ชีวิตคืออะไร?

ชีวิตคืออะไร?

คำถามที่ทุกคนมักจะคิดไม่ถึงว่า จะมีใครนำมาตั้งเป็นคำถาม เพราะทุกคนเข้าใจว่า เป็นเรื่องที่รู้ๆกันอยู่แล้วว่า ชีวิตคืออะไร แต่เอาเข้าจริง จะอธิบายให้เข้าใจก็คงยากเหมือนกัน เพราะไม่รู้ว่าจะตอบในมุมไหน ถ้าตอบในแง่วิทยาศาสตร์ก็คิดไปในเรื่องของ เซลล์ที่ประกอบเป็นสิ่งมีชีวิต หากในมุมของศาสนาก็มองไปในเรื่องของกรรม หรือพระเจ้าเป็นตัวกำหนด มุมมองของนักมนุษยวิทยาก็ตีความเป็น มนุษย์กับสัตว์บางชนิดมีบรรพบุรุษเดียวกัน จะเห็นได้ว่า คำว่า "ชีวิต" คำเดียว ยังหาข้อสรุปได้ยาก

ซึ่งนอกจากคำถามว่า ชีวิตคืออะไรแล้วยังมีคำถามเชื่อมโยงเพื่อให้เกิดข้อสรุปในคำถามเดียวกันอีกว่า

- ชีวิตเป็นอย่างไร

- ชีวิตเป็นไปอย่างไร

- ชีวิตควรให้เป็นไปอย่างไร

ดังนั้นเพื่อให้ได้คำตอบที่อาจครอบคลุมทั้งหมด จึงพยายามรวบรวมเป็นข้อสรุปได้ดังนี้

1. ชีวิตคือ สิ่งที่มีอยู่ในสภาวะธรรมชาติในโลก เช่น มนุษย์ สัตว์ พืช ดำรงสภาพอยู่ได้ด้วย น้ำ อาหาร อากาศ แสงอาทิตย์(แสงสว่าง) และพื้นดิน

2. มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่งที่ประกอบด้วยร่างกาย จิตใจและวิญญาณที่สามารถเรียนรู้และพัฒนาได้

3. การดำรงชีวิตของมนุษย์ เป็นเเรื่องของธรรมชาติ ที่ย่อมมีทั้ง ความสุขและ ความทุกข์คละเคล้ากันไป เพราะไม่มีใครที่จะเกิดมาด้วยความเพียบพร้อมสมบูรณ์แบบในทุกๆเรื่อง การมีชีวิตจึงขึ้นอยู่บนความเปลี่ยนแปลง ไม่คงที่ ไม่ยั่งยืนถาวรเพราะทุกคนต้องผ่านการ เกิด แก่ เจ็บ และตาย เหมือนกัน

4. การใช้ชีวิตจึงควรตั้งอยู่บนความไม่ประมาท เตรียมพร้อมที่จะรับกับความเปลี่ยนแปลงโดยใช้สติพิจารณาเหตุ และยอมรับผลที่จะตามมา ควรใช้ชีวิตที่สอดคล้องกับความเป็นไปโดยธรรมชาติ เห็นประโยชน์ของการอยู่ร่วมกัน พึ่งพาอาศัยกันระหว่างคนกับคน และคนกับธรรมชาติ รวมทั้งสภาพแวดล้อมที่มีสิ่งมีชีวิตอื่นๆร่วมกัน เหมือนดังสุภาษิตที่ว่า "น้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า" ซึ่งใช้ได้ในสังคมปัจจุบันที่เต็มไปด้วยปัญหาจากสภาพแวดล้อม โดยมนุษย์ต้องไม่เอาเปรียบหรือทำลายสภาพแวดล้อมตามธรรมชาติเพียงฝ่ายเดียว หากมนุษย์เข้าใจวิถีแห่งธรรมชาติแล้ว ทุกชีวิตในโลกจะอยู่ร่วมกันอย่างสงบ สันติ และอย่างมีความสุข

5. การมีชีวิตที่ถูกที่ควร จึงจำเป็นต้องอยู่บนพื้นฐานของความถูกต้องทั้งในด้าน ศีลธรรม จริยธรรม คุณธรรมและเคารพกฎระเบียบหรือวัฒนธรรมที่ปฏิบัติกันมา รวมทั้งเคารพกฎของธรรมชาติ เพื่อให้การอยู่ร่วมกันในสังคมเป็นไปอย่างสงบและมั่นคง ปลอดภัย การจะมีชีวิตที่ดีได้ จึงขึ้นอยู่กับการพัฒนาด้านสติปัญญาและด้านจิตใจควบคู่กันไปโดยไม่หลงติดกับกิเลสทางวัตถุที่มนุษย์เองเป็นผู้สร้างขึ้นจนเป็นที่มาของปัญหาที่นับวันจะซับซ้อนเพิ่มมากขึ้นในปัจจุบัน