ครั้งสุดท้าย
ไม่บอกบ่อยนัก ทีทุกคนจะคิดถึงวันสุดท้ายของชีวิตตัวเองว่าจะทำอะไร หนึ่งสิ่งที่ทุกคนมักมีคำำถามคือ ตายแล้วจะได้ไปสวรรค์หรือนรกกัน ?
ผมเองก็คิดอย่างนั้นแต่ว่า มันคงไม่สำคัญเลยว่าสุดท้ายแล้วไปไหน แต่คงอยู่ที่ว่าตอนเรามีชีวิตเราได้ทำอะไรไว้ให้ใครบ้าง
ในวัยที่ผมจะจากโลกนี้ไปนั้น เราก็ไม่รู้ว่าตนเองจะอายุเท่าไหร่ สิ่งที่ผมรู้กังวลคงไม่ได้อยู่ที่ว่าผมจะตายอย่างไรหรอกครับ แต่คงจะคิดว่า ตลอดชีวิตที่ผ่าน ผมได้ทำสิ่งที่อยากทำ และควรจะทำ ครบแล้วรึยังมากกว่า ถ้าเกิดมันยังไม่ครบ ผมจะใช้วันนั้นไปทำสิ่งเหล่านั้น อย่างน้อยขอแค่เพียง 1 สิ่งก็ยังดี การเปิดดูรูปภาพเก่า ๆ หรือหนังเรื่องโปรดซักเรื่องก็เป็นเรื่องที่ไม่เกินไป้ท่าไหร่สำหรับวันสุดท้าย และยิ่งไปกว่านั้นการกล่าวคำขอบคุณทุก ๆ คนที่ผ่านมาใช้ชีวิตเราเช่นกัน ผมคงจะโทรหาพวกเขา ก่อนอื่นเลยคงต้องขอโทษในเรื่องต่าง ๆ ที่เคยทำไม่ดีไว้กับบุคคลนั้น ๆ และ ก็กล่าวขอบคุณพวกเขาเหล่านั้นที่ช่วยให้เราเติบโต จนมาถึงวันสุดท้ายนี้ได้ ผมจะเน้นย้ำทุก ๆ คน ว่าถ้าผมจากไปแล้ว ขอนำร่างผมไปให้คนอื่นต่อด้วย เผื่อว่าจะมีประโยชน์อะไรกับเขาบ้าง แล้วที่สำคัญวันสุดท้ายของผมนั้น ขอให้เป็นวันสุดท้ายหลังคนที่ผมรักและเคารพ ผมไม่อยากให้พวกเขาต้องเสียใจครับ แต่เรื่องแบบนี้อะไรก็ไม่แน่นอน ถ้าเป็นไปได้นะครับ วันนั้นขอให้อากาศหนาว เพราะทุกคนจะได้มาอยู่รวมกัน ข้างกองไฟ ย่างอาหารกินกัน และในขณะที่ใกล้ถึงเวลาขอให้ผมหลับอย่างมีความสุข . .
ความเห็น (3)
สวัสดีค่ะคุณสุภชัย คุณเขียนเรื่องราวผ่านความรู้สึกออกมาได้ดีมากค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้คุณต่อไปนะคะขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณสุภชัย ดิฉันชื่นชมในสิ่งที่คุณได้เขียนมาเป็นผลงานที่น่าประทับใจและขอให้กำลังใจนะคะขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณสุภชัย ฉันชื่นชอบในงานเขียนของคุณและฉันเป็นกำลังใจให้นะคะ ขอบคุณค่ะ