๙๒๓. หมั่น เพียรชำระตนเองอยู่เสมอ
เมื่อเราอายุมากขึ้น…เราจะเข้าใจชีวิตยิ่งขึ้น
เราเกิดมาทำไม…ยามอยู่ในวัยเด็ก เราจะไม่ค่อยเข้าใจตนเองมากนักว่า
เราเกิดมาทำ เราจะไม่ใส่ใจ ไม่รู้ และสนใจด้วยซ้ำว่า เราเกิดมาทำไม
แต่เมื่อพออายุมากขึ้น เราได้เรียนรู้วิถีชีวิตหลากหลายเรื่องราว
ทุกเรื่องเข้ามาในชีวิตของเราเอง…เป็นบทเรียน เป็นครู ให้ตัวเราได้ศึกษา
มีทั้งบทเรียนที่ดี และไม่ดีสำหรับตัวของเราเองให้ได้เรียนรู้
สำหรับตัวเราเอง…ที่ควรฝึกให้ได้ และให้เป็น นั่นคือ การฝึกคิดบวก
ให้เป็นอยู่เสมอในชีวิตประจำวัน เพราะการฝึกคิดบวกจะเป็นการบ่มเพาะจิตใจของตัวเราเอง
ให้มีภูมิคุ้มกันที่ดี มีความเข้มแข็ง แข็งแกร่ง และแข็งแรง เพื่อที่จะสามารถอยู่ต่อบนโลกใบนี้ต่อไปได้
สิ่งสำคัญ…สำหรับการใช้ชีวิต ก็คือ การเพียรชำระตัวเราเองอยู่เสมอ
ผลของการที่ตัวเราพากเพียร ฝึกซ้อมเป็นประจำ อย่างสม่ำเสมอต่อเนื่องไป
เมื่อถึงจุด ๆ หนึ่ง จิตของเราย่อมมีความละเอียด…มีกำลังที่ทรงตัว
เปรียบเสมือนเราปลูกต้นไม้…จากการที่ได้เพาะเมล็ดพันธุ์ ได้รดน้ำ พรวนดิน
ดูแลเป็นอย่างดี…เมล็ดพันธุ์นั้น ก็จะค่อย ๆ แตกราก แตกกิ่ง ใบ
ค่อย ๆ กลายเป็นต้นกล้า ต้นอ่อน…แล้วค่อย ๆ เติบโตเป็นต้นกล้า ต้นอ่อน
ค่อย ๆ เติบโตขึ้น…พอโตเต็มวัย ย่อมผลิดอก ออกผล เป็นธรรมดา
ผลของการที่เราได้ฝึกมา…จนภาะวะของเราได้โต เราจะเข้าถึงสภาวะ
ได้ฝึกซ้อมต่าง ๆ เราก็จะสัมผัสด้วยใจของตัวเราเอง
พระพุทธเจ้าตรัสว่า…"จิตที่ฝึกดีแล้ว…ย่อมนำความสุขมาให้"
สิ่งนี้จะแจ้งแก่ใจ…ด้วยตัวของเราเอง…สิ่งที่เราควรทำ นั่นคือ “ทำต่อไป”
เพียรชำระตัวของเราเองอยู่เสมอ…กระบวนการชำระล้างบาปและอกุศลธรรม
จะเกิดเวลาที่เราสลัดคืนสู่ความบริสุทธิ์…และควรฝึกจิตให้มีความสงบ จะทำให้จิตมีกำลัง
โดยฝึกให้ชำระตนเองอยู่อย่างต่อเนื่อง…ก็จะทำให้เราสามารถชำระล้างสิ่งต่าง ๆ หมดไปได้
การฝึกจิต…ขึ้นอยู่กับการที่ตัวเราได้ลงมือปฏิบัติด้วยตัวของเรา จึงทราบถึงการดูแล รักษาจิตของเราเอง
เพราะชีวิตมนุษย์ เกิดมาพร้อมกับการมีร่างกาย และจิตใจ ซึ่งเป็นของควบคู่กัน
เราควรดูแลร่างกาย…และจิตใจควบคู่กันไป…ยิ่งฝึกหมั่นชำระล้างจิตอยู่เสมอ ๆ
จะทำให้จิตของเราทรงพลัง เข้มแข็งขึ้น ฝึกให้ผ่อนคลายให้เป็น
แค่สงสัยว่า…ตนเองมาถึงจุดนี้ได้อย่างไร? เพราะไม่เคยคิดว่าจะทำมาได้ถึงจุดนี้
เมื่อฝึกได้แล้ว นั่นล่ะที่เรียกว่า “ความสุขอย่างแท้จริง”…
เป้าหมายที่คาดหวัง นั่นคือ คำว่า “นิพพาน” จะเมื่อใดนั้น ขึ้นอยู่กับตัวเราหมั่นฝึกปฏิบัติอยู่เสมอ
ขอบคุณคำสอน…บทสวดมนต์ การเรียนรู้ในโลกยุคใหม่ ที่ทำให้ฉันเข้าใจการใช้ชีวิตได้มากยิ่งขึ้น
****************************
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาในบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๕ พฤศจิกายน ๒๕๖๔
ความเห็น (2)
ชาวนาย่อมไขน้ำเข้า, ช่างศรย่อมดัดศร,ช่างถากย่อมถากไม้, บัณฑิตทั้งหลายย่อมฝึกตน….สาธุ
นมัสการค่ะ หลวงพ่อ…น้อมรับ สาธุ…