กราบเรียน ท่านรัฐมนตรีฯ
ผมคิดว่า ระบบการศึกษาในปัจจุบัน มีปัญหามากมาย และเราเหล่านักการศึกษาทั้งหลาย ดูเหมือนว่าจะไม่มีพลังในการแก้ไขปัญหาระบบการศึกษา
เพราะว่า ถ้ามองนักการศึกษาแต่ละคนนั้น จะเปรียบก็เสมือนว่าเป็นตัวจักรเล็ก ๆ ตัวหนึ่งในระบบการศึกษาเท่านั้น จะไปหักล้าง หรือคัดค้าน หรือเปลี่ยนแปลงระบบการศึกษาใด ๆ ก็ดูเหมือนจะเป็นเรื่องยาก ไม่มีการรวมพลังเป็นกลุ่มเป็นก้อนที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรได้อย่างชัดเจน
แต่ละคนก็พยายามทำหน้าที่ของตัวเองเพื่อแก้ไขปัญหาของตัวเอง เฉพาะหน้า เฉพาะกิจไป มีหน่วยงานเล็ก ๆ น้อย ๆ ขึ้นมา ก็กลายเป็นหน่วยงานที่ไม่ค่อยมีพลังในการทำงาน ทำได้แต่เฉพาะกิจ เฉพาะในเชิงเอกสาร ทำได้เฉพาะกิจเล็ก ๆ น้อย ๆ ไปเรื่อยๆ
เพราะฉะนั้น หลักการต่างๆที่เกิดขึ้นและเป็นปัญหาในระบบการศึกษาในปัจจุบัน เหมือนกับระบบอินเตอร์เน็ตที่เมื่อมีปัญหาแล้ว ปรากฏว่าคนที่ต้องใช้จริงๆ ไม่สามารถจะทำอะไรได้ มีแต่คอยรอว่า คนภายนอกจะเข้ามาช่วยได้อย่างไร ซึ่งเป็นประเด็นใหญ่ของการแก้ปัญหาในระบบอินเตอร์เน็ต
ระบบการศึกษาก็ใกล้เคียงกันครับ ดูเหมือนว่าระบบการศึกษาที่ล้มไม่เป็นท่า ก็ไม่มีใครที่จะเข้ามาแก้ จะหาใครมาแก้ก็แย่เต็มทน ทุกคนก็รอไปรอมาว่า ใครจะมาแก้ ในระหว่างที่รอไปรอมา เพื่อหาคนมาแก้ ทุกคนก็ทำงานไปเท่าที่ทำได้แค่ไหน ก็แค่นั้น
แล้วปัญหาแบบนี้ใครจะเป็นคนแก้ล่ะครับ
ผมคิดว่า มันจะต้องมีกลุ่มก้อนที่มีพลังเพื่อเข้ามาช่วยแก้ไขปัญหาตรงนี้ ไม่ใช่ว่าต่างคนต่างทำ ต่างคนต่างไป ระบบใหญ่ก็เข้าไปทำอะไรไม่ได้ ระบบเล็กก็ขึ้นไปทำอะไรไม่ได้ ตรงนี้เป็นปัญหาใหญ่ของระบบการศึกษาเลยครับ
เพราะฉะนั้น จึงอยากขอฝากท่านรัฐมนตรีที่เกี่ยงข้องและผู้มีอำนาจช่วยเข้าไปดำเนินการจัดการ ดูแลว่า ระบบการศึกษาของเราจะเริ่มขยับ ขับเคลื่อน หรือทำให้เป็นเรื่องเป็นราว ที่มีสาระที่แท้จริงได้อย่างไร ไม่ใช่ว่าทำไปวัน ๆ เหมือนในขณะที่ทำมาทุกวันนี้
ขอฝากเรื่องนี้ ถึงท่าน และความหวังของประเทศชาติก็อยู่ที่ท่าน
และหากเราไม่ช่วยกัน ระบบการศึกษาก็คงจะขับเคลื่อนไม่ได้ คงจะเตาะแตะ ล้มลุกคุกคานไปแบบนี้เรื่อยๆ ครับ ทุกฝ่ายเจ็บปวด ผู้เรียนเจ็บปวด ผู้สอนก็เจ็บปวด ประเทศชาติก็เจ็บปวด แทบไม่มีใครไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย
จึงฝากความหวังมายังท่านครับ
ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงครับ
เห็นด้วยครับ
โดยเฉพาะพวกผู้ใหญ่ที่มีอำนาจมากๆ ยื่งทำแกล้งโง่ไม่รู้ว่าปัญหาอยู่ที่ไหน จะได้ไม่ต้องแก้ไข เพื่อจะได้รู้สึกว่าตัวเองทำดีที่สุดแล้วครับ
ยิ่งนักการเมืองยิ่งต้องแกล้งโง่หนักๆ ไม่งั้นอยู่ยากครับ
เราจึงต้องทำดีในส่วนของเราทุกคน แล้วหวังว่าพวกดื้อตาใสจะแกล้งโง่น้อยลง
และพวกปูเสฉวนในกระดองเต่าจะได้รู้สึกตัวบ้าง
เดี๋ยวผมจะแจงในวันพรุ่งนี้ ในโอกาสขึ้นปีใหม่ครับ
ขอบคุณมากครับที่มาร่วมวง ลปรร.
เราจะแก้ไขปัญหาการดื่มสุราของคุณครูและอาจารย์อย่างไรดีค่ะ ในวิทยาลัยเทคนิคมีครูอาจารย์ดื่มสุราในเวลาราชการและในสถานศึกษาค่ะ บางทีติดพันไปดื่มข้างนอก เวลามีงานเลี้ยงในวิทยาลัยก็มีสุราเป็นหลัก ยิ่งถ้าวิทยาลัยไหนมี ผอ.ชอบดื่มด้วยแล้วครูผู้น้อยก็ต้องดื่มต้องเที่ยวเป็นเพื่อน ไม่สนใจครอบครัวใช้เวลาว่างดื่มสุราสังสรรค์กัน เราจะแก้ปัญหาตรงนี้อย่างไรดีค่ะ เพราะ 2 ขั้นขึ้นอยู่กับสุรา
เจ็บปวดครับ
ท่านรัฐมนตรีจะสนใจไหม หรือจะเข้าร่วมวงสุราอีกต่างหาก
ณ วันนี้ยังคิดไม่ออกครับ