๘๑. ต้นไม้ข้างบ้าน...

        เหมือนเป็นเพื่อนคู่คิด เป็นมิตรคู่กาย..อยู่ใกล้ชิดกันมานานนับสิบปี กำลังเจริญเติบโตอย่างไม่หยุดยั้ง..เราดูแลและทักทายกันทุกวัน

    ทุกต้นมีจุดยืน เป็นตัวของตัวเอง ตั้งหลักได้อย่างมั่นคง ถึงแม้รูปทรงจะดูยิ่งใหญ่ก็มิได้ทะนงตัว โน้มกิ่งก้านใบของร่างกายเข้าหาเพื่อนที่อยู่ข้างเคียง...

        ในสายตาผมมองเห็นพวกเขาเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น ทั้งมะค่า สัตบรรณ มะขามและปีบ แต่ถึงแม้ว่าจะดูแข็งแรงก็ยังแฝงไว้ด้วยความอ่อนโยนและอ่อนน้อมถ่อมตน

        มะค่า..ดูมีอายุ แต่ก็มีความสง่างามเหลือเกิน แตกกิ่งใหญ่ขยายเป็นวงกว้าง เหมือนบุคคลที่สร้างบริวารให้ครอบครัว ความอลังการของมะค่า จึงดูเหมือนผู้มีอำนาจวาสนามาอยู่ใกล้ๆตัวผม

        ผู้ที่มีตำแหน่งใหญ่หรือผู้ที่มีบารมี ก็มักจะขยายเครือข่าย ให้ดูคล้ายเป็นผู้ทรงอิทธิพล ขณะเดียวกันก็ดำรงตนสุขุมลุ่มลึก รักษาสุขภาพกายและจิตใจมิให้ทรุดโทรม

        มะค่า..จึงมองได้เช่นนั้น ที่พยายามสลัดก้านใบที่เปราะบาง เพื่อดำรงตนให้กล้าแกร่งและแข็งแรงอยู่เสมอ มองขึ้นไปครั้งคราใด..เหมือนผู้ใหญ่ใจดีและน่านับถือ

        ต้นไม้ข้างบ้านพัฒนาตนเองเหมือนผู้คนที่เราเห็นอยู่ทั่วไป ที่มักจะตั้งเป้าหมายแบบว่าฝันให้ไกลแล้วไปให้ถึง..ความสูงที่เลยพ้นหลังคาบ้าน คล้ายบ่งบอกความทะเยอทะยานอยู่มิใช่น้อย..คำว่า..ยิ่งสูงยิ่งหนาว จึงมิอาจทำลายความคาดหวังได้เลย

        สัตบรรณ..เป็นเช่นนั้นจริงๆ สูงใหญ่ลิบลิ่ว คงสมหวังอย่างที่ตั้งใจ แต่สัตบรรณก็ไม่เคยข่มเหงต้นไม้ที่อยู่ข้างเคียง ต่างคนต่างก้าวย่าง เพื่อเติบโตไปด้วยกัน

        ความเป็นเจ้าคนนายคนที่หลายคนใฝ่ฝัน เมื่อถึงวันนั้น..อยากให้เพ่งมองต้นไม้ใหญ่ที่ให้ร่มเงา นำมาซึ่งความร่มเย็นและเป็นสุข สร้างความรักความอบอุ่นให้แก่ผู้ร่วมงานและองค์กรอยู่เสมอ

        มะขาม..จึงดูเคร่งขรึมและคมเข้ม น่าเกรงขามสมชื่อ..แต่ไม่เคยลืมตน ยืนต้นให้เป็นหลักพักพิงให้เถาวัลย์และพันธุ์ไม้เลื้อยได้อาศัย หลบแดดและลมฝนเพื่อคุ้มกายให้ปลอดภัย

        เหมือนกับการเป็นหัวหน้าหรือเจ้านายของผู้คน..ที่ต้องอยู่บนพื้นฐานของความรักความเข้าใจ ได้พึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกันของผู้ร่วมงาน รู้จักการให้และการรับ ปรับตัวเข้าหากัน และแบ่งปันความสุขกันอย่างจริงจังและยั่งยืน

        การเป็นผู้ใหญ่ต้องใจสะอาด ให้ผู้น้อยเคารพกราบไหว้ ผู้มีตำแหน่งหัวหน้างานหรือผู้มีอำนาจบังคับบัญชาก็เช่นเดียวกัน คงไม่อาจละเลยความถูกต้องและโปร่งใส

        จึงคล้ายกับต้นปีบ..ที่มีดอกสีขาวส่งกลิ่นหอมไกลให้หลายคนได้ยลยิน เหมาะสมกับรูปร่างที่สูงใหญ่โดดเด่น ความงามที่สมคุณค่าของปีบ ก็อยู่ที่ความสดชื่นและแจ่มใส ยิ้มแย้มและเบิกบาน ใครๆก็อยากเข้าใกล้ เพื่อปรึกษาหารือและปรับทุกข์ผูกมิตร

        ดังนั้น..ความรู้สึกของความน่าจะเป็น ก็ยังไม่สำคัญเท่ากับการฝึกฝนการวางตัว ทำอย่างไร?และจะให้อะไรบ้างกับคนรอบข้าง..เหมือนกับต้นไม้ข้างบ้าน..ที่ให้สัจธรรมนำชีวิตทุกวัน..

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๙  มิถุนายน  ๒๕๖๓