“ปริญญา” เป็นคำที่ สามารถ สร้างจินตนาการให้กับเด็กๆ และผู้คนที่ เกี่ยวข้อง ใด้อย่างวิเศษ และมีความหมายมาก
คนที่เคยผ่านการรับปริญญามา ก็น่าจะจำความรู้สึก และ ความทรงจำที่ดีๆ ไม่รู้ลืม ทั้งดีใจและภูมิใจในความสำเร็จ นอกจากนี้ยังมีเพื่อนๆ ญาติพี่น้อง มาแสดงความยินดี มีความรู้สึกว่าตัวเอง มีคุณค่า และมีความหมายกับทุกคน
หลังวันรับปริญญา.... ภาพของความดีใจ สนุกสนาน หัวเราะ หน้าชื่นตาบานจะยังคงอยู่กับบัณฑิต เหล่าหนี้หรือไม่ ชีวิตจริงจะเป็นอย่างไร
· น้ำตานองหน้าเพราะตกงาน
· น้ำตาท่วมหน้า เพราะกลับไปทำนาแบบเดิม
· น้ำตาท่วมบ้านเพราะ ต้องช่วยกันไปรับจ้าง หาเงินมาใช้หนี้
· มหาวิทยาลัยเอง ก็ยังเร่งผลิต บัณฑิตต่อไปเรื่อยๆ
· นักศึกษาก็ยังคง ดาหน้าเข้ามาเรียนรุ่นแล้วรุ่นเล่า
สรุปแล้วที่มาเรียน มีความตั้งใจ(ลึกๆ)ของบัณฑิตเอง มาเรียนเพราะอะไร
ขอให้แยกปริญญากับกระดาษเปื้อนหมึกออกจากกันหน่อย เดียวคำเขาจะเสีย
คนที่มีค่าควรแก่การรับปริญญาคือใคร
ผู้ที่มีสิทธิ์รับ "ใบ" ปริญญาคือใคร
น่าจะเป็นคนละเรื่องกัน ทั้งที่ใจผมอยากจะให้เป็นเรื่องเดียวกันแทบใจจะขาด
เหมือนกับอีกหลายร้อยคำที่มีลักษณะ "ปูเสฉวนในกระดองเต่า"
นักเรียน กับ "คน" ใส่ชุดนักเรียน
ครู กับ "คน" ที่ทำหน้าที่สอน
พ่อ กับ "คน" ที่ทำหน้าที่พ่อ
ฯลฯ
ผมอยากให้ "เรา" ในฐานะนัก KM มองตรงนี้ให้ขาด สมศักดิ์ศรี "นัก KM "
ที่ไม่ใช่ "คน" ที่ทำ KM