ขอบคุณความผิดหวัง

ในช่วงรอยต่อ ตอนลูกชายกำลังจะขึ้นม.4 มีเรื่องที่ทำให้เขารู้สึกผิดหวังจากเรื่องโรงเรียนที่เขาคาดหวัง และยังผิดหวังอีกครั้งจากการสอบเข้าโรงเรียนเก่าที่เขาคาดหวังไว้ ได้รับความผิดหวังจากตัวเองอีกดอก

 

ไม่รู้ลูกรู้สึกขอบคุณความผิดหวังที่ผ่านมานี้มั้ย(ได้ชวนคิด ชวนคุย แต่ในส่วนของความรู้สึกขอบคุณไม่แน่ใจนัก) แต่ฉันรู้สึกขอบคุณ เพราะความผิดหวังนั้น นำมาซึ่ง การตั้งความหวังใหม่ ทำให้ลูกได้เรียนรู้ ออกจากพื้นที่ปลอดภัย ไปลองเสี่ยง พาตัวเองออกมาใช้ชีวิตมากขึ้น เปิดรับโอกาสและตั้งใจเรียนรู้ชีวิตอย่างมีชีวามากกว่าแต่ก่อน

 

เขาได้รับความภูมิใจ จากการที่เขาพยายามทำและสุดท้ายก็ได้รับผลสมดังหวัง กับความหวังใหม่(สมกับเหตุที่ได้กระทำมาดีพอ)

 

อาจเป็นโชคชะตาก็ได้

ที่ทำให้เขาต้องเปลี่ยนย้ายโรงเรียนใหม่

โรงเรียนที่ไกลบ้านมากขึ้น สังคมใหม่ เพื่อนใหม่ ครูใหม่ สถานที่ สิ่งแวดล้อมใหม่ๆ การได้ฝึกใช้ชีวิตในวิถีใหม่ๆ

 

จากการเฝ้ามองของแม่คนนี้

ลูกดูมีพลังชีวิตที่ดีกว่าเก่ามาก

มีความมั่นคงภายในมากขึ้น

ดูสนุกกับชีวิตการไปโรงเรียนมากขึ้น

อย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อนในตลอด

ชีวิตการเป็นนักเรียนที่ผ่านมา

อยากไปโรงเรียน ทั้งๆที่ตารางเรียนแน่นยาวนานกว่าที่เดิมมาก 

กลับมามีเรื่องเล่าแทบทุกวัน เวลาเล่าเรื่องก็เห็นความสนุก ความมีชีวิตชีวา

รู้สึกถึงพลังชีวิตของเขาที่เปลี่ยนไป

 

ขอบคุณค่ะ ที่ให้ทำให้พวกเราได้ผิดหวัง และชื่นชมลูกชายที่สามารถเรียนรู้เรื่องความผิดหวังและเปลี่ยนเป็นพลังที่ดีได้

 

เรื่องราวนี้ก็แค่ส่วนหนึ่งของชีวิตเนาะ

ยังไม่ใช่บทสรุป ว่าจะมีชีวิตที่ดีเลิศ มีความสุขตลอดไป ชีวิตยังอีกยาวไกล

ให้ได้เรียนรู้ไปตลอดเส้นทาง

 

ทุกครั้งตั้งแต่ฉันมองเป็นแล้ว มองย้อนกลับไปดู พบว่า ทุกเรื่องราวในชีวิต คือ ของขวัญ แม้บางครั้งของขวัญเปลือกของมันจะสยองขวัญ สั่นหัวใจมากไปก็ตาม

 

หากเราวางใจ ว่า "นี่คือของขวัญ" เปิดใจ เปิดรับ ค่อยๆ เรียนรู้ เราจะพบของขวัญที่แสนวิเศษอยู่ในนั้นค่ะ

ขอให้เห็น...ของขวัญนะคะ

=========

ปล. อันที่จริงตลอดเวลาที่หายไปจากพื้นที่ตรงนี้ ก็ยังคงเขียนบ่นความเรื่อยๆ มาค่ะ แค่ไม่ได้แวบเอามาลง

 

 

 

[จันทร์ยิ้ม]

ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่า ที่เต็มไปด้วยความหมายเห็นของขวัญแสนวิเศษ.แต่นานๆมาทีพอนะครับ