สคส.ถึง พณฯ รัฐมนตรีกระทรวงศึกษาธิการ


ความหวังของประเทศชาติก็อยู่ที่ท่าน และหากเราไม่ช่วยกัน ระบบการศึกษาก็คงจะขับเคลื่อนไม่ได้ คงจะเตาะแตะ ล้มลุกคุกคานไปแบบนี้เรื่อยๆ ครับ ทุกฝ่ายเจ็บปวด ผู้เรียนเจ็บปวด ผู้สอนก็เจ็บปวด ประเทศชาติก็เจ็บปวด

กราบเรียน ท่านรัฐมนตรีฯ 

ผมคิดว่า ระบบการศึกษาในปัจจุบัน มีปัญหามากมาย และเราเหล่านักการศึกษาทั้งหลาย ดูเหมือนว่าจะไม่มีพลังในการแก้ไขปัญหาระบบการศึกษา  

เพราะว่า ถ้ามองนักการศึกษาแต่ละคนนั้น จะเปรียบก็เสมือนว่าเป็นตัวจักรเล็ก ๆ ตัวหนึ่งในระบบการศึกษาเท่านั้น จะไปหักล้าง หรือคัดค้าน หรือเปลี่ยนแปลงระบบการศึกษาใด ๆ ก็ดูเหมือนจะเป็นเรื่องยาก ไม่มีการรวมพลังเป็นกลุ่มเป็นก้อนที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรได้อย่างชัดเจน 

แต่ละคนก็พยายามทำหน้าที่ของตัวเองเพื่อแก้ไขปัญหาของตัวเอง เฉพาะหน้า เฉพาะกิจไป มีหน่วยงานเล็ก ๆ น้อย ๆ ขึ้นมา ก็กลายเป็นหน่วยงานที่ไม่ค่อยมีพลังในการทำงาน ทำได้แต่เฉพาะกิจ เฉพาะในเชิงเอกสาร ทำได้เฉพาะกิจเล็ก ๆ น้อย ๆ ไปเรื่อยๆ  

เพราะฉะนั้น หลักการต่างๆที่เกิดขึ้นและเป็นปัญหาในระบบการศึกษาในปัจจุบัน เหมือนกับระบบอินเตอร์เน็ตที่เมื่อมีปัญหาแล้ว ปรากฏว่าคนที่ต้องใช้จริงๆ ไม่สามารถจะทำอะไรได้ มีแต่คอยรอว่า คนภายนอกจะเข้ามาช่วยได้อย่างไร ซึ่งเป็นประเด็นใหญ่ของการแก้ปัญหาในระบบอินเตอร์เน็ต 

ระบบการศึกษาก็ใกล้เคียงกันครับ ดูเหมือนว่าระบบการศึกษาที่ล้มไม่เป็นท่า ก็ไม่มีใครที่จะเข้ามาแก้ จะหาใครมาแก้ก็แย่เต็มทน ทุกคนก็รอไปรอมาว่า ใครจะมาแก้  ในระหว่างที่รอไปรอมา เพื่อหาคนมาแก้ ทุกคนก็ทำงานไปเท่าที่ทำได้แค่ไหน ก็แค่นั้น

แล้วปัญหาแบบนี้ใครจะเป็นคนแก้ล่ะครับ 

ผมคิดว่า มันจะต้องมีกลุ่มก้อนที่มีพลังเพื่อเข้ามาช่วยแก้ไขปัญหาตรงนี้ ไม่ใช่ว่าต่างคนต่างทำ ต่างคนต่างไป  ระบบใหญ่ก็เข้าไปทำอะไรไม่ได้  ระบบเล็กก็ขึ้นไปทำอะไรไม่ได้ ตรงนี้เป็นปัญหาใหญ่ของระบบการศึกษาเลยครับ  

เพราะฉะนั้น จึงอยากขอฝากท่านรัฐมนตรีที่เกี่ยงข้องและผู้มีอำนาจช่วยเข้าไปดำเนินการจัดการ ดูแลว่า ระบบการศึกษาของเราจะเริ่มขยับ ขับเคลื่อน หรือทำให้เป็นเรื่องเป็นราว ที่มีสาระที่แท้จริงได้อย่างไร ไม่ใช่ว่าทำไปวัน ๆ เหมือนในขณะที่ทำมาทุกวันนี้  

ขอฝากเรื่องนี้ ถึงท่าน และความหวังของประเทศชาติก็อยู่ที่ท่าน

และหากเราไม่ช่วยกัน ระบบการศึกษาก็คงจะขับเคลื่อนไม่ได้ คงจะเตาะแตะ ล้มลุกคุกคานไปแบบนี้เรื่อยๆ  ครับ ทุกฝ่ายเจ็บปวด ผู้เรียนเจ็บปวด ผู้สอนก็เจ็บปวด ประเทศชาติก็เจ็บปวด  แทบไม่มีใครไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย 

จึงฝากความหวังมายังท่านครับ 

ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงครับ

หมายเลขบันทึก: 70354เขียนเมื่อ 31 ธันวาคม 2006 19:02 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 16:54 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

เห็นด้วยครับ

โดยเฉพาะพวกผู้ใหญ่ที่มีอำนาจมากๆ ยื่งทำแกล้งโง่ไม่รู้ว่าปัญหาอยู่ที่ไหน จะได้ไม่ต้องแก้ไข เพื่อจะได้รู้สึกว่าตัวเองทำดีที่สุดแล้วครับ

ยิ่งนักการเมืองยิ่งต้องแกล้งโง่หนักๆ ไม่งั้นอยู่ยากครับ

เราจึงต้องทำดีในส่วนของเราทุกคน แล้วหวังว่าพวกดื้อตาใสจะแกล้งโง่น้อยลง

และพวกปูเสฉวนในกระดองเต่าจะได้รู้สึกตัวบ้าง

เดี๋ยวผมจะแจงในวันพรุ่งนี้ ในโอกาสขึ้นปีใหม่ครับ

ขอบคุณมากครับที่มาร่วมวง ลปรร.

เราจะแก้ไขปัญหาการดื่มสุราของคุณครูและอาจารย์อย่างไรดีค่ะ ในวิทยาลัยเทคนิคมีครูอาจารย์ดื่มสุราในเวลาราชการและในสถานศึกษาค่ะ บางทีติดพันไปดื่มข้างนอก เวลามีงานเลี้ยงในวิทยาลัยก็มีสุราเป็นหลัก ยิ่งถ้าวิทยาลัยไหนมี ผอ.ชอบดื่มด้วยแล้วครูผู้น้อยก็ต้องดื่มต้องเที่ยวเป็นเพื่อน ไม่สนใจครอบครัวใช้เวลาว่างดื่มสุราสังสรรค์กัน เราจะแก้ปัญหาตรงนี้อย่างไรดีค่ะ เพราะ 2 ขั้นขึ้นอยู่กับสุรา

เจ็บปวดครับ

ท่านรัฐมนตรีจะสนใจไหม หรือจะเข้าร่วมวงสุราอีกต่างหาก

ณ วันนี้ยังคิดไม่ออกครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท