๑,๐๘๙ ตัวตน...
ผมอ่านพบในหนังสือ เป็นหนังสือที่ผมอ่านแล้วมีความสุข เป็น “Happy BooK” ส่วนตัว ที่ผมอ่านก่อนนอนทุกคืน ยิ่งอ่านก็ยิ่งค้นพบตัวเอง..ว่ามันใช่เลย..
“แม้บางครั้ง เราไม่มีโอกาสเลือกหน้าที่.แต่เราเลือกทำทุกบทบาทด้วยความมั่นใจ..งานเหล่านั้นย่อมมีความหมายสำหรับเราเสมอ..”
แค่บางครั้งเท่านั้น เพราะส่วนใหญ่ผมเองก็รู้จักหน้าที่ เพราะได้เลือกมาด้วยตนเอง แต่คำว่า “เลือกทำทุกบทบาท” อันนี้ผมไม่ได้เลือก ผมตัดสินใจได้นานแล้วว่าต้องลงมือทำทันทีทุกบทบาท..
ผมถามตัวเองว่า..อยู่ในโรงเรียนขนาดเล็ก..มีสิทธิเลือกด้วยหรือ...? คำตอบก็คือ อย่าเรื่องมากและอย่ารอ.. ลงมือทำด้วยความมั่นใจเถิด เพราะงานทุกอย่างที่ทำได้และเต็มใจทำ จะมีความหมายสำหรับเราเสมอ..บ่งบอกความเป็นตัวตนอย่างแท้จริง..
ใครจะหาว่า “สร้างภาพ” ก็เรื่องของเขา เรื่องของเราคือยึดติดที่จะทำหน้าที่เพื่อหน้าที่และมีความรับผิดชอบ..อาจจะมองได้ว่ามากกว่าคนอื่น ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกแหวกแนว เพราะทุกสิ่งที่ทำ ไม่ได้ติดหรูหรืออลังการ ก็แค่ทำงานให้เบิกบานแบบ“ติดดิน”เป็นดีที่สุดเพราะไม่ต้องหลอกตัวเองและไม่มีใครต้องเดือดร้อน
แต่ผมจะไม่ลืมอ่าน “คำเตือน” ด้วยทุกครั้ง เพื่อไม่ให้หลงลืมหรือสูญเสียความเป็นตัวตน มิฉะนั้น..เราจะห่วงหน้าพะวงหลัง..ไม่กล้าไปต่อ..หรืออาจท้อกลางคัน..ผมจึงเตือนตนเองอยู่เสมอ...ว่า
“โปรดอย่าถามว่าทำไมต้องเป็นเราหนอ..ในทุกๆสถานการณ์ของชีวิตที่เราต้องเผชิญ ไม่ว่าจะดีหรือร้ายสักเพียงใด ผลจะดีหรือไม่ดี เมื่อเดินหน้าไปด้วยการตัดสินใจ รับผิดชอบต่อตนเองแล้ว จงยอมรับและไม่ต้องไปโทษใคร...”
นี่คือหัวใจของความเป็นตัวตน..ของคนๆหนึ่งหรือใครก็ได้ ที่เริ่มต้นจากใจนำพา ศรัทธานำทาง ดังถ้อยคำของนักปราชญ์ที่กล่าวไว้เป็นข้อคิดว่า “เมื่อใจของคนเราเปิดออกอย่างกว้างขวางมากพอ..เมื่อนั้นเราจะเริ่มมองเห็น “ตัวตน..ของเราเอง” มากขึ้น..
และจะเริ่มเข้าใจว่า “ความหมายที่แท้จริงในชีวิตของเรา” คือสิ่งใดกันแน่...? สำหรับผมแล้ว..ตัวตนหรือความหมายในชีวิตคืองาน..รับราชการก็เพื่อตอบแทนคุณแผ่นดิน...
ที่สุดแล้ว..ก็มีความสอดคล้องต้องกันกับคำสอนของอาจารย์ของผม ผู้เป็นนักคิดนักเขียน “อดุลย์ กาญจนวัฒน์”ท่านเคยกล่าวไว้..เพื่อให้ทุกคนได้รู้สึกถึงความมั่นใจ..
“เมื่อใจของเราเปิดออกอย่างกว้างมากพอ เมื่อนั้น เราจะเริ่มมองเห็น “หนทางชีวิต..ที่กระจ่างแจ่มชัด”มากกว่าแต่ก่อน..และจะเริ่มเข้าใจว่า ที่แท้แล้วชีวิตย่อมมีอุปสรรคเกิดขึ้น ผ่านมาและผ่านไป..”
“เพียงเรามั่นใจในทิศทางและก้าวไปอย่าง “รู้จังหวะชีวิต”ของเรา ก็สุขพอที่จะเป็นตัวของตัวเอง บนทางเดินของเราเอง...”
ขอบคุณตัวตน..ที่ผมเห็นและเป็นอยู่...
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๒๕ มกราคม ๒๕๖๓
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น