว่า คุณไม่เป็นผู้ที่มีจิตที่เมตตา มีความเป็นธรรมต่อลูกน้องคนอื่น ซึ่งเป็นเรื่องไม่ง่าย และก็ไม่ยาก หากคุณถูกฝึกมาตลอดเวลาของการก้าวย่างขึ้นมาเป็นผู้บังคับบัญชาในระดับสูง…ขอเพียงมีใจที่ไม่อคติต่อผู้อื่น…ซึ่งการเป็นผู้ใหญ่ที่มีคุณธรรมนั้น กระทำกันได้ค่อนยากมาก เพราะจะถูกลูกน้องตั้งข้อวิพากษ์ วิจารณ์เสมอ…หากตัวเรามิได้เป็น ขอเพียงอย่าใส่ใจ และให้โอกาสลูกน้องทุกคนเสมอภาคกัน…ทั้งนี้ ทุกเรื่องนั่นคือ การปฏิบัติของตนเอง ซึ่งเป็นตัวแสดงให้เห็นว่า “คุณเป็นคนเช่นไร?”…ไม่ว่าคุณจะเป็นคนที่ให้โอกาสผู้อื่น หรือคุณเป็นคนที่ได้รับโอกาสจากผู้อื่น" ทั้งนี้ ขึ้นอยู่กับการกระทำของตัวคุณเอง
*************************
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาในบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๑๗ กรกฎาคม ๒๕๖๕
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น