๑,๑๓๒ หมาเฝ้าสวน...


" ผมได้แต่ยืนทำใจ..ไม่อยากทำลายบรรยากาศของพ่อกับลูก และไม่อยากต่อว่าหูตั้งที่มันสู้อุตส่าห์นอนเฝ้ามาทั้งคืน มันก็แค่อยากมีความสุขทางใจบ้าง ในช่วงกักตัว.."

        ตั้งแต่ปิดภาคเรียนเป็นต้นมา ผมกักตัวเองในสวนหลังบ้าน เฉพาะช่วงเช้าและช่วงเย็น เพราะอากาศถ่ายเท..ลมโชยแผ่วพลิ้ว..จึงรู้สึกชิวๆ ทำงานได้สบายๆ

    งานที่ผมทำตลอดหลายวันที่ผ่านมาก็คือ..ทำปุ๋ยหมักใบไม้..วันละกองสองกอง..ตอนนี้ก็เห็นว่าเกือบเต็มพื้นที่..๑ ไร่..ใต้ต้นลำไย

        ผมรู้สึกมีกำลังใจ ทำงานได้ไม่เหนื่อยและไม่อยากหยุดพักเลย เพราะมีผู้ช่วยอยู่ใกล้ๆ ยืนดูผมทำงานไม่ยอมห่างกายไปทางไหน..ยืนและหมอบนิ่ง..แต่ไม่ช่วยอะไรเลย

        จะใครเสียอีกถ้าไม่ใช่..หูตั้ง..หมาหนุ่มไฟแรง ที่ชอบสังเกตและเรียนรู้งานเกษตรทุกเรื่อง ที่เจ้านายลงมือทำในสวนหลังบ้าน โดยเฉพาะปุ๋ยหมัก..ที่มันสนใจเป็นพิเศษ

        หูตั้ง..ลงทุนลงแรงนอนเฝ้าแปลงปุ๋ยหมัก..มันคงนอนทั้งคืน..ผมเห็นมันนอนตั้งแต่เย็นยันเช้า..นอนที่เดิม..ข้างแปลงปุ๋ย

        เช้าวันนี้..อากาศสดใส ลูกๆเจ้าหูตั้งมาเยี่ยมผู้เป็นพ่อ แม่ของพวกมันหรือแฟนเจ้าหัวตั้งไม่ได้มาด้วย  คงอยู่ในระหว่างกักตัว แต่มันกักลูกไว้ไม่ได้ เพราะลูกมันซนมาก

        หูตั้ง..มีลูก ๔ ตัว โดนรถชนตายไปตัวนึง เหลือ ๓ .. แต่ละตัวล้วนมีใบหน้าเหมือนหูตั้ง ยกเว้นผิว.. ๒ ตัวผิวดำเหมือนแม่ อีกตัวผิวเพี้ยนไปนิดออกสีน้ำตาลแดง ดูแปลกตา

        ลูกหูตั้ง..พอเห็นพ่ออยู่ในสวน ต่างวิ่งกรูลงไปกอดรัดฟัดเหวี่ยง พวกมันเลือกที่จะกอดและวิ่งเล่นไล่จับบนกองปุ๋ยหมักของผม..คุ้ยเขี่ยกองใบไม้ต่อหน้าต่อตาผมนั่นแหละ..

        จากที่ผมเคยคิดว่า หูตั้ง..รักและหวงแหนกองปุ๋ยหมัก ยอมเป็นยามเฝ้าสวน แต่ตอนนี้ผมชักจะไม่แน่ใจ เพราะหูตั้งมันวิ่งเล่นกับลูกๆอย่างเพลิดเพลิน จนลืมตัว..

        ลูกหูตั้งวิ่งไม่หยุด ถ้าจะหยุดก็ตอนคุ้ยกองปุ๋ยจนเป็นหลุมเป็นบ่อ ผมคิดว่ามันไม่ได้หาอะไรหรอก แต่มันหอมกลิ่นดินที่ผสมด้วยน้ำหมักที่ผมใส่กากน้ำตาลลงไปด้วย

        หูตั้งวิ่งจนเหนื่อยหอบ หลังจากกองปุ๋ยกระจัดกระจายไปคนละทางสองทาง มันนอนหมอบหลับตาพริ้ม แทนที่จะห้ามลูกๆ ให้หยุดทำลายผลงานของเจ้าของบ้าน

        ผมได้แต่ยืนทำใจ..ไม่อยากทำลายบรรยากาศของพ่อกับลูก และไม่อยากต่อว่าหูตั้งที่มันสู้อุตส่าห์นอนเฝ้ามาทั้งคืน มันก็แค่อยากมีความสุขทางใจบ้าง ในช่วงกักตัว

        ลูกๆหูตั้งกลับกันไปหมดแล้ว..หูตั้งมายืนดูผมเก็บกวาดใบไม้เข้ากอง เหมือนอยากให้ผมได้ออกกำลังกายบ้าง..คงไม่ต้องการให้ผมเคร่งเครียดไปกับโควิด๑๙

        การทำใจให้สบาย ก็ช่วยห่างไกลโรคได้เหมือนกัน แต่ก็อย่าลืมใส่หน้ากากอนามัยด้วย ช่วยห่างไกลผู้คน..แต่วันนี้ผมอยู่ใกล้ชิดฝูงชนแต่ไม่หลายคน แต่หลายตัว...

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๑๘  เมษายน  ๒๕๖๓


       

       

       

หมายเลขบันทึก: 677025เขียนเมื่อ 18 เมษายน 2020 22:19 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 เมษายน 2020 22:19 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท