ความสุขของแม่ : ดอกไม้ที่กำลังจะเบ่งบาน...

เช้าวันนี้แม่ของข้าพเจ้าได้เอ่ยถามขึ้นมาว่า "ต้นใบหนา ๆ นี้มีดอกด้วยเหรอ..?"

เพราะในทุก ๆ วันแม่จะเฝ้าคอยรดน้ำ ใส่ปุ๋ยสูตรต่าง ๆ ตามที่มีคนมาบอกมากล่าว แม่ก็ลองทำหมด และทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำลงไปก็เริ่มผลิดอกออกผล มิใช่เพียงแต่เป็นดอกที่ออกจากกิ่งใบหรือลำต้น แต่เป็นดอกไม้ที่เบ่งบานในจิตใจ...

ความสุขของแม่... คือ การได้อยู่กับธรรมะ นั่นก็คือธรรมชาติอันบริสุทธิ์

การเฝ้าดูดอกไม้ที่กำลังเบ่งบาน ก็เปรียบเสมือนผลงานที่งดงามจากหัวใจ

-------------

ดอกไม้เจ้าเอย ผลิดอก ออกผล

ดอกไม้เจ้าเอย ดิ้นรน อยู่รอด

ดอกไม้เจ้าเอย ขยาย ถ่ายทอด

ดอกไม้เจ้าเอย งดงาม ตามวัย

-------------

อันชีวิต ของมนุษย์ มินานนัก

พึงประจักษ์ ในใจตน เร่งขวนขวาย

พึงเร่งสร้าง ซึ่งกรรมดี ก่อนตัวตาย

อย่าให้สาย บ่ายคล้อย ค่อยลงมือ

-------------

ทุกทุกเช้า ลืมตาตื่น ขึ้นดูโลก

ยังมีโชค มีโอกาส สร้างมรรคผล

ยังมีลม ยังหายใจ ยังเป็นคน

เพียรฝึกตน ขัดเกลาจิต ให้เบ่งบาน

-------------

จิตเดิมแท้ นั้นหนอ ประภัสสร

กิเลสจร ปกคลุม พลันหม่นหมอง

ตัณหาเข้า ราคะครอบ โลภะครอง

โทสะสนอง โมหะเข้า เผาใจตน

-------------

พึงรดน้ำ ให้ชีวิต ด้วยธรรมะ

พึงลดละ อวิชชา ทั้งห้าขันธ์

พึงเร่งปลูก เมล็ดพันธุ์ กรรมดีกัน

ย่อมสุขสันต์ ยามเห็นดอก ผลความดี

-------------

ดีที่เลิศ ดีประเสริฐ คือการให้

ทานอันไร้ หวังซึ่งผล ตอบแทนท่าน

ให้ให้หมด ไม่ให้เหลือ แม้นตนนั้น

ข้ามสวรรค์ ถึงซึ่งพระ นิพพานเอย...