ผมอยู่ไม่ไหวแล้วโว้ย...!!


ผมยกมือถือขึ้นดู วันนี้เดินไปเท่าไหร่แล้ว ตัวเลขบอกว่า  182 ก้าว คิดเป็น 3% ของเป้่าหมาย 6000 ก้าว ในแต่ละวัน !!
นี่คือเหตุการณ์วิกฤติในชีวิตเมื่อต้นๆ ปีที่แล้ว  ก่อนวิกฤติโควิดจะเกิด

ปีหลังๆ มานี่ สุขภาพผมย่ำแย่ น้ำหนักขึ้น 10 กิโลในปีเดียว อิริยาบทส่วนใหญ่ของผมคือนั่งและนอน
ไม่ต้องถามว่ารู้สึกยังไง ตอบได้ตรงๆ เลยว่าแย่มาก มึนหัวบ่อยโดยไม่มีสาเหตุ  หลับยาก 
เทียบกับ 3 ปีก่อน ยังโชว์จรเข้ฟาดหางได้สบายๆ แต่ตอนนี้ เอาแค่เดินยังไม่อยากลุก !!

ผมอยู่ไม่ไหวแล้วโว้ย...นี่ตะโกนใส่ตัวเองดังๆ แบบนี้ ...ผมแพ้ กทม.  แพ้ราบคาบเลย
ปีที่แล้วผมเลยตั้งใจมั่น เอาละวร๊ะะ ทำสถิติ ... ทำในสิ่งที่ทำได้ยากยิ่ง
ลดน้ำหนัก 12 กิโลใน 2 เดือน ! ถือเป็นสถิติของคนอายุ 50+ เลยเชียว


ยังไม่พอ...ผมไม่ไหวแล้วโว้ย ผมก็เปลี่ยนชีวิต พลิกความเป็นอยู่...
โดยการย้ายตัวเองมาอยู่ในที่ๆ ไม่ต้องทนสูดมลพิษ ฝุ่น 2.5 และ ผจญความแออัด แบบต้องเลือกเวลาเดินทางแบบเป๊ะๆ หนีรถติดมหาวินาศ

ที่ๆ ที่ผมหมายถึง คือ แหล่งโอโซนอันดับเจ็ดของโลก.... เขาใหญ่ 
ผมมาปลูกบ้านที่นี่ครับ 
คนที่ติดตามอ่านบทความผมจะเห็นว่าผมหายไปหลายเดือน  ผมสร้างบ้านอยู่น่ะครับ ทุ่มเทสุดๆ ไม่ทำอย่างอื่นเลย

มันเป็นความฝันผมมาตลอด 15 ปี ว่าวันหนึ่งผมจะต้อง well being คือ มีคุณภาพชีวิตที่ยอดเยี่ยม
แล้วปีนี้ ฝันผมก็เป็นจริง

ถ้าผมจะขอบคุณโควืด ใครจะว่่าผมบ้าไหมเนี้ยะ ที่ทำให้ผมไม่มีงาน เลยมีเวลามาเฝ้าการสร้างบ้าน จนเสร็จ

โอ้ สุขภาพผมดีขึ้นมาก ทุกวันนี้ ผมเดินได้ 80-100% ของเป้าหมาย หลับสบาย ตื่นสดชื่น 
ตอนนี้ ผมไหวละครับ... ดีมากด้วยครับ 

ยังไม่พอ ผมรู้สึกว่า บรรยากาศที่นี่ดีสุดๆ อยู่ติดเขา เลยคิดแบ่งบ้านให้คนอื่นมาเที่ยวอีก
ผมเลยทำโฮมสเตย์ครับ

โฮมสเตย์เล็กๆ ติดเขา สร้างจากความรักและฝันของผม ชื่อว่า
Muz house khao yai
แล้วเสร็จต้อนรับแขกได้ตั้งแต่ปลาย พย. 63 นี้แล้ว
ผู้อยากสัมผัสธรรมชาติเขาใหญ่ สูดโอโซน มาพักได้ในราคามิตรภาพครับ
 คลิกชมได้ที่เพจ
https://www.facebook.com/muzho...

หมายเลขบันทึก: 687955เขียนเมื่อ 28 ธันวาคม 2020 11:59 น. ()แก้ไขเมื่อ 28 ธันวาคม 2020 12:01 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

เมื่อก่อนเคยคิดว่าเขาใหญ่ไกลจากกรุงเทพฯมาก เกินความสามารถของตัวเอง ที่จะไปถึงโดยลำพัง แต่ พอเดินทางจริงๆ ก็ไม่ไกลอย่างที่คิด และระหว่างทาง ก็มีสถานที่ท่องเที่ยวที่น่าประทับใจ อยู่ใกล้ๆกับMuz House เขาใหญ่ โฮมสเตย์ที่น่ารักนี้ มากมายเลยทีเดียว อากาศที่สดชื่น และบรรยากาศ ของโฮมสเตย์ที่เหมือนบ้านพักตากอากาศของตัวเอง ทำให้ เหมือนได้ชาร์จแบตเตอรี่ชีวิต และการได้สนทนากับเจ้าของบ้าน ที่มีปัญญาญาณ แห่งการตื่นรู้ มันยิ่งทำให้การพักผ่อน มีค่ายิ่ง ข้าพเจ้าได้สัมผัสความรัก มากมาย ทั้งจากมนุษย์ต่อมนุษย์ และมนุษย์ต่อสัตว์โลกทั้งปวง เห็น การถ่ายทอดการให้คุณค่าต่อทุกสรรพสิ่ง และการให้เกียรติผู้มาเยือน และ ทุกๆชื่อที่กำหนดในMuz House มีความหมาย โดยเฉพาะชื่อสถานที่แห่งนี้ บ่งบอกความรักอย่างลึกซึ้ง สองความหมายจากหลายภาษา “กล้วย และ สามี”

ขอบพระคุณอาจารย์กล้วย และอาจารย์จุ๊บแจง ที่มีสถานที่ที่เปรียบเสมือนปลั๊ก สำหรับชาร์ตชีวิตเอาไว้ที่นี่นะคะ อีกไม่นาน จะ กลับไปเยือนอีกครั้งค่ะ จะกลับไปสนุกสนาน ก่อนนอนกับ”สวัสดีเซ็นเซอร์” รักMuz Houseค่ะ

เมื่อก่อนเคยคิดว่าเขาใหญ่ไกลจากกรุงเทพฯมาก เกินความสามารถของตัวเอง ที่จะไปถึงโดยลำพัง แต่ พอเดินทางจริงๆ ก็ไม่ไกลอย่างที่คิด และระหว่างทาง ก็มีสถานที่ท่องเที่ยวที่น่าประทับใจ อยู่ใกล้ๆกับMuz House เขาใหญ่ โฮมสเตย์ที่น่ารักนี้ มากมายเลยทีเดียว อากาศที่สดชื่น และบรรยากาศ ของโฮมสเตย์ที่เหมือนบ้านพักตากอากาศของตัวเอง ทำให้ เหมือนได้ชาร์จแบตเตอรี่ชีวิต และการได้สนทนากับเจ้าของบ้าน ที่มีปัญญาญาณ แห่งการตื่นรู้ มันยิ่งทำให้การพักผ่อน มีค่ายิ่ง ข้าพเจ้าได้สัมผัสความรัก มากมาย ทั้งจากมนุษย์ต่อมนุษย์ และมนุษย์ต่อสัตว์โลกทั้งปวง เห็น การถ่ายทอดการให้คุณค่าต่อทุกสรรพสิ่ง และการให้เกียรติผู้มาเยือน และ ทุกๆชื่อที่กำหนดในMuz House มีความหมาย โดยเฉพาะชื่อสถานที่แห่งนี้ บ่งบอกความรักอย่างลึกซึ้ง สองความหมายจากหลายภาษา “กล้วย และ สามี”

ขอบพระคุณอาจารย์กล้วย และอาจารย์จุ๊บแจง ที่มีสถานที่ที่เปรียบเสมือนปลั๊ก สำหรับชาร์ตชีวิตเอาไว้ที่นี่นะคะ อีกไม่นาน จะ กลับไปเยือนอีกครั้งค่ะ จะกลับไปสนุกสนาน ก่อนนอนกับ”สวัสดีเซ็นเซอร์” รักMuz Houseค่ะ

-สวัสดีครับอาจารย์-สุดยอดเลยครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท