อาสาฬหบูชา มีธรรมะเพื่อการตรัสรู้ ตอน ๒


จากบันทึกที่แล้ว https://www.gotoknow.org/posts/691674
มีประเด็นที่น่าสนใจ คือ ตอนที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงปฐมเทศนา “ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร”

ในวันเพ็ญเดือนแปดนั้น ทำไม ? มีเพียงพระอัญญาโกณฑัญญะเพียงองค์เดียวที่บรรลุดวงตาเห็นธรรม

ทั้ง ๆ ที่ปัญจวัคคีย์ทั้งห้าล้วนอินทรีย์แก่กล้า 

 

 

นั้นแสดงให้เห็นว่า 

แม้เป็นธรรมเดียวกัน ก็ใช่ว่า ทุกคนจะเห็นหรือเข้าถึงได้เท่ากัน 

ปุถุชนเราก็เช่นเดียวกัน แม้ได้ผ่านอาสาฬหบูชาทุกปี หรือ ได้ฟัง “ธัมมจักกัปปวัตนนสูตร” เหมือนกัน

ก็ใช่ว่า จะสามารถมีดวงตาเห็นธรรมได้ 

 

แต่ทว่า การได้อัตภาพเกิดมาเป็นมนุษย์นั้น ถือว่า มีบุญมากอยู่แล้ว 

ธรรมะ ก็มีไว้เพื่อมนุษย์ การตรัสรู้ก็มีไว้เพื่อมนุษย์ ขอเพียงแต่ไม่ละความเพียร หนอ

 

 

 

ในวันแรม 5 ค่ำ เดือน 8 พระพุทธองค์ทรงแสดงธรรมเทศนาอนัตตลักขณสูตร 

ขณะสดับพระธรรมเทศนา พระภิกษุปัญจวัคคีย์ทั้ง 5 ส่งจิตไปตามกระแสพระธรรมเทศนา จิตก็หลุดพ้นจากกิเลสทั้งปวง ไม่ยึดมั่น ถือมั่นด้วยอุปาทาน สามารถละสังโยชน์ครบ 10 ประการ ได้บรรลุพระนิพพานเป็นพระอรหันต์พร้อมกันทั้ง 5 รูป

 

*** อนัตตลักขณสูตร เป็นธรรมเพื่อการตรัสรู้ 

มีค่ายิ่งกว่าเพชรนิลจินดาใด ๆ ยิ่งนักเพราะเป็นอริยทรัพย์

 

ทำไม? ทำไม? เรายังประมาทอยู่

ทำไม่เราจึงยังไม่ใช้ความเพียรอย่างที่สุด เพื่อให้เห็น หนอ

 

 

 

เรามาร่วมด้วยช่วยกันถอดรหัสธรรมกันดีไหมครับ ?

ผมขอร่วมแชร์ประสบการณ์ตนเองไว้ก่อนประมาณนี้ หนอ

 

 

 

ผมขอเริ่มจากเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ประมาณ 1-2 เดือนที่ผ่านมา

ต้นยางนาที่สวนอายุหลายสิบปี ถูกลับลอบตัด

ทำให้ผมรู้สึกโกรธมากอย่างเห็นได้ชัดอีกครั้งหนึ่ง (ไม่เคยโกรธขนาดนี้มานานหลายปีแล้ว) 

ที่โกรธมากน่าจะเพราะว่า ผมชอบปลูกต้นไม้ และทราบดีว่า กว่าแต่ละต้นจะโตได้นั้น ต้องใช้เวลาหลายปี

อีกทั้งที่ตรงนั้นเคยคิดเอาไว้ว่าจะอนุรักษ์ป่าเอาไว้เป็นสถานที่ปฏิบัติธรรม

 

ด้วยความโกรธ ผมรีบแจ้งความกับผู้ใหญ่บ้านอย่างไม่รอช้า

และก็เร่งรีบสืบหาข้อเท็จจริงทันทีจนมืดค่ำ 

และในวันนั้นก็ได้ความว่า ชาวบ้านที่ข้างเคียงเขาคิดว่าเป็นที่ของเขา

 

เมื่อได้สติ ผมรีบติดต่อผู้ใหญ่บ้านให้ชะลอการแจ้งความไว้ก่อน

เพราะต้องทำการพิสูจน์เขตแดนก่อน อีกอย่างถ้าเป็นต้นไม้ผมจริง

ชาวบ้านคนนั้นคงได้รับความเดือดร้อนแน่ ๆ ซึ่งผมไม่ต้องการให้เป็นแบบนั้น

(เพียงแต่อยากให้หยุดพฤติกรรมตัดต้นไม้ แต่ไม่อยากเอาผิด) 

 

------------------------------------------------------------

วันต่อมาผมสังเกตุ เห็นความคิดของตนเอง

มีความโกรธเข้ามาปนเป็นปัจจัยมากขึ้น บ่อยขึ้น

 

2-3 วันต่อมา ผมเริ่มเห็น “ธรรม” บางอย่างปรากฏชัดขึ้น

นั่นก็คือ ทรัพย์ภายนอก กับ อริยทรัพย์

ธรรมชาติของ “ทรัพย์ภายนอก” มันเป็นเช่นนั้นเอง 

จริง ๆ แล้วมันนำทั้งสุข และ ทุกข์ มาให้

ตอนเราซื้อที่ดิน เราก็มีความสุข และคาดหวังว่าจะเป็นอย่างนั้นจะเป็นอย่างนี้

แต่โดยธรรมชาติของทรัพย์ภายนอก มันมีทั้งข้อดี และ มันมีทั้งทุกข์

แต่เราส่วนใหญ่แรก ๆ จะเห็นแต่ข้อดี จะไม่เห็นว่ามันเป็น “ทุกข์” ด้วย

 

แล้วจะจัดการอย่างไร ? ให้เป็นธรรม

ผมพิจารณาอยู่หลายวัน และ บังเอิญว่า ช่วงนั้นได้ฟังธรรมเทศนา

ของพระอาจารย์สุธรรม พระอาจารย์คำเขียน ท่านได้เมตตาเทศสอนเกี่ยวกับ

การจัดการกับทรัพย์ภายนอกนี้ไว้พอดี ประมาณว่า 

 

.. แดดมันไม่ได้เป็นทุกข์ ฝนมันไม่ได้เป็นทุกข์

แต่ความคิด จิตใจเราต่างหากที่เป็นทุกข์

.. ทรัพย์เหล่านั้น เขามีทั้งคุณ มีทั้งโทษ เราก็ใช้เขาสร้างประโยชน์

ทั้งประโยชน์ตน และ ประโยชน์ท่าน  …

 

หมายความว่า อย่าไปเป็นทุกข์กับทรัพย์เหล่านั้น

แต่ควรใช้ทรัพย์เหล่านั้นในการฝึกต้นและสร้างประโยชน์

----------------------------------------------------------------

ต่อมา … 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 691683เขียนเมื่อ 27 กรกฎาคม 2021 09:21 น. ()แก้ไขเมื่อ 27 กรกฎาคม 2021 10:42 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท