ชีวิตที่พอเพียง 3661. ใคร่ครวญสะท้อนคิด เรื่องผลงาน
การไปเสวนากับทีมงานของมูลนิธิสยามกัมมาจล เมื่อเช้าวันที่ ๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๓ ทำให้ผมปิ๊งแว้บชื่อบันทึกนี้
ในการเสวนา เราคุยกันเรื่องการทำงานของมูลนิธิสยามกัมมาจล ในการปฏิรูปการเรียนรู้ในเขตพื้นที่การศึกษา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง จังหวัดศรีสะเกษ
ผมชี้ให้ที่ประชุมเห็นว่า หากไม่ระวัง คนเราเผลอทำงานเพื่อผลงานจอมปลอมหรือผิวเผินได้ง่ายมาก คือได้ผลงานของตนเอง หรือของหน่วยงานของตน แต่สังคมในภาพรวมไม่ได้อะไร หรือได้น้อย หรือติดลบ
ยิ่งการทำหน้าที่ในบั้นปลายชีวิตของผม ยิ่งหลงทางง่าย เพราะผมทำหน้าที่ชี้ทิศทางเป้าหมายของงาน ที่เรียกว่า Governance เป็นหลัก หากชี้เป้าที่ผลงานของหน่วยงาน/องค์กร/โครงการ เป็นหลัก โดยเผลอลืมคำนึงถึงประโยชน์ส่วนรวมของบ้านเมือง และเป้านั้นไปไม่ถึงผลประโยชน์ของบ้านเมืองในภาพรวม นั่นคือเป้าปลอม
เป้าปลอมเกิดง่าย และครองใจคนง่ายเพราะคนเรามีธรรมชาติคิดใกล้ตัว ยิ่งการศึกษาไทยไม่ค่อยฝึก “จิตใหญ่” ให้แก่นักเรียน คนไทยเราก็ร่วมกันหลงกำหนดเป้าปลอมได้ง่าย
วิจารณ์ พานิช
๒๔ ก.พ. ๖๓
ห้อง ๒๓๐๒ กรีนเลค รีสอร์ท เชียงใหม่
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น