สะท้อนการเรียนรู้ในหัวข้อ Perspective on Health Practice in Occupational Therapy during the COVID-19 Pandemic


        จากบทเรียนที่ได้เรียนรู้สำหรับกิจกรรมบำบัดในชุมชนกับสถานการณ์COVID-19    ทำให้ฉันคิดว่าสถานการณ์ปัจจุบันนี้ส่งผลต่อการทำบทบาทหน้าที่ของนักกิจกรรมบำบัดอย่างมากโดยเฉพาะการพูดคุย สัมผัสร่างกายกันซึ่งจะมีความเสี่ยงสูงในการติดเชื้อดังนั้นบทเรียนที่ได้เรียนในวันนี้ฉันคิดว่ามีประโยชน์มากในการปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ปัจจุบัน โดยอาจารย์ได้แนะนำเกี่ยวกับเรื่องTelehealth ที่ใช้เทคโนโลยีมาช่วยร่วมกับการรักษาทางกิจกรรมบำบัดซึ่งสำหรับฉันถือเป็นเรื่องใหม่และได้ยินครั้งนี้เป็นครั้งแรกและเป็นสิ่งที่น่าสนใจมาก 

         อาจารย์ได้ทำให้ฉันได้รู้จักช่องทางสื่อต่างๆที่จะช่วยทำให้เราสามารถดำเนินการรักษาทางกิจกรรมบำบัดได้ และสื่อเหล่านี้มีอะไรบ้างเช่น โปรแกรมzoom แอพพลิเคชันที่จะช่วยติดตามข้อมูลการรักษาของผู้รับบริการที่มีการรักษาจากทีมสหวิชาชีพและการบันทึกข้อมูลจากผู้ดูแลทำให้การรักษามีความต่อเนื่อง ต่อมาคือรูปแบบของการบำบัดในผู้รับบริการเด็กที่มีการใช้telehealthทำให้ฉันรู้ว่าไม่ใช่มีแค่นักกิจกรรมบำบัดที่จะสามารถทำการบำบัดได้คนเดียวอย่างteletherapy นักกิจกรรมบำบัดยังสามารถให้ผู้ปกครองช่วยได้โดยนักกิจกรรมบำบัดจะเป็นคนแนะนำแล้วให้ผู้ปกครองทำตามไปพร้อมๆกัน(parent coaching) และอีกรูปแบบคือการที่นักกิจกรรมบำบัดจะให้คำแนะนำกับผู้ปกครองเพื่อให้ผู้ปกครองสามารถนำไปฝึกกับผู้รับบริการด้วยตนเองที่บ้านได้(counselling) 

         ดังนั้นจึงทำให้ฉันได้เห็นประโยชน์ของการใช้เทคโนโลยีมาช่วยคือการลดความเสี่ยงในการติดเชื้อไวรัสCOVID-19    การรักษามีความต่อเนื่องไม่ถูกจำกัดอยู่แค่การพบเจอกันจริงๆ    และ ทำให้การรักษามีประสิทธิเนื่องจากการบำบัดในบริบทที่ผู้รับบริการทำกิจกรรมในชีวิตประจำวันจริง     แต่ในข้อดีก็อาจมีข้อเสียตามมานั่นคือสำหรับฉันสื่อต่างๆเหล่านี้เป็นเรื่องใหม่ที่จะนำมาใช้ร่วมกับการรักษาทำให้ฉันยังไม่รู้ว่าควรจะเริ่มต้นอย่างไร และยังมีความรู้สึกที่ยังไม่มั่นใจและกลัวว่าจะทำออกมาได้ไม่ดี รวมไปถึงข้อจำกัดของตัวผู้รับบริการบางรายที่ไม่มีความพร้อมในการเข้าถึงเทคโนโลยีทั้งสัญญาณอินเตอร์เน็ต อุปกรณ์เครื่องใช้ไฟฟ้าอย่างคอมพิวเตอร์ มือถือ และความรู้ความเข้าใจในเทคโนโลยี 

         จากบทเรียนในวันนี้จึงทำให้ฉันได้ตระหนักว่าเราต้องเรียนรู้และพัฒนาตนเองอยู่เสมอเพื่อให้เราปรับตัวในสถานการณ์ต่างๆที่จะเกิดขึ้นในอนาคตได้และเมื่อเราปรับตัวได้ก็จะทำให้เราประสบความสำเร็จในชีวิต

หมายเลขบันทึก: 688380เขียนเมื่อ 16 มกราคม 2021 17:18 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 มกราคม 2021 17:18 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

เห็นด้วยกับการที่บอกว่าเราต้องมีการตระหนักว่าต้องมีการเรียนและพัฒนาตนเองให้เข้ากับสถานการณ์อยุ่เสมอ อย่างเช่นในยุคของ COVID-19 นี้ เราในฐานะนักศึกษากิจกรรมบำบัด ก็ต้องมีความกระตือรือร้นที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ๆอยู่เสมอ

เห็นด้วยกับที่เพื่อนบอกว่า การรักษาไม่จำกัดอยู่แค่ที่การพบเจอกัน แต่ยังสามารถทำในรูปแบบอื่นได้ ซึ่งนักกิจกรรมบำบัดควรศึกษาการใช้วิธีนี้เพิ่มเติมไว้ เพื่อเป็นประโยชน์ในการบำบัดฟื้นผู้บริการในช่วง COVID19 และในอนาคต

จากการอ่านบทความ รู้สึกประทับใจผู้เขียนที่รับรู้ความรู้สึกกลัวและไม่มั่นใจของตนเองได้ ในประโยคที่กล่าวว่า”ฉันยังไม่รู้ว่าควรจะเริ่มต้นอย่างไร และยังมีความรู้สึกที่ยังไม่มั่นใจและกลัวว่าจะทำออกมาได้ไม่ดี” และในตอนท้าย รู้สึกชื่นชมผู้เขียนที่ได้เรียนรู้ว่าวิธีกำจัดความกลัวและไม่มั่นใจของตนเองคือการเรียนรู้และพัฒนาตนเองอยู่เสมอ

เห็นด้วยกับบทความที่ให้ความสำคัญกับการใช้เทคโนโลยีเพื่อลดความเสี่ยงในการติดเชื้อ COVID-19 และได้เห็นการใช้เทเลเฮ้ลผ่านโปรแกรมซูม ในรูปแบบต่างๆ

เห็นด้วยกับบทความที่ให้ความสำคัญกับการใช้เทคโนโลยีเพื่อลดความเสี่ยงในการติดเชื้อ COVID-19 และได้เห็นการใช้เทเลเฮ้ลผ่านโปรแกรมซูม ในรูปแบบต่างๆ

จากที่ได้อ่านบทความดิฉันเห็นด้วยกับการนำเทคโนโลยีมาใช้เพื่อช่วยลดความเสี่ยงต่อการติดเชื้อไวัส ทำให้การรักษามีความต่อเนื่อง ไม่ถูกจำกัดอยู่เเค่การพบเจอกันจริงๆ และทำให้การรักษาทางกิจกกรมบำบัดมรประสิทธิภาพมากขึ้นเพราะได้ฝึกในสถานที่ที่ผู้รับบริการใช้ชีวิตประจำวันจริง

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท