ประสบการณ์ใหม่ ณ คลองใหม่

        กิจกรรมบำบัดในชุมชนครั้งนี้ มีโอกาสได้เรียนรู้การสร้างกิจกรรมในโครงการส่งเสริมสุขภาพ ณ ศูนย์เครือข่ายฝึกอบรมปัญญาปฏิบัติ นครปฐม บรรยากาศที่นี่ให้ความรู้สึกถึงคำว่า ชุมชน จริงๆ รู้สึกถึงความใกล้ชิดกับผู้คนในชุมชน การพูดคุยและต้อนรับที่เป็นกันเองของพี่ๆเจ้าหน้าที่ หนึ่งในนั้นคือ พี่ชาตรี ซึ่งเป็นพี่ที่ทำงานอยู่ที่หน่วยงานแห่งนี้และคอยประสานงานกับคุณครูในราชวิชากิจกรรมบำบัดของพวกเรา เป็นคนที่จะคอยแนะนำ และสนับสนุนให้การเรียนรู้ในชุมชนครั้งนี้เป็นไปอย่างราบรื่นและได้เรียนรู้มากที่สุด การจัดกิจกรรมในช่วงเช้าเราได้นั่งฟังข้อมูล รายละเอียดการทำงานในชุมชน การทำงานประสานกับหน่วยงานต่างๆ ก่อนที่จะได้ลงพื้นที่จริง เป็นบ้านของผู้ป่วยที่เป็นโรคต่างๆ และมีการดูแลจากพี่ๆหน่วยงานของรพ.สต. หรือ โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล 

          เรารู้สึกท้าทายความสามารถของตนเองมากเมื่ออ่านประวัติของเคสที่เราจะได้ลงไปเยี่ยมที่บ้าน เป็น เคสของคุณลุง ที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็น HT, AF , old CVA ,CJD เป็นเคสที่น่าสนใจมาก โดยเฉพาะ CJD หรือโรควัวบ้า ซึ่งเราเคยได้ยินครั้งแรก เมื่อได้หาข้อมูล ก็พบว่าเป็นโรคที่ค่อนข้างรุนเเรง ที่จะเจอได้น้อยมาก กลุ่มของเราเริ่มพูดคุยและหาข้อมูลรวมถึงอาจารย์กิจกรรมบำบัดที่คอยให้คำปรึกษา จึงให้เราเตรียมตัวโดยการอ่านประวัติอย่างละเอียด วางแผนการเข้าไปหา การประเมินและการให้การรักษาทางกิจกรรมบำบัดเบื้องต้น  ความรู้สึกขณะที่เราคุยและวางแผนกัน รู้สึกว่าเรามีความเป็นนักกิจกรรมบำบัดอยู่ในตัวมากขึ้นถ้าเทียบกับเมื่อก่อนหรือตอนเป็น ปี 1 ปี 2 ความรู้และประสบการณ์ที่เราสั่งสมมา นำมาประยุกต์ใช้กับเคสได้มากขึ้น โดยมีอาจารย์คอยเสริมคอยชี้แนะตลอดทาง

         เมื่อถึงเวลาเจอกับเคสจริง  เราเดินเข้าไปในบ้านของเคสด้วยความกระตือรือร้น นำทีมโดยอาจารย์ป๊อป อาจารย์กิจกรรมบำบัดที่สุดยอดคนหนึ่ง อาจารย์เป็นแบบอย่างของการเป็นนักกิจกรรมบำบัดที่ดี แบบอย่างของการให้และอยากช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์อย่างแท้จริง และวันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งเหตุการณ์ ที่ทำให้เราตกหลุมรักวิชาชีพ กิจกรรมบำบัด 

          ภาพแรกที่ได้เห็นคือ ผู้ป่วยที่กำลังนอนติดเตียง เกร็งทั้งแขนและขา มือจิกเกร็งทำให้มือบริเวณที่โดนจิกมีรอยช้ำม่วงของเลือดคลั่ง ตากระตุกและเหลือบไปมาซ้ายขวาขึ้นลง ผงกศีรษะขึ้นตลอดเวลา เป็นอาการที่ทำให้นักศึกษาทุกคนมองหน้ากันเพราะเราต่างไม่เคยเจอเคสลักษณะนี้ นอกจากเคยเห็นอาการบางอาการตามตำราเรียน และแน่นอนแผนที่เราวางไว้ก็เริ่มดำเนินการ ว่าใครจะทำอะไร อยู่ในตำแหน่งไหน แต่ภาพที่คิดไว้กับความเป็นจริงที่เราไม่เคยทำกันมาก่อน ทำให้เราต่างคนก็ต่างประหม่าเล็กน้อย แต่เริ่มมีสติและนิ่งมากขึ้น เมื่ออาจารย์ป๊อปนำให้พวกเราเริ่มทำไปทีละจุด อาจารย์เริ่มจัดท่าให้เคสอยู่ในท่าที่ช่วยลดเกร็ง และให้พวกเราคอยช่วยและสังเกตสิ่งที่อาจารย์ทำอยู่ไม่ห่าง เราตื่นเต้นและทึ่งกับสิ่งที่อาจารย์ทำมากๆจากตอนแรกที่ผู้ป่วยดูเกร็งมากและร่างกายดูไม่สงบ อาจารย์ทำให้ทุกอย่างคลายลง บางทักษะที่อาจารย์ใช้เราไม่เคยเห็นตอนใช้กับเคสจริงมาก่อน  ในห้องเรียนที่นึกภาพไม่ออกว่านำมาใช้จะเกิดประโยชน์อย่างไร วันนี้ก็ได้เห็นได้สัมผัส ได้ลองเป็นประสบการณ์ที่ดีมากๆ ทั้งญาติและพวกเรานักศึกษาต่างทึ่งเเละชื่นชมในสิ่งที่อาจารย์กำลังสอนผ่านผู้ป่วยจริงๆ ได้เรียนรู้การพูดคุย การให้กำลังใจกับญาติ การสอนวิธีการดูแลผู้ป่วยแก่ญาติ  น้ำเสียงของอาจารย์ตอนคุยกับผู้ป่วยและญาติ อ่อนโยน เมตตา ใจเย็น สังเกตเห็นหน้าของญาติก็ยิ้มด้วยกำลังใจที่ได้รับ กลับมาเช่นกัน 

          กิจกรรมในช่วงบ่าย หลังจากรับประทานอาหารกลางวัน เราได้ไปดูงานเกี่ยวกับการประกอบอาชีพด้านการเกษตรแบบยั่งยืน ได้เห็นวิถีชีวิตความเป็นอยู่ ทำให้เราได้ใกล้ชิดกับชุมชนมากขึ้น ได้เห็นศักยภาพของคนที่เคยอ่อนแรงแขนขาแต่กลับมาปลูกพืชผัก สร้างผลผลิตทางการเกษตรได้ ทั้งปลูกไว้กินเองและสร้างรายได้ให้ครอบครัวและชุมชน สิ่งที่เราจะนำมาใช้กับวิชาชีพเรา คือการเข้าใจสิ่งต่างๆในชุมชน ยอมรับสิ่งที่เค้ามี พัฒนาแบบร่วมมือร่วมใจกัน หากิจกรรมที่เข้ากับวิถีชีวิตของผู้คนในแต่ละชุมชน ให้เค้าได้ช่วยเหลือตนเองได้มากที่สุด ได้ทำกิจกรรม สร้างคุณค่าในชุมชนอีกมากมาย 

           ความรู้สึกประทับใจในวันนั้น ยังคงอบอวลอยู่ในใจเสมอ ทำให้เรามีกำลังใจกลับมาตั้งใจเรียนรู้ตั้งใจหาประสบการณ์ มีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่เราต้องค่อยๆเรียนรู้ไป แต่เชื่อว่าวิชาชีพกิจกรรมบำบัดหลังจากนี้ จะไม่ใช่แค่เราที่ตกหลุมรัก แต่ผู้คนมากมายที่รอเราอยู่จะรักวิชาชีพของเราเช่นเดียวกัน