วันนี้ อาจารย์สว่าง โทรมาหาผมแต่เช้า ปกติแกจะเลี้ยงผึ้งอยู่ที่อ.ปัว จังหวัดน่านครับ แต่แกก็มีบ้านอยู่ที่พิษณุโลกด้วย ผมนึกว่าจะมีเรื่องอะไร แกจะขอยืมคอนผึ้งที่ติดแผ่นรังเทียมไปให้ผึ้งของแกหน่อยครับ คืออ.สว่างจะต้องเอาผึ้งมาส่งให้อาจารย์สถาบันหนึ่ง ซึ่งนัดกันวันที่ 8 แต่ถึงวันนี้ (10) แล้วยังไม่มีผู้มารับ แล้วผึ้งของแก 5 รัง เขาส่งสัญญาณว่าต้องการคอนเพิ่มอยู่ 4 รัง แกเลยต้องมาขอยืมผม (เพราะแกไม่ได้เตรียมมาจากปัว)
ผมบอกว่าวันนี้ผมยุ่งช่วงเช้า ไว้บ่ายแก่ๆ ผมจะเตรียมให้ แกบอกว่าไม่เป็นไรเพราะยังไม่รีบกลับน่าน รอให้เขามารับผึ้งก่อน แล้วว่าจะกลับไปปัวเอาคอนผึ้งมาใช้ ผมบอกว่าคนกันเองไม่เป็นไรไม่ต้องนำมาใช้หรอก (สมัยผมทำวิทยานิพนธ์ มาอยู่กับแกประมาณ 3 เดือน แกยังเลี้ยงดูผมอย่างดี..แค่นี้ไม่เป็นไร ได้ตอบแทนบุญคุณแกบ้าง )กว่าผมจะว่างก็บ่าย 2 มาเตรียมของให้แก และแกมารับตอนบ่าย 3 โมงกว่า
อาจารย์สว่าง (ผู้ที่ประสบความสำเร็จในการเลี้ยงผึ้งมักมีส.เสือ ในชื่อ) เป็นนักเลี้ยงผึ้งแนวหน้า เลี้ยงผึ้งมาตั้งแต่ปี 2527 ขณะนี้มีผึ้งมากกว่า 1 พันรัง ต้นปีนี้ส่งน้ำผึ้งไปฟินแลนต์ ผลการตรวจสอบน้ำผึ้งเป็นที่น่าพอใจมาก คือไม่มียาปฏิชีวนะ (ต้องห้ามในน้ำผึ้ง) และไม่พบน้ำตาลทรายหรือน้ำตาล Sucrose เลย
ผมขอข้อมูลเรื่องการตรวจสอบน้ำผึ้งของแกมาด้วย แล้วผมค่อยเล่าให้ฟังทีหลังนะครับ
ไม่มีความเห็น