เมื่อภารโรงคุยกับศาสตราจารย์

ผมเขียนบันทึกเพื่อมุทิตา ศาสตราจารย์ ดร.กุลธิดา ท้วมสุข ไว้ที่ https://www.gotoknow.org/posts/683661 แล้วเมื่อท่านอาจารย์ได้อ่านแล้วก็กรุณาตอบกลับมา จึงขอเก็บบันทึกไว้อีกคำรบหนึ่ง ด้วยทำให้ช่วยขยายอรรถขยายความแห่งบันทึกต้นทาง อีกทั้งขอบพระคุณอาจารย์ที่ได้กรุณา “นิยาม”  ความเป็นภาสกร ผ่านดาวนาเม็กและเรือโกอิ้งแมรี่ได้อย่างงดงาม .... แสดงว่าอาจารย์ก็กรุณาเข้า Google เพื่อสืบเสาะสารสนเทศจนค้นพบประโยคที่ว่า "ขอโทษนะ อยากบรรทุกทุกคนให้ไกลกว่านี้ ..." และรู้สึกอิ่มใจอุ่นมโนจากประโยค “ที่บอกว่า จารย์ยอดทำอะไรตั้งหลายอย่างที่นอกเหนือจากหน้าที่นั้น ที่จริงได้พูดต่อว่า ซึ่งเป็นประโยชน์กับมหาวิทยาลัย เป็นการแสดงความชื่นชมว่า มันมีประโยชน์นะ อันนี้จากใจ”..... ดังนี้

อ่านข้อเขียนนี้จบ สตันท์ไป 10 วิ ก่อนจะตัดสินใจว่าจะกดไลค์อย่างเดียว หรือจะตอบสั้นๆ ว่าขอบคุณค่ะ (ไม่ดีแน่) หรือจะเขียนกลอนตอบซักบท (คงสู้ไม่ได้) หรือจะเขียนว่าอะไรดี

ที่จริงเนื่องจากเป็นเพื่อนกันบนเฟส ก็จะได้อ่านโพสต์ของจารย์ยอดอยู่เสมอ เคยเห็นเพิ่นชอบอ้างถึงว่าเป็นเผ่าดาวนาเม็ก และมักจะใช้เรือโกอิ้งแมรี่ คงเป็นเพราะชอบอ่านการ์ตูน วันนี้เริ่มเข้าใจแล้ว ไม่รู้ถูกรึเปล่า แต่จารย์ยอดน่าจะเป็นชนเผ่าดาวนาเม็ก ที่มีทั้งบู๊และบุ๋นอยู่ในตัว มีสองเพศ (555 อันนี้หมายถึงอุปนิสัยชอบลุยแต่ก็ละเอียดละออ) ส่วนเรื่องเรือโกอิ้งแมรี่นั้น ดูจากพฤติกรรมเป็นคนชอบช่วยเหลือคนอื่น แต่ท้ายสุดไม่ว่าจะยังไงก็ต้องมีวาระที่ต้อง "ขอโทษนะ อยากบรรทุกทุกคนให้ไกลกว่านี้ ..." แต่ก็คงทำไม่ได้ทุกเรื่องและตลอดไป และที่บอกว่า จารย์ยอดทำอะไรตั้งหลายอย่างที่นอกเหนือจากหน้าที่นั้น ที่จริงได้พูดต่อว่า ซึ่งเป็นประโยชน์กับมหาวิทยาลัย เป็นการแสดงความชื่นชมว่า มันมีประโยชน์นะ อันนี้จากใจ

ต้องขอบคุณที่เขียนมุทิตาจิตได้โดนมาก ๆ ค่ะ ตอนที่บอม Grichy S Luo คนออกแบบโลโก้ถามว่า อาจารย์จะเขียนข้อความว่ายังไง ก็บอกว่าขอคิดแป๊บนะ แล้วก็มองไปข้างหน้าว่าหลังเกษียณแล้วเราจะเป็นยังไง ก็เห็นภาพตัวเองคงทำงานน้อยลง เพราะความอยากและพลังมันคงจะค่อย ๆ หมดไป แต่ความเป็นตัวตนของเราน่าจะยังคงอยู่ ถ้าหากเราเลิกทำงาน หมดจากหน้าที่ แล้วเราต้องเลิกจากความสัมพันธ์ฉันท์กัลยาณมิตรจากผู้คนที่เคยร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา หมายถึงความเป็นตัวตนของเรามันหายไป มันคงไม่ใช่มั้ง จึงเลือกใช้ข้อความ "Never retire from being friends" ยังมีบางคนบอกว่า อาจารย์อย่าเลิกเป็นเพื่อนหนูก็แล้วกัน ฮา

ส่วนเรื่อง "ศรัทธา" นั้นเป็นสิ่งที่ยึดเหนี่ยวและใช้นำชีวิตมาโดยตลอด บางครั้งก็ปนอคติ คือถ้ารู้สึกไม่ศรัทธาก็ไม่อยากจะยุ่งไม่อยากจะทำไปเลย

สุดท้ายแนะนำว่าให้แต่งหนังสือนะคะ ได้ทั้งเนื้อหา (Content) เรื่องราว (Story) และภาษา (Language) รวมๆ แล้ววรรณศิลป์ดีมากค่ะ

[แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช]

“ขอโทษนะ อยากบรรทุกทุกคนให้ไกลกว่านี้ …” ชอบค่ะ