ปลาเกลือทอด
สมัยวัยรุ่นชอบจะยืนยันโดยเฉพาะกับเพื่อนฝูงว่าไม่มีทางเปลี่ยนแปลง ให้วันเวลาผันแปรไปเนิ่นนานเท่าใดก็ตาม แต่เข้าวัยนี้เมื่อมองย้อนกลับ จริงๆแล้วทุกสิ่งทุกอย่างแปรเปลี่ยนตลอดเวลา
มารู้สึกชอบกินปลาเกลือทอดกับข้าวสวยร้อนๆ โรยด้วยน้ำปลาหอมๆ เมื่อไม่นานมานี้เอง ด้วยความที่ไม่ชอบกินปลามาตั้งแต่เด็กๆ ทั้งที่เสาร์อาทิตย์ในฤดูน้ำหลาก พ่อมักไปทอดแหหาปลามากินประจำ
รู้สึกว่าการแกะก้างเป็นเรื่องยุ่งยาก ถึงกับติดคอก็เคย อีกอย่างกลิ่นคาวของปลาแทบทุกชนิดไม่ชวนอร่อยเอาเสียเลย ยิ่งถ้ามาทำเป็นอาหารน้ำๆ เช่นแกงหรือต้มยำ กลิ่นนั้นจะฟุ้งอยู่ในน้ำแกงด้วย
วันนี้ความรู้สึกเหล่านั้นลดลง ต้มหรือแกงถ้าเน้นทำให้ดี กลิ่นก็แทบจะไม่มี แต่ที่รู้สึกว่าเปลี่ยนไปชัดเจน จากไม่ชอบจนถึงเฉยๆมาเป็นชอบเลยคือปลาเกลือทอด คงเพราะกลิ่นคาวไม่มี ปัญหาเรื่องก้างน้อย
หากมีแกงส้มเปรี้ยวๆหรือแกงเลียงเข้มๆมาซดตามให้คล่องปากคล่องคอ ยิ่งจะช่วยให้รสชาติปลาเกลือทอดกับข้าวสวยร้อนๆน่าพิศวง การเปลี่ยนแปลงเป็นนิรันดร์โดยแท้
ความเห็น (2)
เหมือนหลาแดดเดียวนะคะ
ปลาแดดเดียว ไหมคะ