พี่ทวีศักดิ์ที่ผมรู้จัก โดย ศ. ดร. นพ. สุรศักดิ์ บูรณะตรีเวทย์

ศ. ดร. นพ. สุรศักดิ์ บูรณะตรีเวทย์    ส่งข้อเขียนนี้มาขอให้ผมช่วยลง บล็อก    ผมรีบลงให้ทันที    ด้วยความอาลัย พอ. นพ. ทวีศักดิ์ นพเกสร  

ผมได้ข่าวการเสียชีวิตของพี่ทวีศักดิ์ นพเกษรเมื่อบ่ายวันพุธ (29 มค 63) โดยผู้แจ้งข่าวให้ผมรู้คือพี่วัลลี พี่วัลลีโทร หาผมแต่ผมปิดเสียงเนื่องจากประชุมภาควิชาฯ อยู่ ผมเหลือบไปเห็นการแจ้งเตือนเบอร์ที่ไม่ได้รับว่าเป็นพี่วัลลี จึงเดินออกจากห้องประชุมและโทร หาพี่วัลลี พี่วัลลีบอกว่าได้ข่าวพี่ทวีศักดิ์หรือไม่ ผมก็เล่าเรื่องราวที่พี่ทวีศักดิ์เข้านอน รพ ให้ฟัง พี่วัลลีบอกว่าเห็นบน FB มีการไว้อาลัยการจากไปของพี่ทวีศักดิ์ ผมใจหายวาบ เล่าให้พี่วัลลีฟังว่าวันก่อน อ สุธีร์ ภรรยา และ อ วรรณดี ได้นั่งรถตู้ขึ้นไปเยี่ยมพี่ทวีศักดิ์อยู่เลย หลังวางสายจากพี่วัลลี ผมโทร ไปยืนยันข่าวกับ อ เทิดศักดิ์ อ เทิดศักดิ์บอกว่าพี่ทวีศักดิ์เสียแล้วเวลา 13:39 น. หลังจากทราบข่าวเสียชีวิตพี่ทวีศักดิ์จิตใจผมไม่อยู่กับการประชุม พออกจากห้องประชุมผมก็ไปค้างที่บ้านคุณพ่อคุณแม่ผมตามปกติ ช่วงเย็น อ เทิดศักดิ์โทร มาบอกผมว่าพี่ทวีศักดิ์อุทิศร่างกายเป็นอาจารย์ใหญ่ให้กับคณะแพทย์ มน. และพี่เขาไม่อยากให้คนอื่นลำบาก จะไม่มีพิธีรดน้ำศพใดๆ มีเพียงตั้งกระถางธูปให้เคารพหน้าห้องดองศพ คณะแพทย์ มน 1 วันในวันที่ 30 มค 63 ผมฟังแล้วคิดในใจว่าไปไม่ได้ เพราะ ติดประชุมวิจัย กสพท-MedResNet วันรุ่งขึ้น ผมเข้านอนเร็ว และตั้งนาฬิกาปลุกไว้เพื่อขึ้นมาดู The Arrow-series finale ตอน 2 ทุ่ม พอดู The Arrow ไปได้แค่ช่วงแรก น้ำตาผมไหลออกมาไม่รู้ตัว เพราะ ตอนนี้เป็นตอนหลังจากที่ Oliver Queen AKA The green Arrow เพิ่งเสียชีวิตไปจากการช่วยให้โลกได้กลับฟื้นคืนมา ผมนึกถึงพี่ทวีศักดิ์ขึ้นจับใจ พี่ทวีศักดิ์เป็น hero ในหัวใจผม การจากไปของพี่กระตุกให้ผมนึกถึงเรื่องดีๆ ที่พี่ทำ การรักความถูกต้องยุติธรรม และการฝึกสติเรียนรู้ตนเองภายในของพี่ ผมตัดสินใจว่าหากภรรยาผมและ อ สุธีร์อนุญาตผมจะจองตั๋วเครื่องบินไปเคารพศพพี่ครั้งสุดท้าย ผมโทร ขออนุญาตภรรยาๆ อนุญาต โทร ไปบอก อสุธีร์ว่าของดงานวันรุ่งขึ้นและคุยงานต่อเล็กน้อย อ สุธีร์อนุญาต ผมจึงได้ไปกราบพี่ครั้งสุดท้ายที่ มน ระหว่างการกราบศพ ผมเห็นลูกศิษย์พี่เขาขับรถมาจากกำแพงเพชร เจ้าหน้าที่คณะแพทย์ มน. เดินกันมาเคารพศพ และได้พบกับภรรยาและลูกชายของพี่ น้องชายของพี่ เป็นการร่ำลาที่เรียบง่ายแต่ทรงไว้ซึ่งพลัง จิตวิญญาณของพี่ยังล่องลอยอยู่ในผู้คนรอบข้าง

ผมพบพี่ทวีศักดิ์ครั้งแรกที่ รพ. สมิติเวช สุขุมวิท พี่ทวีศักดิ์ไปพร้อมกับ อ. อรทัย อาจอ่ำ ในฐานะผู้ประเมินภายนอกโครงการสร้างเสริมสุขภาพโดยแพทย์ร่วมกับสหวิชาชีพ และผมไปในฐานะผู้ประเมินภายใน   ตอนนั้นผมยังกร่างโอหังพองขนอยู่มาก แต่ผมได้รับรู้ถึงความรอบรู้ มุมมองรอบด้านของทั้งพี่ทวีศักดิ์และ อ. อรทัยในครั้งนั้น    จริงๆ แล้วผมรู้จักกับพี่ทวีศักดิ์จากตัวหนังสือที่พี่เขาไปช่วยโครงการสร้างเสริมสุขภาพโรงเรียนแพทย์ของพี่อภินันท์ในการถอดบทเรียนการเรียนรู้ก่อนหน้านั้นแล้ว

ผมมารู้จักกับพี่ทวีศักดิ์อย่างแท้จริงก็เมื่อผมและกลุ่มสนใจเรื่อง transformative learning และได้รับการแนะนำจากท่านอาจารย์เฉลิมว่าที่คณะแพทย์ มน.. ในขณะนั้นมีหน่วย transformative learning ที่มีพี่ทวีศักดิ์ อ. ไพฑูรย์ อ. เทิดศักดิ์ ร่วมกันจัดการเรียนรู้ให้แก่นิสิตแพทย์ที่ มน. จึงได้มีโอกาสเชิญทีม มน. มาพูดให้ฟัง และรู้จักกันตั้งแต่นั้น

พี่ทวีศักดิ์ได้ปวารณาตัวช่วยเหลือกลุ่ม transformative learning มาตั้งแต่นั้น ทุกครั้งที่มีนัดคุยกันของกลุ่ม แม้แต่การนัดกัน retreat พี่ทวีศักดิ์ก็จะมาร่วมด้วย ถึงแม้ว่ากิจกรรมที่ทำของกลุ่มบางครั้งจะดูอืดอาด ดูเป็นเด็กๆ แต่พี่ทวีศักดิ์ก็ยังช่วยเหลือกลุ่มมาตลอดด้วยความอดทน สำหรับผมพี่ทวีศักดิ์ให้ความเอ็นดูผม คอยถามถึงสารทุกข์สุกดิบด้วยความห่วงใย และได้เล่าเรื่องการต่อสู้กับความอยุติธรรมที่มีในแวดวงการศึกษาที่พี่เขาต้องเผชิญ ผมได้เรียนรู้ถึงความอ่อนน้อมในจิตใจของพี่ร่วมกับความแข็งแกร่ง   ไม่ยอมแพ้กับความอยุติธรรมภายนอก

พี่จากไปแล้วแต่จิตวิญญาณของพี่ยังอยู่ในผู้คนที่เคยพบปะร่วมงานกับพี่   พี่ทวีศักดิ์เป็นตัวอย่างของ change agent ตามความหมายของ transformative learning อย่างแท้จริง พี่ทวีศักดิ์ฝึกสติเรียนรู้เปลี่ยนแปลงภายในตนเองและแผ่ออกมาให้กับคนรอบข้างร่วมกับการมีส่วนร่วมในการเปลี่ยนแปลงสังคมที่ดีขึ้น

สิ่งที่ลูกชายพี่กระซิบข้างหูพี่ว่าจะสานต่อเรื่องที่พี่ทำทิ้งไว้ให้สำเร็จ ผมขอสัญญาว่าจะทุ่มเทแรงกายและแรงใจช่วยลูกชายพี่สานต่อเรื่องที่พี่ปรารถนาจะทำไว้ให้สำเร็จครับ เพื่อให้สังคมไทยได้ดีขึ้น

รักพี่ครับ.

ภาพ WS transformative learning ที่คณะแพทย์ มน Cr. ภาพถ่ายโดย อ.พสิษฐ์พล วัชรวงศ์วาน

ผมขอแสดงความอาลัย    และขอดวงวิญญาณของ อ. หมอทวีศักดิ์จงไปสู่สุคติ

วิจารณ์ พานิช

๑ ก.พ. ๖๓

โรงแรมเซนทารา แอ็ท เซนทรัลเวิร์ล